Η πράσινη μεταμόρφωση!

 ΠΗΓΗ http://www.gazzetta.gr
Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο blog του για την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στη Λιθουανία απέναντι στη Λιετούβος και τη μεταμόρφωσή του από το ένα ημίχρονο στο άλλο.
Ο Παναθηναϊκός έκανε το βράδυ της Τετάρτης στο Βίλνιους την εκτός έδρας νίκη που όφειλε να πάρει απέναντι στη Λιέτουβος Ρίτας και κέρδισε χρόνο στη μάχη που δίνει ταυτόχρονα για αποτελέσματα και επιστροφή των τραυματιών. Οι Πράσινοι ήταν εκτός τόπου και χρόνου στο πρώτο ημίχρονο, βρέθηκαν να χάνουν με τέσσερις πόντους, αλλά στην επανάληψη δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης
στους γηπεδούχους. Με κορυφαίο παίκτη την… άμυνα, και τους Μπατίστ, Καϊμακόγλου, Τσαρτσαρή να... ακολουθούν σε απόδοση, η ελληνική ομάδα έκανε το καθήκον της στο ακέραιο απέναντι σε ένα αντίπαλο που πιθανότατα δεν θα κάνει νίκη στη φάση των «16» της διοργάνωσης.
Ήταν σαφές από το τζάμπολ του αγώνα και σε όλο το πρώτο εικοσάλεπτο πως περισσότερο από τα προβλήματα που δημιουργούσε ο αντίπαλος και η απουσία του Σάτο –αλλά και το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες είναι ανέτοιμοι να προσφέρουν– εκείνο που μπλόκαρε τον Παναθηναϊκό ήταν η κακή του ψυχολογία. Επιθετικά η ομάδα έμοιαζε λες και ήταν σε γύψο. Οι 29 πόντοι που έβαλε η ομάδα του Ομπράντοβιτς σε αυτό το διάστημα καταδεικνύουν το μέγεθος της… μαύρης τρύπας στην οποία είχαν πέσει οι φιλοξενούμενοι…
Οι Πράσινοι ξεκίνησαν με 6-0 στο πρώτο δίλεπτο και μετά χρειάστηκαν άλλα δεκαοκτώ λεπτά για να
φτάσουν αγκομαχώντας στους 29 με τη λήξη του εικοσαλέπτου. Ο δείκτης της αυτοπεποίθησης των παικτών της ελληνικής ομάδας ήταν στο ναδίρ και η άμυνα ζώνης που επιστράτευσε από νωρίς ο Τριφούνοβιτς άφηνε προκλητικά ελεύθερα τα σουτ των τριών πόντων, αλλά κανένας δεν φαινόταν έτοιμος να πάρει την προσπάθεια και να ευστοχήσει.
Φωτεινή εξαίρεση και ο μόνος που πάλευε το ίδιο αποτελεσματικά σε άμυνα και επίθεση ήταν ο Κώστας Καϊμακόγλου, που συνεχίζει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις ευκαιρίες που του δίνει ο προπονητής του. Ο διεθνής φόργουορντ ξεκίνησε στο τρία, όπου κλήθηκε να γεμίσει τα παπούτσια του τραυματία Ρομέιν Σάτο. Στη συνέχεια ο Καϊμακόγλου έπαιξε και στο τέσσερα και ήταν τόσο συγκεντρωμένος και αποτελεσματικός, ώστε οι προπονητές του Τριφυλλιού τον άφησαν τριάντα δύο λεπτά στο παιχνίδι! Με αυτή την επίδοση ο μέχρι πέρυσι παίκτης του Αμαρουσίου έσπασε κατά εννέα λεπτά το ρεκόρ παραμονής του στο παρκέ, καθώς ο περισσότερος χρόνος που είχε χρησιμοποιηθεί ως το χθεσινό ματς ήταν είκοσι τρία λεπτά στη νίκη επί της Αρμάνι Μιλάνο στο ΟΑΚΑ.
Ήταν φανερό, όμως, ότι για να έπαιρνε ο Παναθηναϊκός το διπλό στη Λιθουανία θα χρειαζόταν βοήθεια από περισσότερους παίκτες, αλλά και να πάρει σκορ με διαφορετικό τρόπο πλην των λέι ύστερα από σωστά εκτελεσμένα pick 'n' roll. Τα σουτ των περιφερειακών δεν έβρισκαν στόχο (2 στα 10 τρίποντα στο πρώτο μέρος, ενώ η Λιέτουβος είχε 5 στα 9 στο ίδιο διάστημα), ενώ υπήρχε ένας γενικός δισταγμός στην ανάληψη πρωτοβουλιών. Νίκολας και Διαμαντίδης δεν φαίνονταν καλά, το ίδιο και η υπόλοιπη παλιά φρουρά (Τσαρτσαρής, Μπατίστ, Περπέρογλου). Το θετικό στοιχείο για τους Πράσινους στο πρώτο μέρος ήταν πως η άμυνα λειτουργούσε σε γενικές γραμμές καθώς οι τριάντα τρεις πόντοι που είχε δεχθεί φανέρωναν πως αν ανέβαζε επιθετικά την απόδοσή της η ελληνική ομάδα θα έπαιρνε τη νίκη.
Όποιος είδε το πρώτο ημίχρονο της πρεμιέρας των Πρασίνων στην Ευρωλίγκα και για κάποιο λόγο δεν παρακολούθησε το δεύτερο, θα είναι αδύνατο να καταλάβει τι έγινε και πώς άλλαξε τόσο πολύ η μορφή του αγώνα, ώστε να πάει από το -4 στο +21. Ο Παναθηναϊκός έβαλε 29 πόντους στα πρώτα είκοσι λεπτά του παιχνιδιού και… 51 στην επανάληψη, λες και οι παίκτες του ήταν διαφορετικοί άνθρωποι που έπαιξαν δύο διαφορετικά ματς.
Προφανώς η ανάπαυλα του ημιχρόνου λειτούργησε ευεργετικά για τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Εμφανίστηκαν στην τρίτη περίοδο με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και βάζοντας την μπάλα στο λόου ποστ με τους Μπατίστ, Καϊμακόγλου και Τσαρτσαρή, εξέθεσαν ανεπανόρθωτα την άμυνα της ομάδας του Τριφούνοβιτς. Οι συνεργασίες των ψηλών του Τριφυλλιού στο λόου ποστ και ο τρόπος με τον οποίο τιμωρούσαν κάθε προσπάθεια της Λιέτουβος να φέρει βοήθεια ήταν πραγματικά σεμιναριακός. Η διαφορά ανέβηκε για πρώτη φορά πάνω από τους δέκα πόντους (53-41), ένα λεπτό πριν τελειώσει το δεκάλεπτο, το οποίο τελείωσε με τον Παναθηναϊκό να έχει πετύχει είκοσι τέσσερις πόντους και να έχει δεχθεί μόλις οκτώ και κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Ο Ομπράντοβιτς έκανε φανερή προσπάθεια να τονώσει την ψυχολογία των παικτών του, κάποιες φορές άφησε παίκτες -όπως ο Καλάθης- να συνεχίσουν να παίζουν έπειτα από λάθη που συνήθως επιφέρουν αλλαγή και φρόντιζε να επιβραβεύει κάθε σωστή και ορθολογιστική προσπάθεια ανεξάρτητα από το αν ήταν πετυχημένη ή όχι. Η τακτική του είχε θετικό αποτέλεσμα, διότι τελικά βρήκε τους οκτώ παίκτες που έψαχνε για να γυρίσει το ματς και να πάρει τη νίκη…
Συμπερασματικά, τα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό από το Βίλνιους ήταν βασικά πέντε και επειδή υπάρχουν και πέντε κακά μαντάτα, έχουν… ισοπαλία:
1) Η άμυνα, ακόμη και στις χειρότερες στιγμές στην επίθεση, συνεχίζει να κρατάει όρθια την ομάδα του Ομπράντοβιτς. Η πίεση στην μπάλα, η δυνατότητα για αλλαγές σε όλα τα σκριν που δίνει η ταυτόχρονη παρουσία των Διαμαντίδη, Καϊμακόγλου και η αλληλοκάλυψη, κατεβάζουν χαμηλά τα ποσοστά των αντιπάλων στο δίποντο.
2) Η θετική αντίδραση μετά το κακό πρώτο ημίχρονο δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός έχει μέταλλο και βενζίνη στο ρεζερβουάρ του.
3) Ο Τσαρτσαρής έδωσε πολλές λύσεις σε άμυνα και επίθεση και έδειξε ότι είναι έτοιμος να βοηθήσει στα δύσκολα παίζοντας ηγετικό ρόλο.
4) Ο Μπατίστ παραμένει ο πιο αξιόπιστος finisher και το κυρίαρχο σημείο αναφοράς στην επίθεση του Παναθηναϊκού.
5) Ο Καϊμακόγλου έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των συμπαικτών και των προπονητών του. Παίζει δυνατά στην άμυνα και απλά στην επίθεση, ενώ όταν σουτάρει το κάνει για να… σκοράρει και όχι επειδή είναι… μόνος του.
Από εκεί και πέρα η ελληνική ομάδα έχει να μελετήσει προσεκτικά το βίντεο του αγώνα με τη Λιέτουβος, για να δει ότι:
Α) Η προσπάθεια στην άμυνα θα πρέπει να τελειώνει με την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ. Στο ματς με τη Λιέτουβος για μεγάλο διάστημα ο Παναθηναϊκός έχανε μόνο από τα επιθετικά ριμπάουντ των γηπεδούχων.
Β) Απέναντι σε κλειστές άμυνες -όπως η ζώνη που επιστράτευσε ο Τριφούνοβιτς- η διάσπαση με μακρινά σουτ εμπεριέχει πολύ ρίσκο, διότι τα τρίποντα (ακόμη και τα ελεύθερα) το ένα βράδυ πέφτουν μέσα, το άλλο όχι.
Γ) Ο Παναθηναϊκός πολλές φορές γίνεται μονοδιάστατος επιθετικά διότι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο μπαίνουν αποφασισμένοι να μη σουτάρουν παρά μόνο αν βρεθούν με την μπάλα στα χέρια με τη λήξη του χρόνου επίθεσης.
Δ) Τα δεδομένα προβλήματα του Τριφυλλιού στην επιθετική δημιουργία καλύφθηκαν απέναντι στη Λιέτουβος από το παιχνίδι στο λόου ποστ. Το ερώτημα πλέον είναι αν θα μπορέσει να λειτουργήσει αυτή η τακτική και απέναντι σε ισχυρότερους αντιπάλους.
Ε) Παραμένει κενή η θέση του δεύτερου δημιουργού (πίσω από τον Διαμαντίδη) με την εκμετάλλευση του pick 'n' roll. O Παναθηναϊκός στηρίχθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια σε αυτή την επιθετική τακτική, με αποτέλεσμα να κυλάει στις φλέβες των παικτών του. Ο Καλάθης στο μέλλον ίσως δώσει λύσεις σε αυτόν τον τομέα, αλλά προς τα παρόν χρειάζεται βοήθεια. Μία λύση είναι να παίζει μαζί με τον Διαμαντίδη, αλλά το ζήτημα που παραμένει άλυτο είναι τι γίνεται όταν ο αρχηγός των Πρασίνων θα πρέπει να καθίσει στον πάγκο για να ξεκουραστεί, γιατί δεν παίζει καλά ή διότι έχει κάνει φάουλ.
Σε ό,τι αφορά τη Λιέτουβος, μπορούμε να πούμε ότι στο πρώτο ημίχρονο έδειξε σημάδια ζωής, αλλά από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Γκετσεβίτσιους, ύψωσε λευκή σημαία. Η άμυνα ζώνης σε διάφορες μορφές βοήθησε τον Τριφούνοβιτς να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα και να κάνει αργό τον Παναθηναϊκό, αλλά με μοναδικό γκαρντ τον Χαλίντ Ελ Αμίν –που δεν φημίζεται για τις οργανωτικές του ικανότητες– ήταν αδύνατο να αντέξει στην πίεση των φιλοξενουμένων. Έγινε επίσης προφανές από το χθεσινό ματς ότι οι Λιθουανοί δεν θα μπορέσουν να διεκδικήσουν απολύτως τίποτα στο ΤOP-16…