Καλύτερα να σου βγει το μάτι…
Του Τάκη Πανούλια
www.basketblog.gr
Τελικά... καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Στην περίπτωση της Εθνικής μας, τείνει να γίνει συνήθεια, ο κάθε αντίπαλος μας, να επιστρατεύει άμυνα ζώνης, στις μεταξύ μας αναμετρήσεις. Το κακό στην περίπτωση του χθεσινού ματς είναι ότι το Πουέρτο Ρίκοήταν καλύτερη ομάδα από την Κίνα και επομένως το παιχνίδι πιο δύσκολο.
Πιο δύσκολο, όσο η Εθνική μας δεν δείχνει κάποια από τα στοιχεία που είχε στα παιχνίδια προετοιμασίας. Η συμμετοχή των Φώτση και Σχορτσιανίτη θα βελτιώσει την κατάσταση σε πολλούς τομείς, όπως ριμπάουντ, post up παιχνίδι, σουτ,rotation αλλαγών.
Είχαμε επισημάνει, βέβαια, ότι άλλο τα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας και άλλο τα παιχνίδια στα επίσημα τουρνουά. Σε μεγάλες διοργανώσεις οι ομάδες δεν… παίζουν. Επιστρατεύουν κάθε όπλο, που έχουν στο οπλοστάσιο τους, για τη νίκη και προσπαθούν να παίξουν το παιχνίδι στον ρυθμό και το τέμπο που τους ευνοεί. Τα παιχνίδια, λόγω κρισιμότητας, είναι πιο κλειστά, ειδικά αν δεν επιβάλεις εξ ολοκλήρου τον δικό σου ρυθμό.
• Από τις 80 κατοχές των φιλικών, πέσαμε στις 74 με την Κίνα και στις 70-71 με το Π. Ρίκο.
• Οι αιφνιδιασμοί μας μειώθηκαν, αν και το σωστό είναι "εξαφανίστηκαν", αφού σε δύο παιχνίδια έχουμε μετά βίας τρεις (3) πρωτεύοντες αιφνιδιασμούς(primary fast break).
• Οι αντίπαλοι μάς έχουν αναγκάσει σε 69 τρίποντα (τα δίποντα μας είναι 58), τα περισσότερα που έχει επιχειρήσει ομάδα μέχρι τώρα στο τουρνουά, έχοντας ποσοστό 34,8% (βρισκόμαστε στη 12η θέση).
Να σημειώσουμε ότι αυτό το ποσοστό στα τρίποντα, σε ίδιο αριθμό δίποντων σημαίνει ποσοστό 50% (π.χ. 12 τρίποντα με 33%, μας δίνει 4χ3= 12 πόντους, όπως και το 12 δίποντα με 50%, μας δίνει 6χ2=12 πόντους).
Θα αναρωτιέστε τότε πού είναι το πρόβλημα; Οι καλές ομάδες, που θέλουν να φθάσουν μέχρι το τέλος, έχουν πολύ καλύτερο ποσοστό στα δίποντα (63,6% ηΑμερική). Δεν γίνεται ομάδα μεγάλη, με κακό ποσοστό στα δίποντα.
• Δεν αναγκάζουμε τους αντιπάλους μας στον ίδιο αριθμό λαθών και κακών επιθέσεων. Δεν πιέζουμε αποτελεσματικά τους αντιπάλους και παρασυρόμαστε στο αργό τέμπο που μας επιβάλλουν. Αν αυτοί επιλέγουν παθητική άμυνα, ή άμυνα χώρου, δεν πρέπει και εμείς να παίζουμε χαλαρά στην άμυνα. Δεν είναι η δική μας τακτική.
Και εδώ είναι το θέμα που πρέπει να προσέξει η Εθνική μας ομάδα. Εντάξει, οι άλλοι μας παίζουν ζώνη. Αφού, μήνυση δεν μπορούμε να τους κάνουμε, ας αυξήσουμε τον ρυθμό στην άμυνά μας. Μπορούμε να... ξεκουραστούμε στην επίθεση, όταν παίζουμε 5 εναντίον 5. Μπορούμε με κλεψίματα, και ριμπάουντ σε επιθέσεις των αντιπάλων με κακές προϋποθέσεις, να τρέξουμε στο αιφνιδιασμόκαι να πετύχουμε εύκολα καλάθια, που θα μας ξεκουράσουν ψυχολογικά.
Να το θέσω και αλλιώς το θέμα. Σε τελική ανάλυση, στην επίθεση πάμε πάνω από80 πόντους (85 μέσο όρο). Δεν είναι ανάγκη να δέχομαι και 80 πόντους από αντιπάλους όπως η Κίνα και το Πουέρτο Ρίκο! Δεν είναι ανάγκη να ξεκουράζονται οι αντίπαλοι μας, και στην άμυνα, και στην επίθεση. Πρέπει να τους φθείρουμε, αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να τρέξουμε αυτές τις ομάδες.
Αυτό, βέβαια, θέλει μεγάλο rotation στις αλλαγές και εμπιστοσύνη σε όλο το υλικό. Καλός ο Μπαρέα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο -όταν αφυπνίστηκε αμυντικά ο Διαμαντίδης- σίγησε.
Από το επόμενο παιχνίδι θα είμαστε συν δύο παίκτες και μάλιστα παίκτες πεντάδας και δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία.
• Την ψυχραιμία, την ψυχική δύναμη και την αποφασιστικότητα, που δείχνουν οι παίκτες μας σε δύσκολες στιγμές. Εξάλλου, η ποιότητα της ομάδας είναι δεδομένη.
• Ο τρόπος που χειριζόμαστε την μπάλα, με τα πολύ λίγα λάθη που κάνουμε. Βέβαια, να σημειώσω ότι οι αντίπαλοι μάς έπαιξαν άμυνες χώρου, ή και παθητικά. Αν διατηρήσουμε τα λάθη σε αυτό το επίπεδο και εναντίον ομάδων που πιέζουν, θα είναι εξαιρετικό.
• Την καλή αγωνιστική κατάσταση των Σπανούλη, Ζήση, Τσαρτσαρή καιΜπουρούση. Ο Σπανούλης (εξαιρετικός χθες) κατάλαβε ότι πρέπει να σουτάρει και εδικά μετά από ντρίπλα στο pick and roll. Είναι σουτ που το έχει.
• Το γεγονός ότι -επιτέλους- ανεβαίνει και παίρνει και τα σουτ ο Διαμαντίδης. Μπορεί να είναι άστοχος, αλλά αυτό είναι αδύνατο να συνεχιστεί. Γιατί, μόνο εκεί υστερεί, άλλωστε. Έχει 13 ασίστ με το... καλημέρα, δεύτερος στο σχετικό πίνακα, παίρνει επιθετικά ριμπάουντ, παίζει άμυνες, μπορεί και τα κάνει όλα. Στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο ανέβηκε, πήγε και σε διεισδύσεις, και post ups.
• Μπορούμε να παίξουμε pick and roll εναντίον ζώνης και μάλιστα με την ίδια επιτυχία (για να μην πω περισσότερη) με το man to man, αρκεί να κάνουμε τις κατάλληλες προσαρμογές. Ειδικά χθες, εναντίον της ομάδας του Πουέρτο Ρίκοπου δεν ήταν παθητική, σαν την ζώνη των Κινέζων, περίμενα περισσότερα σκριν στην μπάλα, αφού ούτως ή άλλως έχουμε παιχνίδι (play), με σκριν στην μπάλα εναντίον ζώνης.
• Τη σταθερότητα σε προσφορά παικτών ρόλου, όπως ο Βουγιούκας, οΠερπέρογλου και ο Καϊμακόγλου.
• Να κρατήσουμε τις δύο νίκες και την προσθήκη, πλέον, του Φώτση και τουΣχορτσιανίτη.
Σαν επίλογο, να κρατήσουμε λίγο και τα νεύρα μας, γιατί έχουμε κάνει μόδα τις τεχνικές ποινές. Ειδικά μετά τα γεγονότα του Ακρόπολις, μόλις πάμε να διαμαρτυρηθούμε, ή να πούνε κάτι, οι διαιτητές... βλέπουν τον εφιάλτη των επεισοδίων. Είπαμε: καλύτερα να σου βγει το μάτι… παρά το όνομα!
ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr/pages/ViewContent.aspx?l=1&e=i&p=3&i=54909&t=1&c=100116&w=0&m=1
www.basketblog.gr
Τελικά... καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Στην περίπτωση της Εθνικής μας, τείνει να γίνει συνήθεια, ο κάθε αντίπαλος μας, να επιστρατεύει άμυνα ζώνης, στις μεταξύ μας αναμετρήσεις. Το κακό στην περίπτωση του χθεσινού ματς είναι ότι το Πουέρτο Ρίκοήταν καλύτερη ομάδα από την Κίνα και επομένως το παιχνίδι πιο δύσκολο. Πιο δύσκολο, όσο η Εθνική μας δεν δείχνει κάποια από τα στοιχεία που είχε στα παιχνίδια προετοιμασίας. Η συμμετοχή των Φώτση και Σχορτσιανίτη θα βελτιώσει την κατάσταση σε πολλούς τομείς, όπως ριμπάουντ, post up παιχνίδι, σουτ,rotation αλλαγών.
Είχαμε επισημάνει, βέβαια, ότι άλλο τα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας και άλλο τα παιχνίδια στα επίσημα τουρνουά. Σε μεγάλες διοργανώσεις οι ομάδες δεν… παίζουν. Επιστρατεύουν κάθε όπλο, που έχουν στο οπλοστάσιο τους, για τη νίκη και προσπαθούν να παίξουν το παιχνίδι στον ρυθμό και το τέμπο που τους ευνοεί. Τα παιχνίδια, λόγω κρισιμότητας, είναι πιο κλειστά, ειδικά αν δεν επιβάλεις εξ ολοκλήρου τον δικό σου ρυθμό.
Για του λόγου το αληθές
• Από τις 80 κατοχές των φιλικών, πέσαμε στις 74 με την Κίνα και στις 70-71 με το Π. Ρίκο.
• Οι αιφνιδιασμοί μας μειώθηκαν, αν και το σωστό είναι "εξαφανίστηκαν", αφού σε δύο παιχνίδια έχουμε μετά βίας τρεις (3) πρωτεύοντες αιφνιδιασμούς(primary fast break).
• Οι αντίπαλοι μάς έχουν αναγκάσει σε 69 τρίποντα (τα δίποντα μας είναι 58), τα περισσότερα που έχει επιχειρήσει ομάδα μέχρι τώρα στο τουρνουά, έχοντας ποσοστό 34,8% (βρισκόμαστε στη 12η θέση).
Να σημειώσουμε ότι αυτό το ποσοστό στα τρίποντα, σε ίδιο αριθμό δίποντων σημαίνει ποσοστό 50% (π.χ. 12 τρίποντα με 33%, μας δίνει 4χ3= 12 πόντους, όπως και το 12 δίποντα με 50%, μας δίνει 6χ2=12 πόντους).
Θα αναρωτιέστε τότε πού είναι το πρόβλημα; Οι καλές ομάδες, που θέλουν να φθάσουν μέχρι το τέλος, έχουν πολύ καλύτερο ποσοστό στα δίποντα (63,6% ηΑμερική). Δεν γίνεται ομάδα μεγάλη, με κακό ποσοστό στα δίποντα.
• Δεν αναγκάζουμε τους αντιπάλους μας στον ίδιο αριθμό λαθών και κακών επιθέσεων. Δεν πιέζουμε αποτελεσματικά τους αντιπάλους και παρασυρόμαστε στο αργό τέμπο που μας επιβάλλουν. Αν αυτοί επιλέγουν παθητική άμυνα, ή άμυνα χώρου, δεν πρέπει και εμείς να παίζουμε χαλαρά στην άμυνα. Δεν είναι η δική μας τακτική.
Το σημείο - κλειδί
Και εδώ είναι το θέμα που πρέπει να προσέξει η Εθνική μας ομάδα. Εντάξει, οι άλλοι μας παίζουν ζώνη. Αφού, μήνυση δεν μπορούμε να τους κάνουμε, ας αυξήσουμε τον ρυθμό στην άμυνά μας. Μπορούμε να... ξεκουραστούμε στην επίθεση, όταν παίζουμε 5 εναντίον 5. Μπορούμε με κλεψίματα, και ριμπάουντ σε επιθέσεις των αντιπάλων με κακές προϋποθέσεις, να τρέξουμε στο αιφνιδιασμόκαι να πετύχουμε εύκολα καλάθια, που θα μας ξεκουράσουν ψυχολογικά.
Να το θέσω και αλλιώς το θέμα. Σε τελική ανάλυση, στην επίθεση πάμε πάνω από80 πόντους (85 μέσο όρο). Δεν είναι ανάγκη να δέχομαι και 80 πόντους από αντιπάλους όπως η Κίνα και το Πουέρτο Ρίκο! Δεν είναι ανάγκη να ξεκουράζονται οι αντίπαλοι μας, και στην άμυνα, και στην επίθεση. Πρέπει να τους φθείρουμε, αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να τρέξουμε αυτές τις ομάδες.
Αυτό, βέβαια, θέλει μεγάλο rotation στις αλλαγές και εμπιστοσύνη σε όλο το υλικό. Καλός ο Μπαρέα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο -όταν αφυπνίστηκε αμυντικά ο Διαμαντίδης- σίγησε.
Από το επόμενο παιχνίδι θα είμαστε συν δύο παίκτες και μάλιστα παίκτες πεντάδας και δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία.
Τί πρέπει να κρατήσουμε
• Την ψυχραιμία, την ψυχική δύναμη και την αποφασιστικότητα, που δείχνουν οι παίκτες μας σε δύσκολες στιγμές. Εξάλλου, η ποιότητα της ομάδας είναι δεδομένη.
• Ο τρόπος που χειριζόμαστε την μπάλα, με τα πολύ λίγα λάθη που κάνουμε. Βέβαια, να σημειώσω ότι οι αντίπαλοι μάς έπαιξαν άμυνες χώρου, ή και παθητικά. Αν διατηρήσουμε τα λάθη σε αυτό το επίπεδο και εναντίον ομάδων που πιέζουν, θα είναι εξαιρετικό.
• Την καλή αγωνιστική κατάσταση των Σπανούλη, Ζήση, Τσαρτσαρή καιΜπουρούση. Ο Σπανούλης (εξαιρετικός χθες) κατάλαβε ότι πρέπει να σουτάρει και εδικά μετά από ντρίπλα στο pick and roll. Είναι σουτ που το έχει.
• Το γεγονός ότι -επιτέλους- ανεβαίνει και παίρνει και τα σουτ ο Διαμαντίδης. Μπορεί να είναι άστοχος, αλλά αυτό είναι αδύνατο να συνεχιστεί. Γιατί, μόνο εκεί υστερεί, άλλωστε. Έχει 13 ασίστ με το... καλημέρα, δεύτερος στο σχετικό πίνακα, παίρνει επιθετικά ριμπάουντ, παίζει άμυνες, μπορεί και τα κάνει όλα. Στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο ανέβηκε, πήγε και σε διεισδύσεις, και post ups.
• Μπορούμε να παίξουμε pick and roll εναντίον ζώνης και μάλιστα με την ίδια επιτυχία (για να μην πω περισσότερη) με το man to man, αρκεί να κάνουμε τις κατάλληλες προσαρμογές. Ειδικά χθες, εναντίον της ομάδας του Πουέρτο Ρίκοπου δεν ήταν παθητική, σαν την ζώνη των Κινέζων, περίμενα περισσότερα σκριν στην μπάλα, αφού ούτως ή άλλως έχουμε παιχνίδι (play), με σκριν στην μπάλα εναντίον ζώνης.
• Τη σταθερότητα σε προσφορά παικτών ρόλου, όπως ο Βουγιούκας, οΠερπέρογλου και ο Καϊμακόγλου.
• Να κρατήσουμε τις δύο νίκες και την προσθήκη, πλέον, του Φώτση και τουΣχορτσιανίτη.
Σαν επίλογο, να κρατήσουμε λίγο και τα νεύρα μας, γιατί έχουμε κάνει μόδα τις τεχνικές ποινές. Ειδικά μετά τα γεγονότα του Ακρόπολις, μόλις πάμε να διαμαρτυρηθούμε, ή να πούνε κάτι, οι διαιτητές... βλέπουν τον εφιάλτη των επεισοδίων. Είπαμε: καλύτερα να σου βγει το μάτι… παρά το όνομα!
ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr/pages/ViewContent.aspx?l=1&e=i&p=3&i=54909&t=1&c=100116&w=0&m=1
About STARENTZIS SAKIS
.jpg)
