Ο οδοστρωτήρας και ο καμικάζι (ΠΗΓΗ gazzetta.gr)

ΠΗΓΗ www.gazzetta.gr

Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο blog του για τον οδοστρωτήρα Ολυμπιακό και τον καμικάζι Παναθηναϊκό και αναλύει με πίνακες τις κινήσεις των τεσσάρων προπονητών στα πρώτα ματς των προημιτελικών της Ευρωλίγκας.

Κόκκινος Οδοστρωτήρας …
Ήταν από τα παιχνίδια που σε κάνουν να τρίβεις τα μάτια σου για να συνειδητοποιήσεις αν αυτό που βλέπεις όντως συμβαίνει! Ο Ολυμπιακός το βράδυ της Τρίτης στο ΣΕΦ έκανε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ στο κορυφαίο επίπεδο. Συνέτριψε εις τα εξ ων συνετέθη την πρωταθλήτρια Ιταλίας Σιένα, σε βαθμό που το τελικό 89-41 να μην αντικατοπτρίζει την αληθινή εικόνα του αγώνα. Η αξιολόγηση του Ολυμπιακού ήταν 123 και του αντιπάλου του -2!!! Μιλάμε για πράγματα που απλά δεν γίνονται και όμως έγιναν, που δεν τα πιστεύεις και όμως τα είδαμε, όπως το ότι σε ματς πλέι οφς (όπου μάλιστα δεν έπαιξε ο Τεόντοσιτς) χρησιμοποιήθηκε για 17 λεπτά ο 18χρονος Δημήτρης Κατσίβελης και ήταν σούπερ;

Το να βάζει μια ομάδα που έχει φτάσει στους οκτώ της Ευρωλίγκας εννέα πόντους σε ένα ημίχρονο, είναι κάτι που επίσης συμβαίνει μία φορά στα είκοσι χρόνια και μόνο σύλλογοι με το ειδικό βάρος του Ολυμπιακού μπορούν να το πετύχουν.

Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος δεν είδε το χθεσινό ματς στο ΣΕΦ δεν θα μπορέσει να καταλάβει πώς οι Ερυθρόλευκοι εξαφάνισαν την πρωταθλήτρια Ιταλίας Σιένα από το παρκέ και πόσο εύκολα έκαναν το 1-0.

Από τη μία πλευρά υπήρχε ένας καταπληκτικός Ολυμπιακός, που χρησιμοποίησε στην εντέλεια το γεγονός ότι το τελευταίο ματς του για το ελληνικό πρωτάθλημα απέναντι στον Ηλυσιακό έληξε στο καλάθι και μπήκε στο γήπεδο πεινασμένος για να συντρίψει τον αντίπαλό του με βασικά όπλα την άμυνα και τον αιφνιδιασμό.

Κι από την άλλη είδαμε μια πρωταθλήτρια Ιταλίας τόσο μα τόσο φοβισμένη που προκαλούσε οίκτο. Μόλις δεν μπήκαν δύο σουτ, μόλις έπεσαν οι πρώτες –μπασκετικές– φάπες κάτω από τα δύο καλάθια, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και παραδόθηκαν. Η Σιένα έπεσε σε μαύρη τρύπα και δεν την είδαμε ποτέ στο παρκέ του ΣΕΦ. Ήταν τόσο κακή η αντίδρασή της, ώστε το ματς δεν αντέχει σε κανενός είδους κριτική. 

Υποτίθεται ότι ο κόσμος που αυτή τη φορά γέμισε –σχεδόν– το ΣΕΦ, πήγε στο γήπεδο για να δει ένα ντέρμπι απέναντι σε μια σκληροτράχηλη ομάδα, για την οποία τα χαρτιά έλεγαν ότι είναι η δεύτερη καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας. Ξεκινάει το ματς και γίνεται μέσα σε τρία λεπτά ένα 7-0. Παίρνει τάιμ άουτ ο Πιανιτζάνι και λες, δεν μπορεί, θα αντιδράσουν! Έλα όμως που δεν μπορούσαν! 

Το ημίχρονο έληξε με 47-9 και λίγο μετά την έναρξη της επανάληψης το ταμπλό έγραφε 55-9! Λες και ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε παιδική ομάδα. Θα ήταν πραγματικά άδικο για τους Ερυθρόλευκους να εστιάσει κανείς στο τι έκανε και τι δεν έκανε η Σιένα όση ώρα βίωνε τον εφιάλτη του ΣΕΦ, κυρίως διότι οι Ιταλοί δεν μπορούσαν να παίξουν επειδή δεν τους άφηνε η άμυνα των γηπεδούχων και ο Πιανιτζάνι αποδείχθηκε απροετοίμαστος στο πώς να αντιμετωπίσει το… τσουνάμι που τον χτύπησε. Από ένα σημείο και μετά, οι  παίκτες του έχαναν ακόμη και τα πιο εύκολα σουτ, ζούσαν έναν εφιάλτη και προσεύχονταν να τελειώσει όσο γινόταν πιο γρήγορα… 

Για τους παλιότερους, το ματς της Τρίτης είχε μια… δόση από το οδυνηρό Τρέισερ-Άρης που έληξε με 83-49 και τον τότε πρωταθλητή Ελλάδος να μην μπορέσει να σηκώσει το κεφάλι του να δει το καλάθι.

Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί όταν η τακτική του προπονητή είναι να παίξει αργά στην επίθεση, ο αντίπαλος τον «δέρνει», δεν μπορεί να σκοράρει και τελικά χάνει κάθε έννοια επαφής με ό,τι συμβαίνει στον αγωνιστικό χώρο πίσω…

Από τον χθεσινό Ολυμπιακό δεν υπάρχει παίκτης που να μη διακρίθηκε. Αν πρέπει να σταθούμε λίγο παραπάνω σε κάποιους, θα μιλήσουμε πρώτα από όλα για τον Ίβκοβιτς και τους συνεργάτες του που παρουσίασαν μια ομάδα έτοιμη από κάθε πλευρά, τον Γκόρντον που έκανε τα πάντα, τον Μπουρούση που έδωσε μοναδική παράσταση επιθετικά και αμυντικά και τον μικρό, τον Κατσίβελη, που εντυπωσίασε με τη σοβαρότητά του.

Κατά τα άλλα, ο Ολυμπιακός απλά έκανε το 1-0 και τώρα πρέπει να ξεχάσει το σκορ, να αδειάσει το μυαλό του από κάθε διάθεση υποτίμησης της Σιένα και να μπει έτοιμος αύριο να κάνει το 2-0 σαn να μην έγινε ποτέ το πρώτο ματς…  Ας μην ξεχνάμε ότι ουσιαστικά στο παιχνίδι της Τρίτης ουσιαστικά δεn έπαιξε ο ΜακΚάλεμπ, που είναι πολύ σημαντικός για την ιταλική ομάδα, και αυτό μπορεί να διαφοροποιήσει τα πράγματα την Πέμπτη. 

Ας δούμε και μερικές από τις κινήσεις που έκαναν οι δύο προπονητές στο ΣΕΦ.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Ο Γκόρντον (1) πασάρει την μπάλα στον Παπανικολάου (3) και παίρνει το σκριν του Μπουρούση (5), για να επανέλθει και πάλι στην κορυφή με τον αμυντικό του να έχει χάσει την ισορροπία του (σχήμα 1).



Ο Μπουρούσης (5) τώρα κάνει σκριν στην μπάλα και βυθίζεται στο κέντρο της ρακέτας έχοντας στην πλευρά βοήθειας κοντό παίκτη (αυτόν που μαρκάρει τον Σπανούλη (2). Σχήμα 2.


Αν ο Γκόρντον (1) δεν τέλειωνε ο ίδιος τη φάση έκανε πάσα στον Σπανούλη (2) και ο Μπουρούσης (5) έκανε νέο σκριν στην μπάλα και έκοβε στο καλάθι ή άνοιγε για σουτ τριών πόντων (σχήμα 3).

ΣΙΕΝΑ

Η τακτική του Πιανιτζάνι -όσο πρόλαβε να φανεί- ήθελε τη Σιένα να χρησιμοποιεί delay plays, δηλαδή μεγάλες κομπίνες που τέλειωναν με σκριν πάνω στην μπάλα, για να ελέγξουν οι φιλοξενούμενοι τον ρυθμό. Ο Χέρστον (3) πάσαρε την μπάλα στον Σοόουνρουκ (4) που έβγαινε στις 45 μοίρες από το σκριν του Ράκοβιτς (5). Αμέσως μετά ο Χέρστον (3) έκοβε μέσα στη ρακέτα. (σχήμα 1)


Στη συνέχεια ο Ράκοβιτς έκανε down pick στην αδύνατη πλευρά, για να ανέβει στην κορυφή ο Καουκένας (2)για να τον ελευθερώσει στην κορυφή από την πάσα του Στόουνρουκ (4) (σχήμα 2).


Η κομπίνα συνεχιζόταν με σκριν του Χέρστον (3) για τον Ζήση και down pick του Στόουνρουκ (4) για τον Χέρστον (3)(σχήμα 4).


Η ολοκλήρωση του play τις περισσότερες φορές γινόταν από την πλευρά που έβγαινε ο Ζήσης, ο οποίος με τη βοήθεια του σκριν στην μπάλα από τον Ράκοβιτς (5) έμπαινε στο κέντρο και έψαχνε για τον ελεύθερο παίκτη (σχήμα 4)


Πράσινος καμικάζι
Η αποστολή του Παναθηναϊκού στη Βαρκελώνη ξύπνησε το πρωί της Τετάρτης με ένα διαφορετικό συναίσθημα σε σχέση με προηγούμενα ταξίδια στην ίδια πόλη: Τώρα γνωρίζει ότι μπορεί να νικήσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης μέσα στο σπίτι της. Η πίκρα για τη χαμένη ευκαιρία να κάνει το μπρέικ ανήκει ήδη στο παρελθόν. Τώρα το μόνο που μετράει είναι η δεύτερη ευκαιρία, το βράδυ της Πέμπτης….

Ο Ομπράντοβιτς για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια παρέταξε απέναντι στην Μπαρτσελόνα μια ομάδα που ήξερε πώς να νικήσει και όχι για ένα δεκάλεπτο ή για κάποιες στιγμές, αλλά σε ολόκληρο το παιχνίδι! Το προπονητικό τιμ των Πρασίνων είχε διαβάσει τις αδυναμίες των γηπεδούχων και τους σφυροκόπησε επί 40 λεπτά…

Το γεγονός και μόνο ότι το ματς πήγε στο τελευταίο σουτ και μάλιστα αυτό προήλθε από την ελληνική πλευρά με το άστοχο σουτ του εκπληκτικού Διαμαντίδη, δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός  βρήκε τον τρόπο να νικήσει στη Βαρκελώνη.

Οι γρήγορες επιστροφές του Παναθηναϊκού και το γεγονός ότι οι Πράσινοι είχαν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα τον έλεγχο των ριμπάουντ, τόσο στα αμυντικά όσο και στα επιθετικά ριμπάουντ, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να είναι μέσα στο ματς η ελληνική ομάδα ως το τέλος.

Ο Ομπράντοβιτς, όμως, έκανε και άλλα πράγματα:
Πρώτα από όλα, χρησιμοποίησε όσο μπορούσε περισσότερο τους παίκτες του πάγκου (Καλάθης, Βουγιούκας, Μάριτς, Καϊμακόγλου), έτσι ώστε να ισοφαρίσει το πλεονέκτημα που έχει η Μπάρτσα με το βάθος της, κάτι που φάνηκε πολύ το βράδυ της Τρίτης με τη βοήθεια που πήρε από τους Σάδα και Γκριμάου.

Η ελληνική ομάδα έπαιξε έξυπνα στην άμυνα με βάση την ατομική ικανότητα του κάθε παίκτη της  αντίπαλης ομάδας. Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός πίεσε όσο μπορούσε τους καλούς σουτέρ της Μπάρτσα (Ναβάρο, Μόρις, Λάκοβιτς) και έδωσε το σουτ σε κάποιους άλλους που δεν το έχουν (Ρούμπιο, Σάδα, Γκριμάου).

Χρησιμοποίησε κατά κόρον την άμυνα ζώνης, που υποχρέωνε τους γηπεδούχους να κάνουν περισσότερες πάσες μέχρι να βρουν τρόπο να τη διασπάσουν, χαμηλώνοντας ακόμη περισσότερο το ρυθμό του παιχνιδιού.

Στην επίθεση ο Ομπράντοβιτς πήγε όσο μπορούσε περισσότερο την μπάλα κοντά στο καλάθι εκμεταλλευόμενος τα ψηλά γκαρντ (Διαμαντίδης, Περπέρογλου, Καϊμακόγλου) και έφθειρε τα γκαρντ της Μπαρτσελόνα με φάουλ, αλλά και δημιούργησε μια σειρά από ρήγματα στην άμυνα των Καταλανών.
Τελικά ο Παναθηναϊκός υποχρέωσε την Μπαρτσελόνα να παίξει ένα από τα καλύτερα φετινά της παιχνίδια, ώστε να πάρει τη νίκη με μισό καλάθι και να πάει το ποσοστό της στο τρίποντο από το 32% στο 47% για να νικήσει τελικά στον πόντο τους Πράσινους. Αφήστε που ενώ χρειάστηκε να βγάλει την άμυνα της χρονιάς ο Βάθκεθ στον Νίκολας στην πιο καθοριστική φάση για να κλειδώσει τη νίκη (με τη βοήθεια του υπερχρήσιμου Σάδα).

Ήταν, πάντως, κρίμα για τον Διαμαντίδη το ότι δεν κέρδισε τον πρώτο προημιτελικό οΠαναθηναϊκός. Ο αρχηγός έκανε απίστευτη εμφάνιση, έγινε εκτελεστής και δημιουργός, αμυντικός πάνω στην μπάλα αλλά και ριμπάουντερ, για να πάρει αυτό που τόσο πολύ ήθελε. Τελικά δεν τα κατάφερε, αλλά έδειξε στους συμπαίκτες του τον δρόμο.

Από εκεί και πέρα, όλος ο Παναθηναϊκός έκανε το καθήκον του στο ακέραιο τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Ο Νίκολας, ο Μπατίστ, ο Περπέρογλου, ο Σάτο, ο Μάριτς, ο Καλάθης, όλοι είχαν στιγμές που κράτησαν φορτίο στις πλάτες τους…
Τώρα το ζητούμενο για τους Πράσινους θα είναι να βρουν την ίδια ενέργεια και στο αυριανό ματς…  

Ας δούμε δύο από τις ιδέες που παρουσίασαν οι δύο κορυφαίοι προπονητές πάνω στο παρκέ:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο Καλάθης (1) ντριμπλάρει προς τα αριστερά για να δημιουργήσει χώρο, ώστε να ελευθερωθεί στην κορυφή ο Διαμαντίδης (2) από το σκριν του Φώτση (4). Την ίδια στιγμή ο Μπατίστ (5) αρχίζει να  κινείται προς την αντίθετη πλευρά, ενώ ο Σάτο 3 ετοιμάζεται να του κάνει σκριν (σχήμα 1)

Ο Μπατίστ (5) κάνει σκριν πάνω στην μπάλα και ο Διαμαντίδης (2) που το δέχεται διεισδύει, για να χτυπήσει τα αργά πόδια του αντίπαλου σέντερ (σχήμα 2), ενώ οι Φώτσης (4) και Σάτο (3) κινούνται χιαστί για να μην αφήσουν τους αμυντικούς τους να βοηθήσουν.


Αν ο Διαμαντίδης (2) δεν επέλεγε τη διείσδυση, τότε έψαχνε την πάσα στον Μπατίστ (5) ή στους ελεύθερους σουτέρ στις γωνίες όταν η Μπαρτσελόνα επέλεγε να κλείσει τη ρακέτα της και να ρισκάρει με τα σουτ του Παναθηναϊκού.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ


Ο Πασκουάλ εκτός από τον Ναβάρο, προσπάθησε να δώσει φάσεις στον Άντερσον (3) στην επίθεση. Ένα παιχνίδι που έδωσε λύσεις στον Αμερικανό (3) ξεκινάει με σκριν στην μπάλα για τον Ρούμπιο (1) και αμέσως μετά ο Βάθκεθ(5) κάνει back pick για τον Άντερσον, ώστε να του δώσει την ευκαιρία να σκοράρει με άλει ουπ (σχήμα 1).


Αν το… κόλπο δεν πιάσει, τότε ο Βάσκεθ κάνει δεύτερο σκριν στον Αμερικανό, αυτή τη φορά για να του δώσει την ευκαιρία να πιάσει την μπάλα στη γραμμή του φάουλ (σχήμα 2).


Αν  ο Άντερσον δεν έπαιρνε το σουτ, τότε ο Βάσκεθ ανέβαινε στην κορυφή για να κάνει το σκριν πάνω στην μπάλα και να του δώσει την ευκαιρία να διεισδύσει ως το κέντρο της ρακέτας (σχήμα 3).