ΠΗΓΗ http://basketikos.blogspot.com/

ΠΗΓΗ http://basketikos.blogspot.com/

_ Η Εθνική μας ρίχνεται στη μάχη του Ευρωπαϊκού στις 31 Αυγούστου στην μπασκετοχώρα Λιθουανία και φαίνεται πως έχει κερδίσει κιόλας μετάλλιο. Δεν έχει σημασία το χρώμα του ούτε καν αν θα το καταφέρουμε στο Ευρωπαϊκό. Το γεγονός και μόνο ότι θεράπευσε τις πληγές των απουσιών της σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και στάθηκε τόσο δυνατή μέχρι στιγμής είναι από μόνο του αρκετό. Κι ακόμα, δίχως να την συνοδεύουν γκρίνιες και δικαιολογίες. Κι ας έλεγε ο Στιβ Γιατζόγλου πως το να νικάς σε φιλικούς αγώνες είναι σαν να φιλάς την .. αδερφή σου και νομίζεις πως φιλάς τη .. φιλενάδα σου ..

Επιπλέον, η νέα Εθνική δημιουργεί ένα άλλο τρόπο σκέψης. Ότι δηλαδή δεν είναι δυνατό κάθε χρόνο να σηκώνουν το κουπί οι ίδιοι και οι ίδιοι και ότι η ανανέωση έρχεται και μέσα από δυσκολότερες συνθήκες. Υπό αυτή την έννοια, ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς ή ο Σοφοκλής ίσως να μας έκαναν και καλό με την απουσία τους. Να που και στο μπάσκετ, η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες: να δούμε πόσο μεγάλες θα αποδειχθούν αυτές.


Μέσα από την ανανέωση προσώπων, δίνεται και η ευκαιρία σε παίκτες, πράγματι παραμελημένους, να δείξουν αυτό που μπορούν (π.χ. Βασιλειάδης) ή και σε ταλέντα που τόσα μας έλεγαν (Παπανικολάου, Σλούκας) να αποδείξουν αν είναι στα αλήθεια σούπερ όπως μας διατράνωναν ή απλά υπερεκτιμημένοι έφηβοι της ομοσπονδίας και των μίντια. Η ανανέωση είναι εξόχως σημαντική γιατί μην λησμονούμε ότι στην πορεία της Εθνικής, με την λογική της επετηρίδας πολλών που αγωνίζονταν (στο όνομα της αυταπάρνησης και της προσφοράς τους) κάποια ταλέντα περίπου χάθηκαν (π.χ. παίκτες που ‘ξενέρωσαν’ όπως ο Κορωνιός παλιά, ο Διαμαντόπουλος, μάλλον ο Μαυροκεφαλίδης σήμερα κλπ).

Το επερχόμενο τουρνουά Ακρόπολις είναι το πιο δημοφιλές στην Ελλάδα για εικοσιπέντε χρόνια. Είναι ευκαιρία να δεις μπάσκετ από την Εθνική μας, κατά κανόνα από την τηλεόραση, όντας διψασμένος από την αθλητική ‘ανομβρία’ του καλοκαιριού. Όμως εμάς το τουρνουά αυτό δεν μας αρέσει μιας και τα μειονεκτήματα προϊόντος του χρόνου είναι περισσότερα:

- Οι αντίπαλοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της Εθνικής για να διαφημίζεται με πρωτιές ο Βασιλακόπουλος και η ομοσπονδία που διοικεί.
- Σπανιότατα είδαμε μία καλύτερη ομάδα κράχτη για τον κόσμο στο τουρνουά.
- Οι αγώνες γίνονται καθημερινές, κάτι αρκετά δύσκολο για να πάει κανείς στο γήπεδο.
- Είναι το μοναδικό ουσιαστικά τουρνουά και που γίνεται πάντοτε στην Αθήνα, την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ελλάδα έχει να δει χρόνια την Εθνική να αγωνίζεται από κοντά.
- Οι μισοάδειες (ή και μισογεμάτες) κερκίδες στο αχανές ΟΑΚΑ των δεκαεννέα χιλιάδων θεατών μαζί με την τηλεοπτική κάλυψη, δεν κάνουν καλό στην δημοφιλία του μπάσκετ. Ειδικά οι αγώνες των άλλων ομάδων στην τι-βι είναι αποκαρδιωτικοί.


Με αυτά και με αυτά, με την περιφέρεια που διψάει για μπάσκετ και που θα γέμιζε άνετα γήπεδα πέντε-έξι χιλιάδων να αγνοείται επιδεικτικά, το μπάσκετ μας δυστυχώς συρρικνώνεται. Ρωτήστε τους Ισπανούς, τους Ιταλούς, τους Γάλλους, τους Γερμανούς να μας πουν για το πού δίνουν τουρνουά προετοιμασίας και σε ποιες πόλεις.

Η λύση; Πολύ απλή. Το λεγόμενο τουρνουά Ακρόπολις ή όποιο άλλο σπουδαίο τουρνουά οργανωθεί, να γίνεται κυκλικά δε διάφορες μπασκετικές μητροπόλεις (της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης). Αν όχι, τουλάχιστον να υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο τουρνουά σε μεγάλη μητρόπολη του μπάσκετ (π.χ. Θεσσαλονίκη, Πάτρα), με σπουδαίους αντιπάλους και διαφήμιση. Είναι αδιανόητο ας πούμε η Πάτρα να έχει να δει ζωντανό αγώνα της Εθνικής από το 1999-2000 όταν έπαιξε με την Τσεχία στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού.

Ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην Εθνική μας ομάδα. Και τελευταία να τερματίσει εμείς το ίδιο θα την υποστηρίζουμε - για να μην πούμε παραπάνω γιατί μας αρέσουνε τα δύσκολα. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι αδύνατο για τον καταξιωμένο προπονητή μας Ηλία Ζούρο που μεθοδικά εργάζεται για τη νέα εποχή της Εθνικής ώστε η μετάβαση σε αυτή να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή, με ελάχιστες έως καθόλου απουσίες από τις ετήσιες διεθνείς διοργανώσεις στο καλεντάρι της FIBA.