Επίθεση με το εσωτερικό χέρι
Του Τάκη Πανούλια
Πολλές φορές ως προπονητές "ουρλιάζουμε" στην κυριολεξία στους παίκτες μας για μερικά πράγματα που κάνουν μέσα στο γήπεδο, χωρίς να έχουμε καν εξετάσει σε βάθος, αν αυτό για το οποίο τους φωνάζουμε είναι σωστό! Πολλά πράγματα που τόσα χρόνια τα θεωρούμε θέσφατα στην προπονητική καλό είναι να τα επανεξετάσουμε.
Σε ένα πολύ ωραίο άρθρο του και ξεκινώντας την παρατήρηση του από ένα άλλο άθλημα το ποδόσφαιρο ο Brian McCormick έκανε μια ανάλυση του να παίζει κανείς με το εσωτερικό πόδι. Θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλοί προπονητές ποδοσφαίρου τοποθετούν στα άκρα τους παίκτες τους με το αντίθετο πόδι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Van Gaal της Bayern Munichμε τους Ribery και Roben. Αυτό επιτρέπει στους παίκτες να έχουν τα ισχία τους στραμμένα περισσότερο προς το τέρμα σε αντίθεση με το αν επιτίθεντο με το εξωτερικό πόδι και τους δίνει περισσότερες επιλογές.
Το ίδιο ισχύει και στο μπάσκετ σε καταστάσεις fastbreak (coast to coast). Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν πρέπει να αναπτύσσουμε στους αθλητές την ντρίπλα και με τα δύο χέρια ούτε ότι κάθε περίπτωση είναι κατάλληλη για επίθεση με το εσωτερικό χέρι (παρουσία αντιπάλου).
Απλά σε περιπτώσεις transition που ο παίκτης τρέχει μόνος του χωρίς άμυνα και θέλει να επιτεθεί στο αντίπαλο καλάθι ενώ υπάρχει αμυνόμενος η χρήση του εσωτερικού χεριού του δίνει περισσότερες επιλογές. Με το
εξωτερικό χέρι η κατεύθυνση του σώματος (ισχία) είναι έστω και λίγο μακριά από το καλάθι. Επομένως είναι δύσκολο να επιτεθεί και από τις δύο πλευρές σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση. Έτσι ο αμυντικός δεν μπορεί απλά να οδηγήσει προς την εξωτερική πλευρά παίρνοντας θέση με τα ισχία του προς την πλάγια γραμμή.
εξωτερικό χέρι η κατεύθυνση του σώματος (ισχία) είναι έστω και λίγο μακριά από το καλάθι. Επομένως είναι δύσκολο να επιτεθεί και από τις δύο πλευρές σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση. Έτσι ο αμυντικός δεν μπορεί απλά να οδηγήσει προς την εξωτερική πλευρά παίρνοντας θέση με τα ισχία του προς την πλάγια γραμμή.
Σε περίπτωση ντρίπλας με το εσωτερικό χέρι πρέπει να περιμένει την δράση του επιθετικού. Πρέπει να αποφασίσει αν θα το παίξει πρόσωπο, στον εσωτερικό ή τον εξωτερικό ώμο και αυτό τον κάνει ευάλωτο.
Μια άλλη περίπτωση που με έκανε να το ψάξω περισσότερο είναι η κατάσταση 2 εναντίον 1 όπου διδάσκω, όπως και πολλοί προπονητές, στους παίκτες μου να χρησιμοποιούν το εσωτερικό χέρι καθώς η πάσα είναι πιο εύκολη ακόμα και με το ένα χέρι. Εδώ ο παίκτης μπορεί επίσης να κάνει και προσποίηση πάσας και το λεγόμενοEuro-Step δηλαδή τελείωμα με το εσωτερικό χέρι.