Όχι έξι… Επτά!
Του Γιώργου Κογκαλίδη
ΠΗΓΗ www.basketblog.gr/
Δεν θα επιχειρήσουμε να σας μάθουμε να… μετράτε. Εμείς, όμως,έχουμε δικαίωμα σε… δική μας μέτρηση, σε άλλου είδους μαθηματικά, σε πρόσθεση που σε κάποιους μπορεί και να μην αρέσει. ΟΠαναθηναϊκός έχει έξι αστέρια στη φανέλα του, εμείς όμως μετράμε επτά.
Όσα είναι τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έχουν κατακτηθεί από ελληνικές ομάδες (τους δύο "αιώνιους"). Και θα συνεχίσουμε να μετράμε σε πείσμα όλων...
Ας επιμείνει ο ΟΠΑΠ να δίνει πακτωλό χρημάτων στο ποδόσφαιρο, την ώρα που το μπάσκετ είναι το ΕΘΝΙΚΟ μας ΣΠΟΡ. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν έχει παρά να ξεκινήσει να μετρά.
Η Ελλάδα με περηφάνια είναι και πάλι στο ψηλότερο σκαλί της Ευρώπης κι εμείς νιώθουμε διπλή χαρά, γιατί αυτό συμβαίνει χάρη στο άθλημα που αγαπάμε. Θα πανηγυρίζαμε κάθε επιτυχία, κάθε αθλήματος (και όχι μόνο), όμως η τύχη τα έχει φέρει έτσι που να είμαστε κομμάτι (μικρό, ασήμαντο) της ιστορίας ενός σπορ, που μόνο οι έχοντες την ευθύνη -και τη δύναμη να το απογειώσουν- δεν έχουν αναγνωρίσει.
Όσο θα προσπαθούν να αναστήσουν τον ανύπαρκτο βασιλιά των σπορ, εμείς θα συλλέγουμε τίτλους, θα ανατριχιάζουμε κάθε φορά που ένα ελληνόπουλο θα σηκώνει το κύπελλο, θα δεχόμαστε με χαρά τα συγχαρητήρια των συναδέλφων από τις άλλες χώρες.
Θα ήθελαν πολλοί μπασκετικοί να είναι Έλληνες. Εμείς είμαστε οι τυχεροί. Δεν αγαπάμε το μπάσκετ γιατί μας χαρίζει τίτλους. Το αγαπάμε γιατί μας δίνει το δικαίωμα να δείξουμε στους ξιπασμένους Ευρωπαίους (κύριε Μπερτομέου, με τα καταλανικά που κάνατε επίσημη γλώσσα της Ευρωλίγκας) ότι όποιος υποτιμά τους Έλληνες, αναγκάζετε να τους χειροκροτεί.
Όταν, δε, αντιληφθούμε πως δεν έχει σημασία τί χρώμα είχε η φανέλα της ελληνικής ομάδας που κατέκτησε το τρόπαιο, όταν καταλάβουμε ότι το μόνο που μετράει είναι να το σηκώνουν ελληνικά χέρια, τότε ίσως να κρατήσουμε μόνιμα… ρεζερβέ πρώτο τραπέζι (ευρωπαϊκή) πίστα.
kogas@on.gr
ΠΗΓΗ www.basketblog.gr/
Δεν θα επιχειρήσουμε να σας μάθουμε να… μετράτε. Εμείς, όμως,έχουμε δικαίωμα σε… δική μας μέτρηση, σε άλλου είδους μαθηματικά, σε πρόσθεση που σε κάποιους μπορεί και να μην αρέσει. ΟΠαναθηναϊκός έχει έξι αστέρια στη φανέλα του, εμείς όμως μετράμε επτά.
Όσα είναι τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έχουν κατακτηθεί από ελληνικές ομάδες (τους δύο "αιώνιους"). Και θα συνεχίσουμε να μετράμε σε πείσμα όλων...
Ας επιμείνει ο ΟΠΑΠ να δίνει πακτωλό χρημάτων στο ποδόσφαιρο, την ώρα που το μπάσκετ είναι το ΕΘΝΙΚΟ μας ΣΠΟΡ. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν έχει παρά να ξεκινήσει να μετρά.
Η Ελλάδα με περηφάνια είναι και πάλι στο ψηλότερο σκαλί της Ευρώπης κι εμείς νιώθουμε διπλή χαρά, γιατί αυτό συμβαίνει χάρη στο άθλημα που αγαπάμε. Θα πανηγυρίζαμε κάθε επιτυχία, κάθε αθλήματος (και όχι μόνο), όμως η τύχη τα έχει φέρει έτσι που να είμαστε κομμάτι (μικρό, ασήμαντο) της ιστορίας ενός σπορ, που μόνο οι έχοντες την ευθύνη -και τη δύναμη να το απογειώσουν- δεν έχουν αναγνωρίσει.
Όσο θα προσπαθούν να αναστήσουν τον ανύπαρκτο βασιλιά των σπορ, εμείς θα συλλέγουμε τίτλους, θα ανατριχιάζουμε κάθε φορά που ένα ελληνόπουλο θα σηκώνει το κύπελλο, θα δεχόμαστε με χαρά τα συγχαρητήρια των συναδέλφων από τις άλλες χώρες.
Θα ήθελαν πολλοί μπασκετικοί να είναι Έλληνες. Εμείς είμαστε οι τυχεροί. Δεν αγαπάμε το μπάσκετ γιατί μας χαρίζει τίτλους. Το αγαπάμε γιατί μας δίνει το δικαίωμα να δείξουμε στους ξιπασμένους Ευρωπαίους (κύριε Μπερτομέου, με τα καταλανικά που κάνατε επίσημη γλώσσα της Ευρωλίγκας) ότι όποιος υποτιμά τους Έλληνες, αναγκάζετε να τους χειροκροτεί.
Όταν, δε, αντιληφθούμε πως δεν έχει σημασία τί χρώμα είχε η φανέλα της ελληνικής ομάδας που κατέκτησε το τρόπαιο, όταν καταλάβουμε ότι το μόνο που μετράει είναι να το σηκώνουν ελληνικά χέρια, τότε ίσως να κρατήσουμε μόνιμα… ρεζερβέ πρώτο τραπέζι (ευρωπαϊκή) πίστα.
kogas@on.gr