ΔΕΙΞΑΤΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ…..!!!!!!!!!!!! ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ!! (Ο αθλητισμός με την σωστή καθοδήγηση, το ήθος και την αξιοπρέπεια, είναι το καλύτερο καταφύγιο για τα παιδιά.)

Οφάκογλου Αριστείδης

Ιδρυτής του Αθλητικού Σωματείου AllStar bc,  Basketball Coach

Η καθημερινότητα ενός παιδιού στις μέρες μας είναι ένας πραγματικός εφιάλτης, τον οποίο επιβάλλει το σύγχρονο μοντέλο ζωής: σχολείο – σπίτι – φροντιστήριο – σπίτι - play station - ύπνος. Έτσι το παιδί από πολύ νωρίς μπαίνει στο στείρο σύστημα εκπαίδευσης, του άκρατου τεχνοκρατισμού και της εμπορευματοποίησης κάθε μορφής γνώσης, περνώντας σε δεύτερη μοίρα η παιδεία και η αγωγή κάθε τύπου.

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια  της ζωής  του ο νέος υιοθετεί το πρότυπο της
καθιστικής ζωής, πράγμα που δεν συνάδει με τη φύση κάθε νέου ανθρώπου, με φρέσκο πνεύμα έτοιμο να δεχτεί παντός είδους επιρροές και επιδράσεις από το περιβάλλον του. Σαν επακόλουθο έρχεται η υποβάθμιση της φυσικής κατάστασης και της υγείας του νέου, καθώς η παχυσαρκία και τα προβλήματα της εξωτερικής εμφάνισης γίνονται όλο και πιο έντονα στην προεφηβεία και την εφηβεία. Ο νέος με μειωμένο το αίσθημα της αυτοπεποίθησης και του δυναμισμού ψάχνει επιβεβαίωση και διαφυγή σε τρόπους διασκέδασης που  επιτάσσει το σύγχρονο καταναλωτικό πρότυπο ως μόδα. Τα όσα αναφέρω παραπάνω, μάλλον καθιστούν την καθημερινότητα ενός παιδιού λίγο έως πολύ μαύρη και μίζερη, αλλά είναι κάπως έτσι.

Ένας δρόμος διαφυγής, χαρούμενος και φωτεινός, είναι ο αθλητισμός, που ξεκινά από τη μικρή ηλικία  σαν παιχνίδι. Αυτός οξύνει την δημιουργικότητα του παιδιού και ακολούθως το δημιουργικό του εγωισμό. Καθώς όμως το παιδί μεγαλώνει δέχεται όλο και περισσότερες επιδράσεις από τον αθλητισμό, αναπτύσσει το αίσθημα της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ενώ παράλληλα μαθαίνει να σέβεται το συμπαίκτη αλλά και τον αντίπαλό του. Το παιδί, ο νέος, ο έφηβος υιοθετεί την ευγενή άμιλλα μένοντας συγκροτημένος στη χαρά της νίκης, και αποδέχεται την ήττα σαν κίνητρο βελτίωσης και αυτοκριτικής. Σιγά-σιγά ο νέος αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να κατακτά αξίες ζωής, όπως  η υπομονή και η επιμονή, ο κόπος και η ανταμοιβή, η χαρά και η λύπη, καθιστώντας έτσι την κοινωνικοποίηση του πιο ομαλή. Μαθαίνει να θέτει στόχους υψηλούς και να κατακτά μέρος αυτών, ενώ παράλληλα αποφεύγει με δική του κρίση τις κακές επιρροές και καταχρήσεις που λυμαίνονται τους νέους.

Ακολουθώντας λοιπόν το μονοπάτι που οδηγεί στον αθλητισμό, ένας αθλητής παραμένει αθλητής και εκτός του αγωνιστικού χώρου. Αυτό τον καθιστά καλύτερο άνθρωπο με  σφαιρική μόρφωση και παιδεία, καλύτερο μαθητή, εργαζόμενο, φίλαθλο, οικογενειάρχη, έναν άνθρωπο που σέβεται τους γύρω του και πάνω απ όλα τον εαυτό του.  

Θα πρέπει να μας απασχολήσουν όμως και οι μεγάλες ευθύνες των μεγαλύτερων, γονέων και μη:

ΠΟΥ αδιαφορούν για το παιδικό άγχος που αφήνει πίσω του ψυχικά και πολλά αλλά σοβαρά προβλήματα υγείας,

ΠΟΥ θεωρούμε υγεία την παχυσαρκία

,

ΠΟΥ με ευκολία στρέφουμε τα παιδιά σε κάθε είδους ταχυφαγεια,

ΠΟΥ αποδεχόμαστε ως τρόπο διασκέδασης την καφετερία και τα internet cafe σαν τρόπο ψυχαγωγίας και επικοινωνίας,

ΠΟΥ θεωρούμε ότι το παιδί ψυχαγωγείται σωστά, όταν παίζει για ώρες play station,  ή είναι κολλημένο στη οθόνη του υπολογιστή.

Ο αθλητισμός με την σωστή καθοδήγηση, το ήθος και την αξιοπρέπεια, είναι το καλύτερο καταφύγιο για τα παιδιά.

ΔΕΙΞΑΤΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ…..!!!!!!!!!!!! ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ!!

http://www.allstarbc.gr/coach/diksate_dromo.htm