Επίθεση εναντίον ζώνης (ΟΜΑΔΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ-ΕΠΙΘΕΣΗ)
Επίθεση εναντίον ζώνης
Α. Βασικές αρχές
Α. Βασικές αρχές
1. Η άμυνα ζώνης είναι ευάλωτη στην ανάπτυξη του αιφνιδιασμού. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, οι επιθετικοί να προσπαθούν πριν από οποιοδήποτε σύστημα να έχουν σαν στόχο την ολοκλήρωση της επίθεσης με πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.
2. Η κυκλοφορία της μπάλας να είναι πολύ γρήγορη και κανείς από τους επιθετικούς να μην κρατάει την μπάλα πολύ γιατί έτσι δίνει την ευκαιρία στους αντιπάλους να οργανωθούν και να καλύψουν τα κενά της άμυνας τους.
3. Να χρησιμοποιείται όλο το πλάτος του γηπέδου με πάσες από την δυνατή πλευρά προς το κέντρο και αμέσως στην αδύνατη ώστε να αναγκάζεται η άμυνα να καλύπτει μεγαλύτερο χώρο και να δημιουργούνται κενά στην διάταξή της .
4. Η επίθεση να ακολουθεί τέτοιο σύστημα ώστε να δημιουργεί υπεροπλία στην μία ή στην άλλη πλευρά της άμυνας ώστε να μην είναι δυνατό να καλύπτονται όλες οι θέσεις από την διάταξη της ζώνης.
5. Οι επιλογές των επιθετικών να εναλλάσσονται μεταξύ διεισδύσεων, μακρινών σουτ και τροφοδότηση των ψηλών που κινούνται κοντά στο καλάθι, ώστε η άμυνα να προβληματίζεται από την ποικιλία των επιθετικών ενεργειών.
6. Οι επιθετικοί να τοποθετούνται στα κενά της διάταξη ζώνης ώστε να κυκλοφορούν την μπάλα πιο εύκολα και να αλλάζουν την αμυντική τακτική των αντιπάλων.
7. Γενικά η επίθεση εναντίον άμυνας ζώνης χρειάζεται υπομονή, αποφυγή λανθασμένων μεταβιβάσεων (συνήθως οι διαγώνιες και μακρινές πάσες), διεκδίκηση του επιθετικού rebound και ποικιλία επιθετικών ενεργειών.
Β. Επιθετικό σύστημα εναντίον ζώνηςΤο παρακάτω σύστημα είναι μια απλή κίνηση που οι προπονητές έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν εναντίον οποιασδήποτε μορφής ζώνης.
Η διάταξη των παικτών είναι 2-2-1 με τους 2 περιφερειακούς να βρίσκονται έξω από τα τρίποντο στο άνοιγμα της ρακέτας , τους 2 ψηλούς στο middle post δεξιά και αριστερά και το ν καλύτερο σουτέρ της ομάδας να κινείται από γωνία σε γωνία, παράλληλα με την baseline, πίσω από την πλάτη της άμυνας .
Η μπάλα ξεκινάει από την πλευρά του περιφερειακού παίκτη ( έστω Ο1) ο οποίος είναι στην ίδια πλευρά με το ψηλό που έχει το καλύτερο σουτ (Ο4). Ο Ο1 κάνει πάσα στο Ο4 οποίος κινείται κοντά στο τρίποντο στο κενό της μπροστά και της πίσω γραμμής της άμυνας ζώνης.
Όταν η μπάλα φτάσει στο Ο4 τότε ο σουτέρ Ο2 βγαίνει στην αντίστοιχη γωνία και απειλεί το καλάθι με σουτ. Μετά την πάσα ο Ο4 κόβει προς το καλάθι και σταματάει για λίγο κάτω ακριβώς από το καλάθι στο low post. Ταυτόχρονα ο Ο5 κόβει στην ευθεία του middle post και ζητάει την μπάλα από τον Ο2 στο κέντρο της ρακέτας. Σκοπός της επιθετικής κίνησης είναι να γίνει υπερφόρτωση στο κέντρο της ρακέτας με το αμυντικό να έχει να αντιμετωπίσει δύο ψηλούς μέσα στο καλάθι.
Την ίδια στιγμή οι παίκτες Ο1 και Ο3 αλλάζουν χιαστί θέσεις ώστε να απασχολούν τους αμυντικούς της μπροστινής ζώνης.
Αν η κίνηση δεν γίνει από την μία πλευρά, ο Ο2 επιστρέφει την μπάλα στον Ο3 και αυτός στον Ο1 , ο Ο4 κόβει και βγαίνει στο τρίποντο από την πλευρά του Ο1 και ο Ο2 επιστέφει μέσα στο καλάθι πίσω από την πλάτη της άμυνας και ετοιμάζεται να βγει στην γωνία από την πλευρά της μπάλας.
ΠΗΓΗ: http://www.ellinogermaniki.gr/ep/tfl/gr/training-gr/1142.htm
2. Η κυκλοφορία της μπάλας να είναι πολύ γρήγορη και κανείς από τους επιθετικούς να μην κρατάει την μπάλα πολύ γιατί έτσι δίνει την ευκαιρία στους αντιπάλους να οργανωθούν και να καλύψουν τα κενά της άμυνας τους.
3. Να χρησιμοποιείται όλο το πλάτος του γηπέδου με πάσες από την δυνατή πλευρά προς το κέντρο και αμέσως στην αδύνατη ώστε να αναγκάζεται η άμυνα να καλύπτει μεγαλύτερο χώρο και να δημιουργούνται κενά στην διάταξή της .
4. Η επίθεση να ακολουθεί τέτοιο σύστημα ώστε να δημιουργεί υπεροπλία στην μία ή στην άλλη πλευρά της άμυνας ώστε να μην είναι δυνατό να καλύπτονται όλες οι θέσεις από την διάταξη της ζώνης.
5. Οι επιλογές των επιθετικών να εναλλάσσονται μεταξύ διεισδύσεων, μακρινών σουτ και τροφοδότηση των ψηλών που κινούνται κοντά στο καλάθι, ώστε η άμυνα να προβληματίζεται από την ποικιλία των επιθετικών ενεργειών.
6. Οι επιθετικοί να τοποθετούνται στα κενά της διάταξη ζώνης ώστε να κυκλοφορούν την μπάλα πιο εύκολα και να αλλάζουν την αμυντική τακτική των αντιπάλων.
7. Γενικά η επίθεση εναντίον άμυνας ζώνης χρειάζεται υπομονή, αποφυγή λανθασμένων μεταβιβάσεων (συνήθως οι διαγώνιες και μακρινές πάσες), διεκδίκηση του επιθετικού rebound και ποικιλία επιθετικών ενεργειών.
Β. Επιθετικό σύστημα εναντίον ζώνηςΤο παρακάτω σύστημα είναι μια απλή κίνηση που οι προπονητές έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν εναντίον οποιασδήποτε μορφής ζώνης.
Η διάταξη των παικτών είναι 2-2-1 με τους 2 περιφερειακούς να βρίσκονται έξω από τα τρίποντο στο άνοιγμα της ρακέτας , τους 2 ψηλούς στο middle post δεξιά και αριστερά και το ν καλύτερο σουτέρ της ομάδας να κινείται από γωνία σε γωνία, παράλληλα με την baseline, πίσω από την πλάτη της άμυνας .
Η μπάλα ξεκινάει από την πλευρά του περιφερειακού παίκτη ( έστω Ο1) ο οποίος είναι στην ίδια πλευρά με το ψηλό που έχει το καλύτερο σουτ (Ο4). Ο Ο1 κάνει πάσα στο Ο4 οποίος κινείται κοντά στο τρίποντο στο κενό της μπροστά και της πίσω γραμμής της άμυνας ζώνης.
Όταν η μπάλα φτάσει στο Ο4 τότε ο σουτέρ Ο2 βγαίνει στην αντίστοιχη γωνία και απειλεί το καλάθι με σουτ. Μετά την πάσα ο Ο4 κόβει προς το καλάθι και σταματάει για λίγο κάτω ακριβώς από το καλάθι στο low post. Ταυτόχρονα ο Ο5 κόβει στην ευθεία του middle post και ζητάει την μπάλα από τον Ο2 στο κέντρο της ρακέτας. Σκοπός της επιθετικής κίνησης είναι να γίνει υπερφόρτωση στο κέντρο της ρακέτας με το αμυντικό να έχει να αντιμετωπίσει δύο ψηλούς μέσα στο καλάθι.
Την ίδια στιγμή οι παίκτες Ο1 και Ο3 αλλάζουν χιαστί θέσεις ώστε να απασχολούν τους αμυντικούς της μπροστινής ζώνης.
Αν η κίνηση δεν γίνει από την μία πλευρά, ο Ο2 επιστρέφει την μπάλα στον Ο3 και αυτός στον Ο1 , ο Ο4 κόβει και βγαίνει στο τρίποντο από την πλευρά του Ο1 και ο Ο2 επιστέφει μέσα στο καλάθι πίσω από την πλάτη της άμυνας και ετοιμάζεται να βγει στην γωνία από την πλευρά της μπάλας.
ΠΗΓΗ: http://www.ellinogermaniki.gr/ep/tfl/gr/training-gr/1142.htm