ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ (ΜΕ ΒΙΝΤΕΟ)
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΟΛΙΑ
Η προθέρμανση είναι ένα βασικό στοιχείο του προπονητικού προγράμματος και της προετοιμασίας για τον αγώνα.
Η καλά σχεδιασμένη προθέρμανση θα προετοιμάσει τον αθλητή σωματικά, ψυχικά και διανοητικά για την έντονη προσπάθεια που θα ακολουθήσει στην προπόνηση ή τον αγώνα.
Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος είναι πρωταρχικής σημασίας για
την αθλητική απόδοση και την πρόληψη τραυματισμών.
Όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, βελτιώνεται η ταχύτητα μεταφοράς των νευρικών ερεθισμάτων, μικραίνει ο χρόνος της συστολής, αυξάνεται η ικανότητα αποδέσμευσης οξυγόνου και αυξάνεται η ικανότητα διάτασης των μυών.
Η ένταση στην προθέρμανση πρέπει να αυξάνεται σταδιακά, αργά και σταθερά με σκοπό να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος και την προετοιμασία του νευρο-μυο-σκελετικού συστήματος στην ένταση της προπόνησης που θα ακολουθήσει. Η διάρκεια της προθέρμανσης κυμαίνεται μεταξύ 5 και 10 λεπτών της ώρας.
Η καλά σχεδιασμένη προθέρμανση θα προετοιμάσει τον αθλητή σωματικά, ψυχικά και διανοητικά για την έντονη προσπάθεια που θα ακολουθήσει στην προπόνηση ή τον αγώνα.
Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος είναι πρωταρχικής σημασίας για
την αθλητική απόδοση και την πρόληψη τραυματισμών.
Όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, βελτιώνεται η ταχύτητα μεταφοράς των νευρικών ερεθισμάτων, μικραίνει ο χρόνος της συστολής, αυξάνεται η ικανότητα αποδέσμευσης οξυγόνου και αυξάνεται η ικανότητα διάτασης των μυών.
Η ένταση στην προθέρμανση πρέπει να αυξάνεται σταδιακά, αργά και σταθερά με σκοπό να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος και την προετοιμασία του νευρο-μυο-σκελετικού συστήματος στην ένταση της προπόνησης που θα ακολουθήσει. Η διάρκεια της προθέρμανσης κυμαίνεται μεταξύ 5 και 10 λεπτών της ώρας.
Σαν λειτουργική προθέρμανση ορίζεται το σύνολο των ασκήσεων που προετοιμάζει τον αθλητή να μπορεί να κινηθεί εύκολα και γρήγορα στις κινήσεις που είναι απαραίτητες για το άθλημά του και συγχρόνως τον προστατεύουν από τραυματισμούς.
Η λειτουργική προθέρμανση αποτελείται από δρομικές ασκήσεις και ασκήσεις κινητικότητας.
Οι δρομικές ασκήσεις πρέπει να περιλαμβάνουν τρέξιμο προς όλες τις κατευθύνσεις και ασκήσεις όπου τα άκρα κινούνται σε μεγαλύτερο εύρος κίνησης από αυτό του τρεξίματος.
Η ένταση και η απόσταση πρέπει να προσαρμόζονται στις αποστάσεις και τις εντάσεις του αθλήματος.
Οι ασκήσεις κινητικότητας βασίζονται στην πρακτική των βαλλιστικών διατάσεων, όπου δυναμικές κινήσεις χρησιμοποιούνται για την αύξηση της κινητικότητας.
Οι βαλλιστικές κινήσεις για την αύξηση της κινητικότητας πρέπει να εκτελούνται με ιδιαίτερα αργό ρυθμό και σε αρκετές επαναλήψεις, σε όλο το εύρος κίνησης και με ιδιαίτερη έμφαση στο τέλος της κίνησης.
Με τη λειτουργική προθέρμανση ο αθλητής έχει αυξήσει λειτουργικά το εύρος κίνησης με αργές κινήσεις πριν φθάσει στο μέγιστο εύρος, με μέγιστη ένταση στο άθλημά του, αυτό συντελεί στη μέγιστη σωματική απόδοση και συγχρόνως αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για την πρόληψη μυοσκελετικών κακώσεων
Οι ασκήσεις που προτείνονται εδώ συντελούν στην κινητοποίηση των αρθρώσεων και συγχρόνως διεγείρουν τους ιδιοδεκτικούς υποδοχείς για την αντανακλαστική σταθεροποίηση των αρθρώσεων και τη δυναμική ισορροπία, για το λόγο αυτό όλες οι ασκήσεις γίνονται από όρθια θέση και βάδιση.
Οι στατικές διατάσεις δεν έχουν θέση στην προετοιμασία του αθλητή πριν την προπόνηση ή τον αγώνα.
Οι στατικές διατάσεις πρέπει να γίνονται απαραίτητα μετά την προπόνηση και τον αγώνα.
Πολλές νέες έρευνες δείχνουν ότι οι στατικές διατάσεις πριν από ταχυδυναμικές δραστηριότητες εγκυμονούν κινδύνους για μυοσκελετικούς τραυματισμούς και μειώνουν σημαντικά την απάντηση των μυών στο νευρικό σύστημα μειώνοντας την ταχύτητα και την αλτικότητα.