Το παιχνίδι με τη μπάλα
Με τις νέες ψυχολογικές και παιδαγωγικές έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι η κίνηση δεν είναι απαραίτητη μόνο για την ανάπτυξη του σώματος, αλλά και για την ανάπτυξη του μυαλού. Οι παλιές απόψεις που υποστήριζαν την ακινησία στην αγωγή των νηπίων έχουν παραμεριστεί, γιατί παρατηρήθηκε ότι η ακινησία των ποδιών, των χεριών και γενικότερα του σώματος επιφέρει .
και την ακινησία του πνεύματος. Από όλες τις έρευνες λοιπόν διαπιστώθηκε ότι είναι απαραίτητη η κίνηση για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι για το παιδί η κίνηση δε θεωρείται απώλεια χρόνου για την πνευματική του εξέλιξη, αλλά μεγάλος συντελεστής γι’ αυτήν.
Το παιχνίδι είναι η πρώτη και η πιο αυθόρμητη έκφραση της ζωής στον άνθρωπο. Αλλά δεν είναι μόνο προνόμιο του ανθρώπου, γιατί ότι ζει στη φύση παίζει με το δικό του τρόπο. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από κίνηση και ευχαρίστηση. Τις ανάγκες αυτές μόνο με τα παιχνίδια μπορούμε να τις ικανοποιήσουμε, γιατί αυτά ξανανιώνουν την καρδιά, ζωντανεύουν τη σκέψη, γλυκαίνουν τα χείλη με το χαμόγελο, ανάβουν τα μάτια και κάνουν το σώμα όμορφο και ευλύγιστο. Παίζοντας το παιδί ασκείται, συλλαμβάνει ιδέες, παίρνει το καλό που έχει ο συναθλητής του ή το σύνολο των συναθλητών του και αποβάλει τις κακές
του συνήθειες.
Με το παιχνίδι αντιλαμβανόμαστε το ψυχολογικό χαρακτήρα κάθε παιδιού, κατά τρόπο αβίαστο και φυσικό, οπότε μπορούμε στη συνέχεια να το διαμορφώσουμε. Στο παιχνίδι φανερώνονται τα σωματικά και τα πνευματικά πλεονεκτήματα όσο και τα ελαττώματα του, γιατί εκεί συναντά ανταγωνιστές, αντιμετωπίζει κάποια αντίσταση που επιδιώκει να την κατανικήσει. Μαθαίνει πως η επιτυχία δεν είναι τόσο εύκολη και ότι για να την επιτύχει χρειάζεται εργατικότητα, ενθουσιασμό, υπομονή και επιμονή.
Όλα τα παιχνίδια απαιτούν κίνηση και ενισχύουν τη δραστηριότητα του παιδιού, ιδιαίτερα όμως τα παιχνίδια με τη μπάλα παρακινούν το παιδί να κάνει κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις και έτσι να δραστηριοποιεί όλα τα μέρη του σώματός του. Έχει κανείς την εντύπωση ότι η μπάλα, καθώς έχει τη δυνατότητα να κινηθεί ευκολότερα από κάθε άλλο αντικείμενο, παρακινεί το παιδί να ταυτιστεί μαζί της και να μην στέκεται ακίνητο, αλλά συνεχώς να μεταβάλλεται, να αλλάζει θέσεις μέσα στο χώρο, να πηδάει για να τη πιάσει, να τρέχει κοντά της, να κατευθύνεται δεξιά - αριστερά και γενικά να βρίσκεται στο δικό της πνεύμα, που είναι το πνεύμα της κίνησης. Όταν βλέπει κανείς παιδιά να παίζουν με τη μπάλα νομίζει πως η μαγεία της κίνησης έχει μεταβάλει τα παιδιά σε αεικίνητα όντα, που δεν θέλουν ποτέ να σταματήσουν. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο είναι δύσκολο να καταλάβουμε αν η μπάλα είναι αυτή που φέρνει τα παιδιά σε αυτή την κατάσταση ή αν αυτή αποτελεί ένα συγκεκριμένο κίνητρο το οποίο ταυτίζεται με αυτό που επιθυμεί το παιδί ή ο έφηβος.
Οι γονείς βέβαια ανησυχούν όταν βλέπουν τα παιδιά τους να είναι απορροφημένα σε παιχνίδια με μπάλα. Δεν θα ανησυχούσαν όμως καθόλου, εάν γνώριζαν πόσο αναπτύσσεται η πνευματικότητα, η κοινωνικότητα, η προσωπικότητα, η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού με το κυνήγημα της μπάλας. Οι λόγοι λοιπόν που μας παρακινούν να ασχοληθούμε με τη μπάλα είναι φανεροί. Τα παιδιά αποζητούν τη μπάλα και η μπάλα αποζητά τα παιδιά.
Στη μακρόχρονη θητεία μου ως προπονητής έχω διαπιστώσει ότι η χαρά που προκαλούν τα παιχνίδια με τη μπάλα εξημερώνουν και τους πιο δύστροπους παιδικούς χαρακτήρες. Τα παιδιά μαθαίνουν να δέχονται ψύχραιμα την ήττα τους χωρίς να αποθαρρύνονται, όπως επίσης και τη νίκη, χωρίς να γίνονται εγωιστές. Μεταξύ των παικτών μιας ομάδος αναπτύσσεται ισχυρότατο κοινό ενδιαφέρον, πνεύμα συναδελφικότητας, αλληλεγγύης, υποταγής και συντονισμού στην όλη προσπάθεια για ένα κοινό στόχο.
Ωστόσο η αμέθοδη και ακανόνιστη εκγύμναση-διδασκαλία ενός παιχνιδιού με μπάλα είναι μεγάλο λάθος, διότι παρασύρει τα παιδιά σε αρρυθμία κινήσεως. Εκεί λοιπόν αρχίζει ο ρόλος του προπονητή, ώστε το παιχνίδι με τη μπάλα να γίνει ένα πραγματικά οργανωμένο παιχνίδι. Ο οποίος όμως θα δουλεύει με σοβαρότητα, με εργατικότητα, μεσυνέπεια και δεν θα έχει μια απλή υπαλληλική σχέση με το σύλλογο, τα παιδιά και τους γονείς, αλλά θα αναπτύξει με αυτούς αληθινές ανθρώπινες σχέσεις.
Οφάκογλου Αριστείδης
Ιδρυτής του Αθλητικού Σωματείου AllStar bc, Basketball Coach
ΠΗΓΗ http://www.allstarbc.gr/
και την ακινησία του πνεύματος. Από όλες τις έρευνες λοιπόν διαπιστώθηκε ότι είναι απαραίτητη η κίνηση για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι για το παιδί η κίνηση δε θεωρείται απώλεια χρόνου για την πνευματική του εξέλιξη, αλλά μεγάλος συντελεστής γι’ αυτήν.
Το παιχνίδι είναι η πρώτη και η πιο αυθόρμητη έκφραση της ζωής στον άνθρωπο. Αλλά δεν είναι μόνο προνόμιο του ανθρώπου, γιατί ότι ζει στη φύση παίζει με το δικό του τρόπο. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από κίνηση και ευχαρίστηση. Τις ανάγκες αυτές μόνο με τα παιχνίδια μπορούμε να τις ικανοποιήσουμε, γιατί αυτά ξανανιώνουν την καρδιά, ζωντανεύουν τη σκέψη, γλυκαίνουν τα χείλη με το χαμόγελο, ανάβουν τα μάτια και κάνουν το σώμα όμορφο και ευλύγιστο. Παίζοντας το παιδί ασκείται, συλλαμβάνει ιδέες, παίρνει το καλό που έχει ο συναθλητής του ή το σύνολο των συναθλητών του και αποβάλει τις κακές
του συνήθειες.
Με το παιχνίδι αντιλαμβανόμαστε το ψυχολογικό χαρακτήρα κάθε παιδιού, κατά τρόπο αβίαστο και φυσικό, οπότε μπορούμε στη συνέχεια να το διαμορφώσουμε. Στο παιχνίδι φανερώνονται τα σωματικά και τα πνευματικά πλεονεκτήματα όσο και τα ελαττώματα του, γιατί εκεί συναντά ανταγωνιστές, αντιμετωπίζει κάποια αντίσταση που επιδιώκει να την κατανικήσει. Μαθαίνει πως η επιτυχία δεν είναι τόσο εύκολη και ότι για να την επιτύχει χρειάζεται εργατικότητα, ενθουσιασμό, υπομονή και επιμονή.
Όλα τα παιχνίδια απαιτούν κίνηση και ενισχύουν τη δραστηριότητα του παιδιού, ιδιαίτερα όμως τα παιχνίδια με τη μπάλα παρακινούν το παιδί να κάνει κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις και έτσι να δραστηριοποιεί όλα τα μέρη του σώματός του. Έχει κανείς την εντύπωση ότι η μπάλα, καθώς έχει τη δυνατότητα να κινηθεί ευκολότερα από κάθε άλλο αντικείμενο, παρακινεί το παιδί να ταυτιστεί μαζί της και να μην στέκεται ακίνητο, αλλά συνεχώς να μεταβάλλεται, να αλλάζει θέσεις μέσα στο χώρο, να πηδάει για να τη πιάσει, να τρέχει κοντά της, να κατευθύνεται δεξιά - αριστερά και γενικά να βρίσκεται στο δικό της πνεύμα, που είναι το πνεύμα της κίνησης. Όταν βλέπει κανείς παιδιά να παίζουν με τη μπάλα νομίζει πως η μαγεία της κίνησης έχει μεταβάλει τα παιδιά σε αεικίνητα όντα, που δεν θέλουν ποτέ να σταματήσουν. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο είναι δύσκολο να καταλάβουμε αν η μπάλα είναι αυτή που φέρνει τα παιδιά σε αυτή την κατάσταση ή αν αυτή αποτελεί ένα συγκεκριμένο κίνητρο το οποίο ταυτίζεται με αυτό που επιθυμεί το παιδί ή ο έφηβος.
Οι γονείς βέβαια ανησυχούν όταν βλέπουν τα παιδιά τους να είναι απορροφημένα σε παιχνίδια με μπάλα. Δεν θα ανησυχούσαν όμως καθόλου, εάν γνώριζαν πόσο αναπτύσσεται η πνευματικότητα, η κοινωνικότητα, η προσωπικότητα, η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού με το κυνήγημα της μπάλας. Οι λόγοι λοιπόν που μας παρακινούν να ασχοληθούμε με τη μπάλα είναι φανεροί. Τα παιδιά αποζητούν τη μπάλα και η μπάλα αποζητά τα παιδιά.
Στη μακρόχρονη θητεία μου ως προπονητής έχω διαπιστώσει ότι η χαρά που προκαλούν τα παιχνίδια με τη μπάλα εξημερώνουν και τους πιο δύστροπους παιδικούς χαρακτήρες. Τα παιδιά μαθαίνουν να δέχονται ψύχραιμα την ήττα τους χωρίς να αποθαρρύνονται, όπως επίσης και τη νίκη, χωρίς να γίνονται εγωιστές. Μεταξύ των παικτών μιας ομάδος αναπτύσσεται ισχυρότατο κοινό ενδιαφέρον, πνεύμα συναδελφικότητας, αλληλεγγύης, υποταγής και συντονισμού στην όλη προσπάθεια για ένα κοινό στόχο.
Ωστόσο η αμέθοδη και ακανόνιστη εκγύμναση-διδασκαλία ενός παιχνιδιού με μπάλα είναι μεγάλο λάθος, διότι παρασύρει τα παιδιά σε αρρυθμία κινήσεως. Εκεί λοιπόν αρχίζει ο ρόλος του προπονητή, ώστε το παιχνίδι με τη μπάλα να γίνει ένα πραγματικά οργανωμένο παιχνίδι. Ο οποίος όμως θα δουλεύει με σοβαρότητα, με εργατικότητα, μεσυνέπεια και δεν θα έχει μια απλή υπαλληλική σχέση με το σύλλογο, τα παιδιά και τους γονείς, αλλά θα αναπτύξει με αυτούς αληθινές ανθρώπινες σχέσεις.
Οφάκογλου Αριστείδης
Ιδρυτής του Αθλητικού Σωματείου AllStar bc, Basketball Coach
ΠΗΓΗ http://www.allstarbc.gr/