ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ.......ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.

Στο μυαλο μου υπαρχει και δουλευετε παρα πολλα χρόνια. Η τεχνολογια σημερα μας βοηθαει να ερθουμε πιο κοντα και να ανταλλασουμε και αποψεις. Οι αποστασεις πια δεν υπαρχουν.
Με αφορμη την ερωτηση του συνοδοιπορου Δημητρη, απο την Ξανθη ανοιγω αυτο τα θεμα.

Αυτο που εχουμε εγνοια ειναι τα μικρα παιδια . ΟΙ επονομαζομενες ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ.

Για μενα ακαδημιες ειναι ολα τα τμηματα των μικρων και νεων αθλητων εκτος απο την ανδρικη. Ολα αυτα τα παιδια λοιπον το πρωτο που χρειαζονται ειναι εναν παιδαγωγο . Αν αυτος ειναι και καλος γυμναστης θα ειναι το τελειο. Προτιμω δηλαδη να μαθει τα παιδια να ειναι ανθρωποι και ας μην τα μαθει το αθλημα τελεια. Δεν τον θελω τον παικταρα που βριζει. Τι να τον κανω αν γκρινιαζει προς τους συμπαικτες τους και τους διαιτητες. Δεν τον θελω να μην σεβεται την ομαδα που νικησε, και ιδιαιτερα με μεγαλη διαφορα, την αδυναμη. Θελω πρωτα απο ολα να ξερει να "χανει". Να συνεχιζει την δουλεια και να μαθαινει απο τα λαθη του. Τον θελω να μαθει να λεει "ευχαριστω", "συγγνωμη", "ωραια πασσα", "δεν πειραζει που εχασες το καλαθι", "παμε πιο δυνατα", "μπραβο ομορφο καλαθι"........και αλλα τετοια.
Οταν τα χωνεψει αυτα τοτε θα του ζητησω να ακουει και να μην διακοπτει τον προπονητη και να εκτελεσει τις ασκησεις οσο γινεται πιο σωστα ΧΩΡΙΣ ΒΙΑΣΥΝΗ. Να μαθει να ερχετε στην προπονηση για τον εαυτο του. Να μαθει να απολαμβανει την προπονηση του οσο κουραστικη και να ειναι. ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕ ΟΣΑ ΚΑΝΕΙ.
Τοτε θελω να μαθει οτι οταν ερχετε στην προπονηση για μια ωρα να μεινει συγκεντρωμενος σε αυτην. Σκοπος μου ειναι αυτα τα παιδια - αθλητες να ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.
Τους θελω κοντα στο αθλημα που διαλεξαν σε καθε στιγμη. Οταν παιζει ενα αλλο τμημα απο το δικο του και ειναι στο γηπεδο, παιρνει "ποντους". Οταν λεω ποιος θα πιασει εκεινη την μπαλλα τον θελω να τρεξει πρωτος. Δεν με νοιαζει αν ειναι ή δεν ειναι παικταρας......θελω να τον βλεπω να "βουταει" για μια χαμενη μπαλλια. Πιστευω οτι ετσι θα "βουτηξει" και για μια ευκαρια που θα προκυψει στην ζωή του.
Νοιωθω οτι πετυχα πολλα αν ειναι ενας ευχαριστημενος και φερει και τον φιλο του. Του ειπε ελα και εσυ γιατι με τον προπονητη μου περναμε καλα και ευχαριστιεμαι ελα να δεις. Θελω να βλεπω στα ματια τους ολα εκεινα τα συνασθηματα που μονο ο αθλητισμος σου προσφερει. Απολαμβανω την αγνοτητα του μυαλου των παιδιων και δεν θα το πονηρεψω, να κινηθουν ετσι για να περδισουν ενα παιγνιδι. Θα τους μαθω π.χ. να παιζουν αμυνα ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ. Δεν θελω να τον κρατησεις αντικανονικα. Δωσε συγχαρητηρια ακομη και στον αντιπαλο για μια καλη ενεργεια. Εσυ θα εισαι κερδισμενος τελικα.
Ξερω οτι αν κρατησω τα παιδια στο αθλημα θα εχουν μονο κερδος. Ασχετα ικανοτητων. Δεν ειναι ολοι ταλαντουχοι. Οι πολλοι δεν θα συνεχισουν να αγωνιζονται σε καποιο επιπεδο. Τους πολλους λοιπον αυτους θελω να τους επνευσω να γινουν, μελλοντικοι φιλοι του αθληματος, που υπηρετησαν καποια χρονια. Τους θελω μελλοντικους παραγοντες, τους θελω μελλοντικους γιατρους ή φυσιοθεραπευτες, τους θελω μελλοντικους προπονητες.
ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΘΛΗΜΑ.
Θα δουμε αργοτερα και το τεχνικο κομματι. Τουλαχιστον ετσι οπως το δουλευω αρκετα χρονια τωρα. Επισης και το οργανωτικο μερος των ακαδημιων.

Μακαρι να γινει μια ουσιαστικη κουβεντα. Αν παλι δεν υπαρχει ανταποκριση..........αυτο το καλο εχει η τεχνογογια. Θα γραφω τις σκεψεις μου.....................για μενα.......χεχεχε

ΠΗΓΗ:  http://spatabasketball.blogspot.com/2010/01/blog-post_1026.html