Συμπεράσματα από το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας

ΠΗΓΗhttp://galobasket.wordpress.com/

Δεν ξέρω αν ο τίτλος που επιλέχθηκε για το συγκεκριμένο άρθρο είναι ο πλέον δόκιμος αλλά θα γίνει παρακάτω μια προσπάθεια έκφρασης  συμπεράσματων, σκέψεων και κρίσεων που συνόδεψαν την τηλεοπτική θέαση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μπάσκετ του 2010.

Πέρα από το αμφίρροπο κάποιων αγώνων δεν θα θυμάμαι σε 2-3 χρόνια πολλά πράγματα από το συγκεκριμένο τουρνουά. Αυτή άλλωστε ήταν και η κύρια αιτία συγγραφής αυτού του άρθρου! Πάμε λοιπόν ανα τομείς: .

Αγωνιστικό κομμάτι: το μουντομπάσκετ της ζώνης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Η ζωή κάνει κύκλους, η οικονομία το ίδιο, γιατί να μην συμβαίνει άλλωστε το ίδιο με τον αθλητισμό;

Την τιμητική της είχε η άμυνα ζώνης 2-1-2 ,2-3, 1-3-1 match up αν προτιμάει κάποιος άλλος. Κύριος εκφραστής της συγκεκριμένης ζώνης ήταν η Τουρκία η οποία κατάφερε με το σπαθί της να φτάσει στα ημιτελικά μπερδεύοντας τους παθητικούς κυρίους παρατηρητές της συγκεκριμένης άμυνας. Να υπενθυμίσω ότι μέχρι την είσοδο στην τετράδα η άμυνα ζώνης των Τούρκων υποχρέωνε τους αντιπάλους τους να πετυχαίνουν τους λιγότερους πόντους ανα κατοχή (0,882 – πηγή: Πανούλιας )

Παραθέτουμε και ένα βιντεάκι για να θυμόμαστε ύστερα από κάποιους μήνες, συγγνώμη χρόνια, τις  άμυνες ζώνης του Τάνιεβιτς

Είχαμε μια αποκάλυψη στο φετινό τουρνουά. Δεν είναι άλλη από την ομάδα της Λιθουανίας την οποία δεν πίστευα σε όρους έμψυχου δυναμικού και ακόμη δεν την πιστεύω. Σημασία όμως δεν έχει τι πιστεύω εγώ αλλά τι πραγματικά συμβαίνει και οι Λιθουανοί έφτασαν στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Στην Λιθουανική διαδρομή μέχρι το χάλκινο μετάλλιο είδαμε τον Γιαβτόκας σε 18(;!) λεπτά να σβήνει τον Σκόλα (!) και τον Πότσιους, έναν παίκτη με 4 δάχτυλα στο αριστερό χέρι να διαπρέπει. Άξιος θαυμασμού ο Λιθουανός.

Μπορεί στις δηλώσεις να μην τα πηγαίνει καλά τελευταία ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά την δουλειά του την έκανε και με το παραπάνω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στην συνείδηση των περισσοτερων η Σερβία ήταν η 2η ή η 3η καλύτερη ομάδα του τουρνουά.

Ομάδα με τα όλα της η Σερβία, με τον Βελίσκοβιτς να εκθέτει το Μεσίνα, τον Σαβάνοβιτς να κάνει λιμιτ απ, τους 2 μαζί να κατατροπώνουν τον Γκαρμπαχόσα στη θέση 4 και να αποκλείουν την κυρίαρχο των τελευταίων ετών Ισπανία. Οι προοπτικές της ομάδας αυτής είναι ανεξάντλητες όπως άλλωστε και το ταλέντο του Μπιέλιτσα, ταλέντο το οποίο μπορεί να μην έλαμψε αλλά το στυλ του και οι κινήσεις του προοικονομούν κάτι πολύ καλό για το μέλλον.

Έκπληξη ο Κέσελι αλλά θα τα πούμε σε άλλη ενότητα για το νέο παίκτη του Ολυμπιακού.

Δίκαια στέφθηκε πρωταθλήτρια οι ΗΠΑ παρά τις αντίθετες προβλέψεις. Ευνοημένες και από τα μαγειρέματα των ομάδων στις διασταυρώσεις στάθηκαν οι ΗΠΑ με κορυφαίο τον Ντουράντ κατέκτησαν άνετα τον τίτλο. Η συγκεκριμένη Εθνική ήταν σοβαρή και διαβασμένη ειδικά στον αμυντικό τομέα όπου αποτέλεσε σε παρελθοντικές διοργανώσεις την Αχίλλειο πτέρνα της. Εκτός από τον Ντουράντ μου άρεσαν τα πατήματα του Ουέστμπρουκ και δεν τρελάθηκα με τον Ρόουζ παρά τις κραυγές θαυμασμού των σπικερ της ΕΡΤ από τα πρώτα παιχνίδια του τουρνουά.

Δημοσιογραφική κάλυψη:  Δεν θυμάμαι καθόλου την τηλεοπτική κάλυψη του 2006 αλλά ήταν τραγική η χρήση ή μάλλον η μη χρήση των ριπλεϊ στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Έσπασαν τα νεύρα μου π.χ. στην επανάληψη του αγώνα Ισπανία – Ελλάδα να ψάχνω να βρω με μπρος πίσω και pause αν έκαναν τάκλιν οι κακοί Ισπανοί στον Σπανούλη, αν ήταν φάουλ…..Μετά την Ελληνική οικονομία μπήκαν σε επιτήρηση και τα ριπλεϊ των διοργανώσεων στα πρότυπα του Τσάμπιονς Λιγκ.

Τα περισσότερα παιχνίδια για διάφορους λόγους, σοβαρούς ή ασήμαντους, τα είδα με κλειστή τη φωνή. Απο όσα πρόλαβα να ακούσω μου έμειναν οι εξής επιτυχημένες ατάκες των δημοσιογράφων της ΕΡΤ:

• μεγάλος σκορερ ο Κέσελι; Πότε πρόλαβε να γίνει μεγάλος σκόρερ ο Κέσελι δεν το κατάλαβα. Ο κύριος Ιωάννου μάλλον βλέπει το μέλλον όπου ο Σέρβος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μεγάλο σουτερ αλλά η έκφραση μεγάλος σκόρερ για έναν πρωτοεμφανιζόμενο παίκτη είναι λίγο βαρύγδουπη. Πέρα από τα προηγούμενα ο Κέσελι πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις πάνω και από τις υψηλότερες προσδοκίες των περισσότερων.
• ο Ιγκοκουντάλας(!) καλύτερος αμυντικός κάτω των 2 μέτρων έπειτα από τον Μπάρκλεϊ;;
• ο προβληματισμός του Λημνιάτη σχετικά με το πως κατάφερε η Λιθουανία να κερδίσει την Ισπανία. Βέβαια τα ίδια πίστευα και πιστεύω και εγώ καθώς για το συγκεκριμένο παιχνίδι έχω τη δική μου θεωρία σκοπιμότητας…
• “Γιάννη Νάτου ξέρω πόσο πολύ αγαπάς τον Τεόντοσιτς – όπως όλοι μας άλλωστε – αλλά την ασσίστ την έκανε ο Ράσιτς”!

Αυτά και άλλα πολλά για τη δημοσιογραφική κάλυψη. Όαση σε γενικές γραμμές ήταν ο Γιώργος Λημνιάτης με εξαίρεση λίγο τον αγώνα της Ελλάδας κόντρα στην Ισπανία όπου κατα τη γνώμη μου παρασύρθηκε σε κάποιες στιγμές. Τον δικαιολογώ όμως καθώς όταν έχεις κάποιον όπου πριν καν αρχίσει ο αγώνας μιλάει για αδικία της Ελλάδας και σε κάθε φάση προσπαθεί να βρει την αδικία, τότε εκεί που όντως θα γίνουν λάθη θα είναι δύσκολο να μην πάρει θέση ο Λημνιάτης, θέση όμως που γέρνει στην συνείδηση των περισσότερων στην “κλιματική” αδικία.

Η κάλυψη της ΕΡΤ μετά την ήττα από τη Ρωσία ήταν τουλάχιστον τραγική, με εξαίρεση και πάλι τον Λημνιάτη. Το δικαστήριο είχε στηθεί με κατηγορούμενο τον προπονητή του οποίου η ομάδα κέρδισε!!!

Για την εξωτηλεοπτική κάλυψη θεωρώ ότι πήγαμε αρκετά χρόνια πίσω πρώτα με το θέμα των επεισοδίων, έπειτα με τα όσα μεσολάβησαν από τα επεισόδια μέχρι την έναρξη του τουρνουά, στη συνέχεια με το μαγείρεμα των διασταυρώσεων, έπειτα με την επικείμενη αδικία στο ματς με την Τουρκία, στη συνέχεια με την αδικία στο ματς με την Ισπανία….

Για το θέμα της ήττας από τη Ρωσία είχαμε διαμετρικά αντίθετες απόψεις με την άποψή μου να συγκλίνει με το άρθρο του Βαγγέλη Μπραουδάκη με τίτλο “Ανήθικη αγαπημένη…” και το άρθρο του Φίλιππα Συρίγου με τίτλο: “Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Ναι, όταν επιτυγχάνεται…” να με βρίσκει εντελώς αντίθετο για παραπάνω από έναν λόγο, όπως επίσης θα έβρισκε αντίθετα και αρκετά παλαιότερα άρθρα του ίδιου δημοσιογράφου!

Επίσης δεν συμφωνώ με την φιλοσοφία των πρωτοσέλιδων της εφημερίδας goal έπειτα από την ήττα από τη Ρωσία (αριστερό πρωτοσέλιδο) και από την Ισπανία (δεξιό πρωτοσέλιδο)

Εθνική ομάδα: Τόμους θα μπορούσαμε να γράψουμε για την Εθνική μας ομάδα. Όλο το ανάθεμα έπεσε στον ομοσπονδιακό προπονητή, ο οποίος έδειξε για μια ακόμη φορά ότι στην πίεση έχει πρόβλημα, πρόβλημα το οποίο προέρχεται από τη συνεχή ανασφάλεια. που τον διακρίνει. Αφού έφτασε να διαβάζει και πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων.

Σε συνέντευξή του ο Γιάννης Καλαμπόκης ανέφερε κάτι εύστοχο αναφορικά με τη διαφορά της φετινής Εθνικής από την περσινή. Η περσινή ομάδα ήταν αουτσάιντερ, ενώ η φετινή ήταν φαβορί γεγονός που επηρέασε την ψυχολογία της ομάδας. Η ήττα από την Τουρκία δυσκόλεψε την κατάσταση και σε συνδυασμό με τα οινομαγειρέματα του άλλου ομίλου μας έφεραν ξανά στα δίχτυα της Ισπανίας.

Φέτος μπορούσαμε να την περάσουμε την Εθνική Ισπανίας με ένα καλύτερο μοίρασμα του χρόνου συμμετοχής των παικτών καθώς ήταν φανερή η εξάντληση αρκετών βασικών μετά το 25. Δέσμιος της ανασφάλειάς του ο Γιόνας Καζλάουσκας εμπιστεύτηκε λίγους παίκτες και σε συνδυασμό με την τραγική ανεπάρκεια της Εθνικής απέναντι στη ζώνη των Ισπανών ήρθε η ήττα – αποκλεισμός από την οχτάδα.

Σίγουρα κάποιοι παίκτες δεν τράβηξαν στο Μουντομπάσκετ αλλά και πάλι θα μπορούσε ο ομοσπονδιακός να κάνει κάτι καλύτερο. Η σφιχτή άμυνα που ήταν το  όπλο της Εθνικής μας ομάδας τα προηγούμενα χρόνια πήγε φέτος περίπατο. Το γρήγορο μπάσκετ που είχε προαναγγείλει ο Λιθουανός δεν το είδαμε στα δύσκολα παιχνίδια και οι φανφάρες περι διαστημικού μπάσκετ πήγαν περίπατο. Ας δούμε λίγο τις κατοχές (1η γραμμή)  και τους πόντους ανα κατοχοί (2η γραμμή) της Εθνικής μας ομάδα στο Μουντομπάσκετ σε αντιπαραβολή με τα αντίστοιχα στατιστικά των Σέρβων καθώς της Εθνικής μας ομάδας στον ημιτελικό του  Ευρωμπάσκετ το 2007 πάλι με αντίπαλο την Ισπανία:

Φάση ομίλων 2010

TURKEY      76	GREECE     65
Κατοχές   65,93	Κατοχές   65,99
Πόντοι/κατοχή 1,15	Πόντοι/κατοχή 0,98

 Ημιτελικός Μουντομπάσκετ 2010

SERBIA      82	TURKEY 83
Κατοχές 74,28	Κατοχές 74,51
Πόντοι/κατοχή 1,10	Πόντοι/κατοχή 1,11

Προημιτελικός Mundo 2010               Φάση των 16

SERBIA    92	SPAIN        89	SPAIN  80	GREECE 72
Κατοχές 76,99	Κατοχές 77,34	Κατοχές 63,93	Κατοχές 64,52
Πόντοι/κατοχή 1,19	Πόντοι/κατοχή 1,15	Πόντοι/κατοχή 1,25	Πόντοι/κατοχή 1,12

                         

Ημιτελικός 2007
SPAIN	GREECE
Κατοχές 68,16	Κατοχές 69,46

Βλέπουμε από τα παραπάνω ότι στα δύσκολα και σημαντικά παιχνίδια η ΕΘνική μας όχι μόνο δεν έτρεξε και δεν άνοιξε το ρυθμό αλλά θα λέγαμε ότι υπήρξε πιο συντηρητική και από την Εθνική επι Γιαννάκη. Παρατηρήστε επίσης τη διαφορά ρυθμού ανάμεσα στην Εθνική μας και τη Σερβία. Βέβαια ο ρυθμός δεν αποτελεί πανάκεια αλλά συγκρίνεται με τις προγραμματικές δηλώσεις του Λιθουανού κόουτς. Άλλωστε η επιτυχία της Σερβίας κρίθηκε σε μια κλωστή καθώς θα μπορούσε κάλλιστα να έχει αποκλειστεί από την φάση των 16 από τους Κροάτες…

Εκτός από όλα τα παραπάνω ο Καζλάουσκας χρεώνεται και τον αποπροσανατολισμό της ομάδας με τις δηλώσεις του για τα επεισόδια, για τις Ολυμπιακοπαναθηναϊκές εφημερίδες….

Η “αφανής” θέση της ΕΟΚ επίσης ήταν τουλάχιστον άστοχη και στο πλαίσιο της αντιπολιτευτικής γραμμής του Γιώργου Βασιλακόπουλου, γραμμή η οποία ως συνήθως στηρίχθηκε από μερίδα του τύπου.

Η αποχώρηση του Διαμαντίδη ήταν η σημαντικότερη απώλεια της Εθνικής μπάσκετ, απώλεια που δύσκολα θα αναπληρωθεί στο προσεχές μέλλον. Για το μέλλον όμως θα συζητήσουμε εκτενώς στις επόμενες διοργανώσεις…

Λογικά θα συνεχιστεί το άρθρο αυτό σύντομα, αλλά θα κλείσει με την άποψη του μεγάλου Φάνη Χριστοδούλου, ο οποίος θεωρεί σε γενικές γραμμές καλό τον Καζλάουσκας, εκτιμά ότι ο νέος προπονητής θα πρέπει να είναι Έλληνας και πρωτίστως καλός ψυχολόγος καθώς δεν μπορεί να παίξει ο προπονητής της Εθνικής σημαντικό ρόλο στο αγωνιστικό κομμάτι και οι παίκτες κάνουν τον προπονητή..