Χορηγίες : Ας το ξανασκεφτούν
Είναι γνωστό στους αναγνώστες μου ότι ασχολούμαι και με το ερασιτεχνικό μπάσκετ όντας πρόεδρος στο ιστορικότερο αθλητικό σωματείο της πόλης μου, τον Οίακα Ναυπλίου. Τα δυο τελευταία χρόνια, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα σωματείο-πρότυπο, που θα στηρίζεται στην κοινή προσπάθεια όλων των μελών, αθλητών και προπονητών και θα φέρνει στο επίκεντρο το παιδί και τη σωστή αθλητική παιδεία που πρέπει να του παρέχεται.
Σε αυτή μας την προσπάθεια σημαντικό ρόλο παίζουν οι συνεισφορές - υπο τη μορφή χορηγιών - γνωστών επιχειρηματιών της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Χωρίς την συμβολή τους το σωματείο μας δεν θα μπορούσε να επιβιώσει, μια και η ετήσια δημόσια επιχορήγηση δεν ξεπερνά τα 1.850 ευρώ. Μάλιστα τα τελευταία δύο χρόνια ούτε αυτή η ασήμαντη επιχορήγηση έχει εκταμιευτεί, με αποτέλεσμα η όλη μας προσπάθεια να στηρίζεται αποκλειστικά στις συνδρομές των μελών και τις χορηγίες. Χρησιμοποιώντας τις πλέον σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας, μάρκετινγκ και προβολής ( Blog της ομάδας, Facebook κλπ) έχουμε καταφέρει να προσελκύσουμε αρκετούς επιχειρηματίες της πόλης, οι οποίοι βοηθούν έμπρακτα τη λειτουργία μας, με αμοιβαίο φυσικά όφελος.
Φαίνεται όμως πως αυτό το πολύ χρήσιμο εργαλείο των χορηγιών, αποφάσισε το Υπουργείο Οικονομικών να το αφαιρέσει από τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία. Στο επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο καταργείται η έκπτωση της χορηγίας σε αθλητικό σωματείο από το φορολογητέο εισόδημα. Το πιο περίεργο είναι ότι αυτό καταργείται μόνο για τα αθλητικά σωματεία, ενώ δεν καταργείται (απλά περιορίζεται) για άλλα νομικά πρόσωπα και για την εκκλησία.
Δεν κατανοώ τη λογική αυτής της κατάργησης (όπως δεν κατανοώ και τη λογική της μη κατάργησης για την εκκλησία).
Δεν έχω εικόνα για το τι "περίεργα" πράγματα μπορεί να έχουν γίνει με χορηγίες σε άλλα σωματεία. Ξέρω όμως ότι εμείς στον Οίακα χωρίς τις χορηγίες δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. Και η κατάργηση τους στην ουσία θα μας οδηγήσει στο να αναγκαστούμε να αυξήσουμε τις συνδρομές των αθλουμένων στις ακαδημίες και τις συνδρομές των μελών. Και βέβαια θα μας εμποδίσει να θέσουμε ψηλότερους στόχους για τις ομάδες μας.
Δεν είμαι θιασώτης της αποκλειστικής κρατικής επιχορήγησης, αν και αυτή μέχρι σήμερα είναι εξευτελιστική, αν λάβει κανείς υπόψη του τα έσοδα του ΟΠΑΠ. Θεωρώ πως η εταιρική κοινωνική ευθύνη και η συνεργασία επιχειρήσεων και σωματείων με κοινό σκοπό την άθληση και τη σωστή αθλητική παιδεία της νεολαίας είναι ένα ζητούμενο, που στην Ελλάδα είναι ακόμη σε "παιδική ηλικία". Αν το Υπουργείο Οικονομικών θεωρεί ότι μέσα από τις χορηγίες προς ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία ξεπλένεται "μαύρο χρήμα" ή αν θεωρεί πως οι διαδικασίες είναι αδιαφανείς, δεν έχει παρά να βρει εκείνο το μηχανισμό που θα τις καταστήσει διαφανείς και αμοιβαία αποδεκτές. Ας θέσει σε τελική ανάλυση όρια χορηγίας, ανάλογα με τις δραστηριότητες του σωματείου, τον αριθμό των μελών του και των αθλητών του, τις κατηγορίες που παίζουν οι ομάδες τους. Ας βρει ένα σύστημα αξιολόγησης του πως τα σωματεία αξιοποιούν τα έσοδα από τις χορηγίες, ας θέσει κανόνες τήρησης σωστών βιβλίων από τις διοικήσεις των σωματείων, ας ελέγξει και ας διαγράψει τα "σωματεία-σφραγίδες" που χρησιμοποιούνται από κάποιους για "περίεργους" σκοπούς.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός πρέπει και μπορεί να στηριχτεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με διαφάνεια και όφελος για όλους, μα πρώτα και κύρια για τη νεολαία! Η -στην πράξη- κατάργηση των χορηγιών θα οδηγήσει τα σωματεία - κύρια της επαρχίας - στον αφανισμό. Αυτό φαίνεται πως στο Υπουργείο Οικονομικών δεν το έχουν αντιληφθεί. Ας ελπίσουμε ότι θα το αντιληφθούν σε αυτό του Πολιτισμού - Αθλητισμού και θα παρέμβουν ώστε να αποτραπεί αυτό το ολέθριο λάθος.
ΠΗΓΗ http://thelonapo2.blogspot.com/