Εμπιστοσύνη στους Έλληνες ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ (www.basketblog.gr)
Του Γιώργου Κογκαλίδη
ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr/
Η ζωή -λένε- γράφει τα καλύτερα σενάρια.
Κι η χρονική συγκυρία είναι τέτοια, που μας επιτρέπει να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω, προκειμένου να (ανα)ζητήσουμε όχι ευθύνες, αλλάτρόπο σκέψης και λειτουργίας.
Λίγο μετά την ανακοίνωση της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής ομάδας από τον Ηλία Ζούρο, έμεινε ελεύθερος ο Έτορε Μεσίνα. Θυμάμαι τότε, που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και ο περίγυρός του, αποφάσισαν να αναθέσουν τις τύχες της "επίσημης αγαπημένης" μας στον Γιόνας Καζλάουσκας, έγραφα πως ακόμα και ο Μεσίνα, που είναι εκ των κορυφαίων της Ευρώπης (ο κορυφαίος που μπορούσαμε να πάρουμε) να ήταν ελεύθερος, προτιμούσα Έλληνες προπονητές.
Αυτό εξακολουθώ να πιστεύω, παρότι είναι δεδομένο πως με τον Μεσίνα στον πάγκο η Εθνική μπορεί να είχε σαφώς περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Αν, όμως, υπήρχε θέμα Μεσίνα (τα σενάρια της ζωής, που λέγαμε), τότε καθένας έμπαινε σε μια συζήτηση.
Όχι για την αξία του, αλλά για το αν επιλέγουμε να μείνει η Εθνική σε ελληνικά χέρια (τιμώντας έτσι τον Έλληνα προπονητή, θέλοντας να… επιβάλλουμε εθνική ταυτότητα, αλλά και να προβάλλουμε το ελληνικό μπάσκετ στον κόσμο), ή αν διαλέγουμε τον καλύτερο (για τους καλύτερους).
Ο Γιόνας Καζλάουσκας δεν ήταν ο καλύτερος. Ήταν ο… βολικότερος. Κύριος(αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί)
, άνθρωπος χαμηλών τόνων, ήταν ο ιδανικότερος γιατί δεν ενδιαφέρονταν να πάρει το μερίδιο της όποιας επιτυχίας (είχε στηνΠολωνία, στο Ευρωμπάσκετ) και εύκολα χρεώνονταν την αποτυχία (στηνΤουρκία, στο Μουντομπάσκετ).
Ο Ηλίας Ζούρος τί είναι; Μοντέρνος προπονητής, με πολλά καλά στοιχεία: μιλά ξένες γλώσσες, έχει αποκτήσει εμπειρία εντός κι εκτός Ελλάδας, δεν φοβάται να πάρει ρίσκα (θυμηθείτε τη μετακόμιση στον Λίβανο και τη Σατζέσε), έχει κοουτσάρει μεγάλες ομάδες (Ολυμπιακός, Άρης), έχει ευρωπαϊκή επιτυχία (συμμετοχή με Πανελλήνιο στο φάιναλ φορ του ULEB Cup).
Μια χαρά είναι ο Ζούρος. Όπως μια χαρά θα ήταν ο Φώτης Κατσικάρης, επίσης με τεράστια ευρωπαϊκή εμπειρία (και κουλτούρα). Όπως μια χαρά θα ήταν πολλοίΈλληνες προπονητές, είτε από μόνοι τους στην άκρη του πάγκου, είτε σε συνδυασμούς. Τους ανέφερε ο Νικήτας Αυγουλής (θα πρόσθετα και τον Αργύρη Πεδουλάκη, για να είναι πλήρης η λίστα), τους ξέρουμε όλοι.
Ποτέ, τα τελευταία 30 χρόνια (τουλάχιστον), αυτή η χώρα δεν είχε ένδυα προπονητών. Διαθέτουμε κόουτς σε υψηλό επίπεδο, άρα η αναζήτηση τεχνικού από το εξωτερικό είναι λάθος τρόπος σκέψης. Είναι φόβος ανάληψης ευθύνης, να δοθεί το τιμόνι σε έναν προπονητή που ενδεχομένως δεν έχει το τεράστιο όνομα, ή την τεράστια εμπειρία.
Έχουν, όμως, φρεσκάδα, έχουν γνώση, έχουν "τριφτεί" σε ένα πρωτάθλημα που είναι ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό και σκληρό για τους τεχνικούς. Σε αντίθεση με (για παράδειγμα) τους Ισραηλινούς, που είναι "απροπόνητοι" κι αυτό φάνηκε οσάκις κόουτς τους δοκίμασε την τύχη του σε ελληνική ομάδα.
Ό,τι ίσχυε τότε που ανατέθηκε το τιμόνι στον Καζλάουσκας, το ίδιο ισχύει τώρα που ο Ζούρος είναι ομοσπονδιακός, το ίδιο θα ισχύει κι όταν ο Ηλίας δώσει σε άλλον τη σκυτάλη. Για μας είναι "καθαρό".
Αναρωτιέμαι τί έχουν να πουν όλοι αυτοί που υποστήριζαν μετά μανίας πως δεν υπάρχουν ικανοί Έλληνες τεχνικοί; Επιμένουν τώρα που το "αφεντικό" -κατά την προσφιλή του συνήθεια- έκανε στροφή 180 μοιρών, ή ακολουθούν τα βήματα (αν και δεν τα ξέρουν) στο… τσάμικο που τους έσυρε να χορέψουν;
ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr/
Η ζωή -λένε- γράφει τα καλύτερα σενάρια.Κι η χρονική συγκυρία είναι τέτοια, που μας επιτρέπει να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω, προκειμένου να (ανα)ζητήσουμε όχι ευθύνες, αλλάτρόπο σκέψης και λειτουργίας.
Λίγο μετά την ανακοίνωση της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής ομάδας από τον Ηλία Ζούρο, έμεινε ελεύθερος ο Έτορε Μεσίνα. Θυμάμαι τότε, που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και ο περίγυρός του, αποφάσισαν να αναθέσουν τις τύχες της "επίσημης αγαπημένης" μας στον Γιόνας Καζλάουσκας, έγραφα πως ακόμα και ο Μεσίνα, που είναι εκ των κορυφαίων της Ευρώπης (ο κορυφαίος που μπορούσαμε να πάρουμε) να ήταν ελεύθερος, προτιμούσα Έλληνες προπονητές.
Αυτό εξακολουθώ να πιστεύω, παρότι είναι δεδομένο πως με τον Μεσίνα στον πάγκο η Εθνική μπορεί να είχε σαφώς περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Αν, όμως, υπήρχε θέμα Μεσίνα (τα σενάρια της ζωής, που λέγαμε), τότε καθένας έμπαινε σε μια συζήτηση.
Όχι για την αξία του, αλλά για το αν επιλέγουμε να μείνει η Εθνική σε ελληνικά χέρια (τιμώντας έτσι τον Έλληνα προπονητή, θέλοντας να… επιβάλλουμε εθνική ταυτότητα, αλλά και να προβάλλουμε το ελληνικό μπάσκετ στον κόσμο), ή αν διαλέγουμε τον καλύτερο (για τους καλύτερους).
Ο Γιόνας Καζλάουσκας δεν ήταν ο καλύτερος. Ήταν ο… βολικότερος. Κύριος(αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί)
, άνθρωπος χαμηλών τόνων, ήταν ο ιδανικότερος γιατί δεν ενδιαφέρονταν να πάρει το μερίδιο της όποιας επιτυχίας (είχε στηνΠολωνία, στο Ευρωμπάσκετ) και εύκολα χρεώνονταν την αποτυχία (στηνΤουρκία, στο Μουντομπάσκετ).
Ο Ηλίας Ζούρος τί είναι; Μοντέρνος προπονητής, με πολλά καλά στοιχεία: μιλά ξένες γλώσσες, έχει αποκτήσει εμπειρία εντός κι εκτός Ελλάδας, δεν φοβάται να πάρει ρίσκα (θυμηθείτε τη μετακόμιση στον Λίβανο και τη Σατζέσε), έχει κοουτσάρει μεγάλες ομάδες (Ολυμπιακός, Άρης), έχει ευρωπαϊκή επιτυχία (συμμετοχή με Πανελλήνιο στο φάιναλ φορ του ULEB Cup).
Μια χαρά είναι ο Ζούρος. Όπως μια χαρά θα ήταν ο Φώτης Κατσικάρης, επίσης με τεράστια ευρωπαϊκή εμπειρία (και κουλτούρα). Όπως μια χαρά θα ήταν πολλοίΈλληνες προπονητές, είτε από μόνοι τους στην άκρη του πάγκου, είτε σε συνδυασμούς. Τους ανέφερε ο Νικήτας Αυγουλής (θα πρόσθετα και τον Αργύρη Πεδουλάκη, για να είναι πλήρης η λίστα), τους ξέρουμε όλοι.
Ποτέ, τα τελευταία 30 χρόνια (τουλάχιστον), αυτή η χώρα δεν είχε ένδυα προπονητών. Διαθέτουμε κόουτς σε υψηλό επίπεδο, άρα η αναζήτηση τεχνικού από το εξωτερικό είναι λάθος τρόπος σκέψης. Είναι φόβος ανάληψης ευθύνης, να δοθεί το τιμόνι σε έναν προπονητή που ενδεχομένως δεν έχει το τεράστιο όνομα, ή την τεράστια εμπειρία.
Έχουν, όμως, φρεσκάδα, έχουν γνώση, έχουν "τριφτεί" σε ένα πρωτάθλημα που είναι ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό και σκληρό για τους τεχνικούς. Σε αντίθεση με (για παράδειγμα) τους Ισραηλινούς, που είναι "απροπόνητοι" κι αυτό φάνηκε οσάκις κόουτς τους δοκίμασε την τύχη του σε ελληνική ομάδα.
Ό,τι ίσχυε τότε που ανατέθηκε το τιμόνι στον Καζλάουσκας, το ίδιο ισχύει τώρα που ο Ζούρος είναι ομοσπονδιακός, το ίδιο θα ισχύει κι όταν ο Ηλίας δώσει σε άλλον τη σκυτάλη. Για μας είναι "καθαρό".
Αναρωτιέμαι τί έχουν να πουν όλοι αυτοί που υποστήριζαν μετά μανίας πως δεν υπάρχουν ικανοί Έλληνες τεχνικοί; Επιμένουν τώρα που το "αφεντικό" -κατά την προσφιλή του συνήθεια- έκανε στροφή 180 μοιρών, ή ακολουθούν τα βήματα (αν και δεν τα ξέρουν) στο… τσάμικο που τους έσυρε να χορέψουν;
About STARENTZIS SAKIS
.jpg)
