PANATHINAIKOS B.C -Έχει φιλοσοφία, νοοτροπία και πλάνο ( ΠΗΓΗ gazzetta.gr)

 ΠΗΓΗ www.gazzetta.gr

O Mάνος Μανουσέλης μέσω του blog του στο gazzetta.gr παρουσιάζει με μία πρωτοποριακή ανάλυση πώς ο Παναθηναϊκός θα είναι στο Final Four της Βαρκελώνης κι ο Ολυμπιακός όχι.

Η πανηγυρική αποκαθήλωση της πρωταθλήτριας Ευρώπης από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης ήρθε για να θυμίσει σε όλους και για πολλοστή φορά ότι μόνο όποιος μένει πιστός στις Δέκα Εντολές του Θεού του μπάσκετ έχει τύχη να γνωρίσει τον παράδεισο του αθλήματος!

Ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στη Βαρκελώνη για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, ενώ η Μπαρτσελόνα θα
πρέπει ν’ αρκεστεί στη διοργάνωση του… πάρτι. Πόσοι έδιναν αληθινές πιθανότητες σε αυτή την εξέλιξη πριν από την έναρξη της σειράς; Ελάχιστοι. Τα επιχειρήματά τους ήταν πολλά και βάσιμα: Στο κοντινό παρελθόν ο Παναθηναϊκός δεν είχε νικήσει ποτέ την Μπάρτσα, ούτε εντός ούτε εκτός. Οι ήττες του ήταν καθαρές και η διαφορά στην ταχύτητα εκτέλεσης των δύο ομάδων ήταν εμφανής διά γυμνού οφθαλμού. Ο Πασκουάλ δεν νοιαζόταν για το πώς θα σταματήσει τον αντίπαλό του, απλά προσπαθούσε να παίξει το δικό του παιχνίδι…

Μόνο που όλα αυτά είχαν συμβεί σε μεμονωμένα παιχνίδια και όχι σε σειρά αγώνων, όπως είναι τα πλέι οφς. Η ήττα του Παναθηναϊκού από τη Λιέτουβος Ρίτας μέσα στο ΟΑΚΑ δημιουργεί τη διασταύρωση του νυν με τον τέως πρωταθλητή Ευρώπης και το προπονητικό τιμ των Πρασίνων ξεκινάει να μελετάει τους Ισπανούς. Όσο η υπόλοιπη Ευρώπη προεξοφλούσε την πρόκριση της Μπαρτσελόνα, η οποία εκτός των άλλων είχε και το πλεονέκτημα έδρας, ο Ομπράντοβιτς έφτιαχνε το πλάνο του.

Οι στόχοι του ήταν σαφείς:

1) Να ελέγξει τον ρυθμό των αγώνων.

2) Να πάρει την μπάλα από τα χέρια του Ναβάρο.

3) Να εκμεταλλευτεί τα χαμηλά ποσοστά συγκεκριμένων παικτών της Μπαρτσελόνα στο τρίποντο.

4) Να μην επιτρέψει στην Μπαρτσελόνα να βάλει την μπάλα μέσα στη ρακέτα και το παιχνίδι με τις πάσες στους ψηλούς στο ύψος της στεφάνης.

5) Να εκμεταλλευτεί τις αμυντικές αδυναμίες των Καταλανών γκαρντ στην άμυνα κοντά στο καλάθι.

6) Να δώσει στους παίκτες του να καταλάβουν ότι αν έπαιρναν τα ριμπάουντ, θα έπαιρναν και το εισιτήριο για το φάιναλ φορ.

Επιπλέον ο Ομπράντοβιτς εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το γεγονός ότι η ομάδα του αντιμετωπίστηκε σαν αουτσάιντερ της σειράς. Φρόντισε χρησιμοποιήσει αυτή την αμφισβήτηση για να εκτινάξει στα κόκκινα το κίνητρο των παικτών του. Η τακτική αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να παρουσιαστεί οΠαναθηναϊκός στο παρκέ με στολές παραλλαγής και μάτι που γυάλιζε. Η Μπαρτσελόνα έχασε τη σειρά γιατί σε κανένα σημείο δεν μπόρεσε να βγάλει ανάλογη θέληση για τη νίκη…

Η έμπνευση του τεχνικού τιμ του Παναθηναϊκού να υπάρχει πάνω στον Ναβάρο ένας παίκτης που θα τον κυνηγάει ακόμη και στα… αποδυτήρια και οι άλλοι τέσσερις να παίξουν ζώνη προσαρμογής, δουλεύτηκε πολύ στην προπόνηση και απέφερε εκπληκτικά αποτελέσματα. Το κυριότερο όλων είναι ότι ανέβασε στα ύψη την ψυχολογία του Καλάθη, ο οποίος απέκτησε ρόλο, βρήκε την αυτοπεποίθησή του και όσο περνούσαν τα ματς έπαιζε όλο και καλύτερα και στην επίθεση.

Η μονιμοποίηση του Καλάθη στο «ένα» έφερε μια σειρά από αλλαγές στον Παναθηναϊκό που όλες λειτούργησαν θετικά:

• Μεταφέρθηκε ο Διαμαντίδης στο «δύο» και βρήκε η ομάδα σημείο αναφοράς στην επίθεση, καθώς ο αρχηγός δεν έπρεπε πλέον και να κουράζεται για να κατεβάσει την μπάλα, αλλά την έπαιρνε τη σωστή στιγμή, μόνο για να εκτελέσει ή να δώσει τελική πάσα.
• Ο Σάτο έφυγε από το «δύο» και πήγε στη φυσική του θέση, στο «τρία», σταμάτησε να προσπαθεί να δημιουργεί με pick 'n' roll –κάτι το οποίο δεν το έχει και τον οδηγούσε σε λάθη– και τον βοήθησε να ξαναβρεί τα πατήματά του και το αξιοπρεπέστατο σουτ που έχει από τις γωνίες! Έτσι, χάρη στη δική του απόδοση ο Παναθηναϊκός έκανε το 1-1 στη Βαρκελώνη και άλλαξε τη ροή της σειράς.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός είχε τέσσερις ψηλούς που έκαναν υπέρβαση σε αυτή τη σειρά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το πόσο δυνατά έπαιξαν, τις μάχες που έδωσαν κάτω από τα καλάθια σε άμυνα και επίθεση. Κι αν για τον Μπατίστ, τον Φώτση και τον Τσαρτσαρή όλα αυτά δεν συνιστούν έκπληξη διότι το έχουν ξανακάνει, για τον Βουγιούκα, τον παίκτη που έκανε τη διαφορά στον τέταρτο προημιτελικό, αυτή η εμφάνιση είναι μεγάλη δικαίωση, τόσο για τον παίκτη, όσο και για εκείνους που τον πίστεψαν και του έδωσαν μια θέση στο ρόστερ του Τριφυλλιού.

Ο Παναθηναϊκός έμεινε πιστός στο πλάνο του από την αρχή ως το τέλος της σειράς. Δεν άλλαξε σχέδιο όταν βρέθηκε να χάνει με 1-0 μετά τον πρώτο προημιτελικό, όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ στο δεύτερο ματς στη Βαρκελώνη με 28-12, όταν ο Ρούμπιο άρχισε να τα βάζει από το σπίτι του στο τρίτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, όταν ο Διαμαντίδης και ο Νίκολας βγήκαν εκτός στο πρώτο δεκάλεπτο του τέταρτου αγώνα. Κι έμεινε πιστός στο πλάνο ακόμη και όταν ο Ναβάρο ήταν στον πάγκο…

Τελικά, γι’ αυτό το λόγο ο Παναθηναϊκός έχει δημιουργήσει τεράστια παράδοση στο μπάσκετ. Γιατί έχει αρχές, έχει χτίσει ένα οικοδόμημα σε γερά θεμέλια και δεν ψάχνει να βρει κάθε καλοκαίρι σωτήρες. Έχει φιλοσοφία, πλάνο, νοοτροπία και αυτά που γράφουμε σήμερα για τον θρίαμβο της Πέμπτης, ισχύουν και για τη νίκη της Τρίτης, αλλά και αυτόν της περασμένης Πέμπτης όταν έκανε το 1-1 στη Βαρκελώνη.

Η Σιένα έδειξε στη σειρά με τον Ολυμπιακό πόσο αξιόμαχος αντίπαλος είναι. Έτσι και αλλιώς οΠαναθηναϊκός δεν πρόκειται να την υποτιμήσει. Εξίσου βέβαιο είναι ότι έχει ήδη ξεκινήσει η μελέτη και η ανάλυση του παιχνιδιού των Ιταλών, διότι αυτό κάνει ο Ομπράντοβιτς για κάθε αντίπαλό του εδώ και 12 χρόνια…

Ας δούμε, όμως, στα σχήματα που ακολουθούν, έναν από τους τρόπους που επέλεξε ο Παναθηναϊκόςγια να επιτεθεί εναντίον της Μπαρτσελόνα στο τέταρτο ματς της σειράς, αλλά και μια επιθετική αντίδραση του Πασκουάλ απέναντι στη μικτή άμυνα της ελληνικής ομάδας.

ΣΧΗΜΑ 1

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε πολλές καταστάσεις pick 'n' roll με επιτυχία. Μία από αυτές που

χρησιμοποίησε ξεκινούσε με τον Καλάθη (1) να βρίσκεται με την μπάλα στις 45 μοίρες και τον Φώτση (4) να κάνει down pick για τον Διαμαντίδη (2), ενώ ταυτόχρονα ο Μπατίστ (5) βελτίωνε τη γωνία του ανεβαίνοντας από το low post στο high post της αδύνατης πλευράς (σχήμα 1).

ΣΧΗΜΑ 2

Ο Διαμαντίδης (2) έπαιρνε το σκριν του Μπατίστ (5) και ο Φώτσης (4) έκοβε δυνατά στο low post της δυνατής πλευράς, για να δημιουργήσει χώρο για το κόψιμο του Μπατίστ, ενώ και ο Σάτο (3) άδειαζε το γήπεδο αλλάζοντας πλευρά (σχήμα 2)

ΣΧΗΜΑ 3

Στο τέλος της «κομπίνας» ο Διαμαντίδης έψαχνε τον Μπατίστ κάτω από το καλάθι ή διάβαζε από ποια πλευρά έστελνε βοήθεια η Μπαρτσελόνα και πάσαρε στον ελεύθερο συμπαίκτη του (σχήμα 3)

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

ΣΧΗΜΑ 1

Ο Πασκουάλ παρουσίασε κάποιες ιδέες εναντίον της άμυνας box+1 με προσαρμογές, που τον είχε «καταστρέψει» στα προηγούμενα παιχνίδια. Ο Ρούμπιο (1) έκανε ντρίμπλα προς τα αριστερά και άλλαζε χέρι με χέρι την μπάλα με τον Άντερσον (3), ο οποίος με τη σειρά του έκανε ντρίμπλα προς το κέντρο, ενώ ο Λόρμπεκ (4) άδειαζε το low post της αδύνατης πλευράς (σχήμα 1)

ΣΧΗΜΑ 2

Ο Άντερσον (3) συνέχιζε την κίνηση figure eight αυτή τη φορά με τον Ναβάρο (2), ο οποίος έμπαινε στο κέντρο και έδινε την μπάλα στον Ρούμπιο (1) (σχήμα 2)

ΣΧΗΜΑ 3

Τότε ο Βάσκεθ (5) έκανε σκριν για να ελευθερώσει τον Ναβάρο (2) στα πλάγια και ο ίδιος έκοβε δυνατά στο καλάθι, για να εκμεταλλευτεί την πιθανή αλλαγή μεταξύ των αμυντικών του Παναθηναϊκού. Αν η μπάλα πήγαινε στον Ναβάρο, τότε ο αρχηγός των Ισπανών έψαχνε το σουτ ή την πάσα στον Λόρμπεκ (4), για να παίξει με πλάτη στο καλάθι (σχήμα 3)

Έπεσε σε μαύρη τρύπα…

Τελικά, όσο και αν κανένας δεν θέλει να το παραδεχτεί, ο διασυρμός της Σιένα στο πρώτο ματς της σειράς στο ΣΕΦ με 48 πόντους διαφορά κατέστρεψε τον Ολυμπιακό και άνοιξε τον δρόμο της ιταλικής ομάδας για το φάιναλ φορ. Το 3-1 που γράφτηκε το βράδυ της Πέμπτης στην Τοσκάνη και ο αποκλεισμός, ήταν μια εξέλιξη που δεν χωρούσε στο μυαλό των ανθρώπων του Ολυμπιακού. Όταν έχεις νικήσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, τη Φενέρ στην Πόλη, τη Βαλένθια στην Ισπανία, τότε είναι λογικό να πιστεύεις ότι εύκολα ή δύσκολα θα βρεις την άκρη με τη Σιένα.

Στην πράξη, όμως, αποδείχθηκε ότι μια σειρά αγώνων είναι πολύ διαφορετική μπασκετική υπόθεση σε σχέση με ένα μεμονωμένο παιχνίδι. Οι Ιταλοί πήραν τον έλεγχο των αγώνων διότι:

Α) Εκμεταλλεύτηκαν στο δεύτερο παιχνίδι, στο ΣΕΦ, το τραγικό πρώτο δεκάλεπτο του Ολυμπιακού, όπου οι παίκτες του είχαν μείνει ακόμη στους 48 πόντους του πρώτου αγώνα.

Β) Έπαιξαν πολύ επιθετικά στην άμυνα στην μπάλα και έβγαλαν τον Ολυμπιακό έξω από τον αγαπημένο του τρόπο παιχνιδιού, το pick 'n' roll, τόσο με τον Σπανούλη όσο και με τους Παπαλουκά, Γκόρντον. Παίκτης-κλειδί για την ιταλική άμυνα ήταν ο ταχύτατος Στόουνρουκ, που στη θέση 4 έκανε όλες τις δουλειές, τόσο στις περιστροφές όσο και στον προσωπικό του αντίπαλο.

Γ) Παρουσίασαν έναν πολύ αθλητικό παίκτη, τον Χέρστον, ο οποίος αν δεν είχε τραυματιστεί θα ήταν στο ρόστερ των Σαν Αντόνιο Σπερς, που έκανε θραύση στα επιθετικά ριμπάουντ και δεν είχε αντίπαλο όταν έπαιζε με πλάτη στο καλάθι. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 12 προηγούμενα ματς που είχε παίξει με τη Σιένα, είχε κάνει ράνκινγκ 48 και μόνο στα δύο τελευταία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό η αξιολόγησή του έφτασε στο 63!!!

Δ) Ο Πιανιτζιάνι σε όλη τη σειρά είχε τρεις παίκτες-προσωπικότητες που στα κρίσιμα σημεία έπαιρναν τις σωστές αποφάσεις στην επίθεση: Ο Καουκένας, ο Λαβρίνοβιτς και ο Γιάριτς δημιουργούσαν, εκτελούσαν και το κυριότερο από όλα, έδειχναν να μην υπολογίζουν κανέναν προσωπικό τους αντίπαλο!

Ε) Τέλος, ο Ιταλός προπονητής μετά τον εξευτελισμό του πρώτου αγώνα, παρουσίασε στην άμυνα, εκτός από το πιεστικό μαν του μαν και μια άμυνα ζώνης 3-2, η οποία επίσης δημιούργησε προβλήματα στον Ολυμπιακό, καθώς οι Ερυθρόλευκοι σε όλη τη διάρκεια της σειράς είχαν άσχημα ποσοστά έξω από τα 6.75 (20/75, 26,7%).

Ο Ολυμπιακός απέναντι σε αυτή την κατάσταση που κλήθηκε να διαχειριστεί έμοιαζε περισσότερο να παρακολουθεί αμήχανος, τόσο σε επίπεδο ομαδικής λειτουργίας όσο και ατομικά. Εκτός από τον Λούκας, ο οποίος ανέβασε την απόδοσή του σε σχέση με το πώς είχε παίξει στην πρώτη φάση της διοργάνωσης. Από εκεί και πέρα όλοι οι υπόλοιποι παίκτες των Ερυθρολεύκων ήταν ένα επίπεδο κάτω και δεν πλησίασαν το μπάσκετ που έπαιξαν φέτος σε άλλα κρίσιμα παιχνίδια, ειδικά εκτός έδρας.

Τα προβλήματα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός σε άμυνα και επίθεση ήταν λίγα και συγκεκριμένα, αλλά δεν μπόρεσε να τα λύσει. Επιθετικά συνέχισε να παίζει pick 'n' roll αλλά χωρίς να τιμωρεί τα hedge out της Σιένα και κυρίως χωρίς να μπορεί να βάλει την μπάλα μέσα στη ρακέτα της ιταλικής ομάδας.

Η κακή επιθετική λειτουργία επηρέασε –όπως συμβαίνει συνήθως– και την άμυνα, όπου οι παίκτες της ελληνικής ομάδας έχασαν τις προσωπικές μονομαχίες, αλλά κυρίως τις διεκδικήσεις της μπάλας και τα ριμπάουντ (11,5 επιθετικά ριμπάουντ οι Ιταλοί κατά μ.ό. στη σειρά).

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού έγινε μεγαλύτερο διότι ο Βασίλης Σπανούλης, ο παίκτης που έκανε τη διαφορά στις περισσότερες νίκες που έφεραν τους Ερυθρόλευκους ως τους οκτώ, δεν μπόρεσε να προσφέρει ανάλογα απέναντι στη Σιένα. Ο Πιανιτζιάνι είχε καταστραφεί στο παρελθόν από τον Βασίλη (ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Παναθηναϊκού στην πρόκριση επί της Σιένα πριν από δύο χρόνια) και  φρόντισε στα μπασίματά του να υπάρχουν πάντα μεγάλα σώματα πάνω του, να του κάνουν σκληρά φάουλ αν ήταν απαραίτητο, και τελικά να του δώσουν μόνο το μακρινό σουτ από ντρίμπλα. Έτσι, ο Σπανούλης τέλειωσε τη σειρά με 3/19 τρίποντα.

Από εκεί και πέρα, δεν μπόρεσαν και κάποιοι άλλοι βασικοί παίκτες –όπως για παράδειγμα οι Νεστέροβιτς, Παπαλουκάς, Μπουρούσης– να πάρουν το παιχνίδι πάνω τους, ήταν και τραυματίας ο Τεόντοσιτς που τουλάχιστον επιθετικά μπορεί να κάνει τη διαφορά και ο Ολυμπιακός έπεσε σε μια μαύρη τρύπα από την οποία δεν μπόρεσε να βγει ποτέ… Η ιταλική ομάδα προκρίθηκε δίκαια στο φάιναλ φορ και οι Ερυθρόλευκοι έμειναν με την πίκρα ότι έχασαν έναν πόλεμο που ήταν στο χέρι τους να επικρατήσουν, αλλά φάνηκε ότι δεν ήταν προετοιμασμένοι για την τροπή που πήρε η σειρά…

Ας δούμε τώρα δύο βασικά κομμάτια της επιθετικής τακτικής που ακολούθησαν οι ομάδες στον τέταρτο προημιτελικό:

ΣΙΕΝΑ

ΣΧΗΜΑ 1

Ο Χέρστον (3) ήταν ο παίκτης που για ένα ακόμη βράδυ δημιούργησε πρόβλημα στον Ολυμπιακό. Η Σιένα ξεκινούσε με διπλό σκριν του Λαβρίνοβιτς (4) και Ράκοβιτς (5) για τον Καουκένας (2) που έπαιρνε την μπάλα από την πάσα του Ζήση (1) (σχήμα 1)

ΣΧΗΜΑ 2

Ο Ράκοβιτς (5) συνέχιζε να κάνει σκριν αυτή τη φορά για τον Λαβρίνοβιτς (4) που έβγαινε στις 45 μοίρες και έπαιρνε την μπάλα από τον Καουκένας (2) (σχήμα 2)

ΣΧΗΜΑ 3

Στο τέλος της φάσης ο Ράκοβιτς (5) έκανε οριζόντιο σκριν για τον Χέρστον (3) για να του δώσει την ευκαιρία να παίξει με πλάτη στο καλάθι από την πάσα του Λαβρίνοβιτς (4), ενώ ο σκρίνερ (5) ανέβαινε στο high post για μια πιθανή συνεργασία με τον Χέρστον (3) αν η άμυνα έπαιζε από μπροστά τον Αμερικανό φόργουορντ.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΣΧΗΜΑ 1

Ο Ολυμπιακός για να αντιμετωπίσει την επιθετική άμυνα των Ιταλών στα pick 'n' roll (με τον Σπανούλη έκαναν παγίδα) χρησιμοποίησε μια διάταξη με τους ψηλούς του στο high post και μετά το σκριν στην μπάλα που έκανε ο Σπανούλης (1) με τον Μπουρούση (5) έψαχνε να βρει τρόπο να βάλει την μπάλα μέσα στο καλάθι. Η πρώτη ιδέα ήταν να πάει η μπάλα στον Χαλπερίν (3), για να κάνει πάσα στο κόψιμο του Μπουρούση (5) (σχήμα 1)

ΣΧΗΜΑ 2

Η δεύτερη επιλογή του Σπανούλη (1) μετά το σκριν στην μπάλα από τον Μπουρούση (5) ήταν να πασάρει στον Έρτσεγκ (4), για να κάνει αυτός την πάσα μέσα στο καλάθι (σχήμα 2)

ΣΧΗΜΑ 3

Όταν ο Έρτσεγκ (4) δεν είχε πάσα μέσα στη ρακέτα, έδινε με hand off την μπάλα στον Γκόρντον (2) που έκανε διείσδυση και αν δεν είχε σουτ έψαχνε τον ελεύθερο συμπαίκτη του (σχήμα 3)