Μεταβολές στην οξειδωτική κατάσταση του αίματος και στις δραστικότητες των ενζύμων ακετυλοχολονεστεράση, (Na+, K+)-ATPάση και Mg2+-ATPάση των ερυθροκυτταρικών μεμβρανών σε αθλητές καλαθοσφαίρισης. Παράγοντες που μπορούν να βελτιώσουν την αποδοσή τους

ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ Παρθύμος, Θεόδωρος 

(2008, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)),

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡΣΥΝΔΕΣΜΟ:http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/18497#page/1/mode/2up

Οι ελεύθερες ρίζες έχουν τη δυνατότητα να αντιδρούν με ποικιλία χημικών ενώσεων, που τις καθιστά ιδανικές για ένα ευρύ φάσμα βιολογικών διαταραχών στη λειτουργία των κυττάρων και των ενζύμων. Η πλειοψηφία των ελεύθερων ριζών που παράγονται in vivo, είναι οξειδωτικές και μπορούν να οξειδώσουν μια σειρά βιολογικών μορίων, συμπεριλαμβανομένων των υδατανθράκων, αμινοξέων, λιπαρών οξέων και νουκλεοτιδίων. Καθώς είναι αδύνατο να αποτραπεί όλη η παραγωγή ελεύθερων ριζών in vivo, δεν προκαλεί έκπληξη, ότι μέρος της αντιοξειδωτικής άμυνας μπορεί να μετρηθεί στον ανθρώπινο οργανισμό. Εντούτοις μια έλειψη των αντιοξειδωτικών και μια υπερπαραγωγή των ελεύθερων ριζών μπορεί να οδηγήσει τον οργανισμό, σε μια κατάσταση γνωστή ως οξειδωτικό stress. Oι Dillard και συν (1978) ήταν οι πρώτοι που κατέδειξαν, ότι η σωματική άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε μια αύξηση στην υπεροξείδωση των λιπιδίων. Από τότε, συνεχώς αυξανόμενα
στοιχεία υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η σωματική άσκηση έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή ελεύθερων ριζών και να οδηγήσει σε οξειδωτικό stress. Επίσης, τεκμηριώθηκε ότι η έντονη σωματική άσκηση αυξάνει την παραγωγή των οξειδωτικών ριζών οξυγόνου (ROS) στον ασκούμενο μυ . Εάν η παραγωγή των ελεύθερων ριζών είναι αρκετά μεγάλη τότε θα ακολουθήσει οξειδωτικό stress. Τα αυξημένα επίπεδα των τελικών προϊόντων της οξειδωτικής βλάβης παρατηρούνται στο αίμα και τους ιστούς μετά από έντονη άσκηση.Αυτό φαίνεται να είναι αντιφατικό με ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης. Επιπλέον, έχει ευρέως συζητηθεί, ότι το οξειδωτικό stress είναι βλαπτικό για τις επιδόσεις της άσκησης, αλλά υπάρχουν λίγα πειραματικά δεδομένα για να το υποστηρίξουν . Αν και τα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν το προκληθέν από την άσκηση οξειδωτικό stress στους ανθρώπους, δεν υπάρχει κανένα πειστικό πειραματικό στοιχείο ότι αυτό συνοδεύεται από μια μεταβολή στη βελτίωση της επίδοσης της άσκησης, σε υγιείς ανθρώπους. Οι δραστικότητες της ακετυτυλοχολινεστεράσης (AChE) και Na +, Κ +- ATPάσης των ερυθροκυτταρικών μεμβρανών θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως περιφερικοί δείκτες τυχούσας διαταραχής στο χολινεργικό και (νορ)αδρενεργικό σύστημα αντίστοιχα. Επειδή η δραστικότητα των AChE, Na +, Κ +- ATPάσης και Mg 2 + - ATPάσης των ερυθροκυτταρικών μεμβρανών συσχετίζεται σημαντικά με τα επίπεδα του αντιοξειδωτικού status (TAS), ήταν σημαντικό να ερευνηθούν οι δραστικότητες των ενζύμων αυτών σε καλαθοσφαιριστές πριν από και στο τέλος προπόνησης υψηλής έντασης . Επιπλέον, στόχος ήταν να συσχετισθούν οι ενζυμικές δραστικότητες στις μεμβράνες με το TAS, τα επίπεδα γαλακτικού και πυροσταφυλικού οξέος στο πλάσμα και την αθλητική απόδοση. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει ότι η συμπληρωματική χορήγηση αντιοξειδωτικών στη διατροφή έχουν προστατευτική δράση στο προκληθέν από την άσκηση οξειδωτικό stress. Από την στιγμή που οι δραστικότητες των προαναφερθέντων ενζύμων σχετίζονται στενά με τις ελεύθερες ρίζες, σκοπός επίσης ήταν να ερευνηθεί εάν οι δραστικότητες της AChE, της Na+,K+-ATPάσης και της Mg2+ATPάσης των ερυθροκυτταρικών μεμβρανών μεταβάλλονται στο τέλος μιας προπόνησης καλαθοσφαίρισης υψηλής έντασης αφού προηγηθεί λήψη συμπληρωμάτων L-κυστεΐνης (L-cys) ή L-καρνιτίνης (L-C).