ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ...!!! !- ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ , ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.....
Σε μια κοινωνία που παρακολουθεί σαστισμένη ένα από τα μεγαλύτερα και ανατριχιαστικότερα σκάνδαλα της σύγχρονης Ελλαδικής κοινωνίας, ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης γίνεται ο άνθρωπος που αποκαλύπτει ότι είχε ενημερώσει τους ανθρώπους του ΑΓΟΡ, σωματείο που υπηρετούσε και ο ίδιος τότε, για τις καταγγελίες δύο οικογενειών οικονομικών μεταναστών, πάνω στις διαστροφικές πράξεις του Νίκου Σειραγάκη στα παιδιά τους. Ο πρώην manager της ομάδας του Ρεθύμνου μιλά επώνυμα και υποστηρίζει ότι, εννέα περίπου μήνες πριν από τη σύλληψη του, είχε ενημερώσει τέσσερις ανθρώπους του ΑΓΟΡ για τις καταγγελίες που είχαν φτάσει στην Αστυνομία Ρεθύμνου, αλλά αυτοί τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία, όπως τονίζει χαρακτηριστικά.
Αποκαλύπτει δε, ότι πριν από έναν περίπου χρόνο είχε μάθει ότι ο Νίκος Σειραγάκης είχε βρεθεί στην Ασφάλεια Ρεθύμνου, για άγνωστο σε αυτόν λόγο.
Παράλληλα, προκαλεί εντύπωση ο ισχυρισμός του ότι κάποιοι, που ο ίδιος δεν κατονομάζει, άφησαν υπονοούμενα περί κατάθεσης μηνύσεως συκοφαντικής δυσφήμισης προς το πρόσωπο του, αλλά, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, “τους πρόλαβαν τα γεγονότα”, ενώ τονίζει χαρακτηριστικά ότι, εάν κληθεί από τον εισαγγελέα της υπόθεσης, θα καταθέσει όλα όσα γνωρίζει.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη στον Δημήτρη Σταράκη
“Θύμα και ο Σειραγάκης…να καταλάβουμε γιατί έγινε”
Ξεκινώντας τη συνέντευξη, ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης μιλά για την υπόθεση και τονίζει ότι η
Ρεθυμνιώτικη κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίσει το γεγονός και όχι να γυρίσει την πλάτη σε αυτό…
Θέλω να μου πεις, αυτή τη στιγμή, σαν άνθρωπος του μπάσκετ, σαν γυμναστής και σαν άνθρωπος αυτής της πόλης πώς νιώθεις, στο άκουσμα και την ανάγνωση της υπόθεσης Σειραγάκη.
Καταρχήν, να μιλήσω σαν πολίτης αυτής της πόλης. Δεν έχω ξανακούσει ανάλογο μέγεθος τέτοιας υπόθεσης, μιλάμε για 37-40 παιδιά, εσύ θα ξέρεις καλύτερα ως δημοσιογράφος. Είναι λογικό η κοινωνία να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και το γεγονός αυτό απενεργοποιεί καμιά φορά τη λογική μας. Θέλω καταρχήν να εκφράσω τη συμπάθεια μου στα θύματα αυτού του ανθρώπου και θεωρώ ως “΄θύματα” και την ίδια του την οικογένεια. Επίσης, θεωρώ ως “΄θύμα” και τον ίδιο τον Νίκο Σειραγάκη. Θύμα του ίδιου του εαυτού και του διεστραμμένου πάθους του που δε μπορούσε να ελέγξει. Είναι μία κατάσταση, όπως λένε οι Αμερικανοί, “No Win Situation”, που σημαίνει ότι δεν κερδίζει κανείς.
Αν μου επιτρέπεις, είναι αυτό που έλεγε ο Καμύ, “ο βασανιστής και το θύμα είναι και οι δύο θύματα, αλλά μόνο το θύμα το ξέρει”…
Ακριβώς, θεωρώ ότι είναι θύματα και οι δύο, παρόλο που μπορεί να ακουστεί αιρετικό αυτό που λέω. Πιστεύω ότι και ο Σειραγάκης ήταν θύμα του εαυτού του, μέσω των διεστραμμένων σεξουαλικών ή μη σεξουαλικών ορέξεων του, γιατί διαβάζω ότι ήταν και ένας τρόπος “μύησης” όλο αυτό το πράγμα. Και τα παιδιά και η οικογένεια του, αλλά βέβαια και τα παιδιά που έπεσαν με αυτόν τον τρόπο στα χέρια. Είναι επίσης θύμα και ολόκληρη η κοινωνία του Ρεθύμνου. Για να πάμε παρακάτω, θα πρέπει να ξεπεράσουμε το επίπεδο της άρνησης, “το ότι δεν έγινε “ποτέ”, να πάμε στο επίπεδο της οργής, της θλίψης, της κατανόησης, να καταλάβουμε γιατί έγινε, πώς το αφήσαμε να γίνει μέσα σε αυτήν την κοινωνία και μόνον τότε θα το ξεπεράσουμε. Μόνον τότε θα είμαστε προετοιμασμένοι σε ενδεχόμενο που ένα τέτοιο φαινόμενο επαναληφθεί.
“Εγώ είμαι αυτός που έκανα την αναφορά για τις καταγγελίες γονέων”
Απαντώντας στο κρίσιμο ερώτημα, ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης παραδέχεται ότι ήταν αυτός που γνωστοποίησε στους ανθρώπους του ΑΓΟΡ το γεγονός ότι υπήρχαν επώνυμες καταγγελίες στην Ασφάλεια Ρεθύμνου, από δύο οικογένειες, οι οποίες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, κατάγονται από την Αλβανία και τονίζει γιατί και πως πήρε αυτήν την πρωτοβουλία…
Θέλω να πάμε στο καίριο ερώτημα που βασανίζει τους Ρεθυμνιώτες και όχι μόνο: Θέλω να μου πεις εάν εσύ είσαι ο άνθρωπος του ΑΓΟΡ, ο οποίος πέρασε στο σωματείο την καταγγελία γονέων περί σεξουαλικής ή άλλου είδους κακοποίησης των παιδιών τους…
Ναι, πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσουν κάποιοι μέσα στην πόλη να μιλάνε για μένα, χωρίς εμένα, και να χρησιμοποιούν το όνομα μου χωρίς την έγκριση μου. Πήρα την πρωτοβουλία να μιλήσω γιατί αυτή η πόλη είναι πολύ μικρή και ξέρουμε ο ένας τον άλλον. Δε χρειάζεται να…ξαναγνωριστούμε, για να θυμηθώ μια ρήση ενός πολιτικού. Εγώ είμαι αυτός που έκανε στην ομάδα την καταγγελία. Αυτή η καταγγελία δε βασίστηκε σε φήμες και θέλω να το τονίσω αυτό. Φήμες υπήρχαν από πολύ παλιά. Αλλά από το να πάμε από τη φήμη σε αδιάσειστα στοιχεία, έχει τεράστια διαφορά. Όποιος έχει παρακολουθήσει έστω και μία αστυνομική ταινία ή έχει διαβάσει ανάλογου είδους μυθιστόρημα, αυτή τη διαφορά μπορεί να την καταλάβει. Θεωρώ ότι αυτές τις ελάχιστες νομικές γνώσεις θα πρέπει να τις έχει ο καθένας από μας.
Εμένα υπέπεσαν στην αντίληψη μου επώνυμες καταγγελίες γονιών στην Ασφάλεια Ρεθύμνου από συνταξιούχο αστυνομικό, που δε χρειάζεται αυτή τη στιγμή να πω το όνομα του.
Πότε συνέβη αυτό;
Ήταν μεταξύ Φλεβάρη και Μάρτη του 2011. Μου είπε μάλιστα ο άνθρωπος αυτός μεταξύ άλλων, “Βαγγέλη, πρέπει να κάνεις κάτι να προστατευθεί η ομάδα”. Θεσμικά, το επαναλαμβάνω αυτό, θεσμικά και όχι σαν Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης, αλλά σαν manager της ομάδας που ήμουν εκείνη τη χρονική στιγμή και όχι σαν γυμναστής, όπως άκουσα να με παρουσιάζουν αυτές τις ημέρες στον Τύπο, πήγα και ειδοποίησα τέσσερα άτομα της διοίκησης της ομάδας την ίδια ημέρα. Δε θα πω τα ονόματα τους, αλλά επιφυλάσσομαι να τα αποκαλύψω στο μέλλον, εάν χρειαστεί. Τους είπα το γεγονός και αρχίσανε να δείχνουν μεγάλη δυσπιστία σε αυτά που τους έλεγα. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να με προσβάλουν, σε σημείου του ότι έχω προσωπική εμπάθεια προς το άτομο του, ενώ εγώ τους είπα τις πηγές μου, τις επώνυμες καταγγελίες γονιών και μέσα στο αμέσως επόμενο σύντομο χρονικό διάστημα διάστημα συναντήθηκα με έναν υψηλά ιστάμενο της διοίκησης του ΑΓΟΡ και του είπα οτιδήποτε ήξερα, με ονόματα…
Ονόματα ποιων;
Αυτού που μου αποκάλυψε την υπόθεση, συγκεκριμένα στοιχεία, ακόμα και την κλήση του Νίκου Σειραγάκη στην Ασφάλεια.
Πότε έμαθες ότι είχε κληθεί ο Σειραγάκης στην Ασφάλεια;
Toν περασμένο Φλεβάρη με Μάρτη είχα μάθει ότι είχε κληθεί στην Ασφάλεια τέλη του 2010 ή αρχές του 2011 και το μετέφερα σε υψηλά ιστάμενο πρόσωπο της ομάδας . Αφού είδα ότι δε γινόταν τίποτα και ότι αντιμετώπισα μία τεράστια δυσπιστία, όσον αφορά τα κίνητρα μου.. …
Να σε διακόψω. Εσύ έδωσες και στοιχεία για τη δράση Σειραγάκη;
Όχι, εγώ δεν κάνω τότε καμία καταγγελία. διότι δεν έχω στοιχεία. Εγώ τους γνωστοποιώ ότι υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες, επώνυμων γονιών, τα οποία ονόματα τους, εγώ δεν τα ήξερα, ούτε τώρα τα ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι επρόκειτο για δύο οικογένειες οικονομικών μεταναστών. Γνωστοποιούνται σε μένα, όπως σας είπα πριν, οι δράσεις αυτές και θεωρώ τότε τη θεσμική μου υποχρέωση και μετά σαν πολίτης, να προφυλαχθεί η ομάδα και φυσικά τα παιδιά. Τα παιδιά τα οποία θα έπεφταν ως θύματα στο άμεσο μέλλον από αυτόν τον άνθρωπο.
“Εγώ δε θα άφηνα τον εαυτό μου να πέσει σε τέτοιο ηθικό λάθος”
Ο πρώην manager του ΑΓΟΡ σχολιάζει χαρακτηριστικά τη δυσπιστία που αντιμετώπισε από τους ιθύνοντες της ομάδας, όταν τους γνωστοποίησε “τι τρέχει” και μάλιστα τονίζει ότι ουδέποτε κλήθηκε να λογοδοτήσει για την τόσο σοβαρή αναφορά του σε κανένα Δ.Σ. της ομάδας, δε σχολίασε καν τα περί “προφορικής, αλλά όχι γραπτής κοινοποίησης” ενώ στη συνέχεια, όλα συνεχίζουν να κυλούν, σα να μη συμβαίνει τίποτα… καμία εσωτερική αντίδραση, καμία ανακατάταξη, καμία έμπρακτη ανησυχία, εκτός από την παραίτηση του ίδιου του Θεοδωρουλάκη…
Η αντίδραση του ΑΓΟΡ σε επίπεδο σωματείου, από ότι διαρρέουν κύκλοι του, είναι ότι ο υπεύθυνος του τμήματος υποδομών πάει τότε στην Αστυνομία, κάνει την καταγγελία και παίρνει την απάντηση, όπως πάντα διαρρέει ο ΑΓΟΡ, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για το θέμα αυτό. Εκεί το θέμα σταματά; Εσύ ερωτάσαι ξανά από την ομάδα, ή όλα συνεχίζουν να βαίνουν ομαλώς;
Εγώ, όπως είπα και προηγουμένως, ευθύς εξαρχής συνάντησα μία δυσπιστία και μία αμφισβήτηση, αφού το θέμα τέθηκε στη βάση της προσωπικής εμπάθειας που εγώ μπορεί να είχα με τον εν λόγω κύριο. Φυσικά, εγώ δε θα άφηνα τον εαυτό μου να πέσει σε ένα τέτοιο ηθικό λάθος. Δεν ερωτήθηκα ξανά, αλλά, σε συνεχείς ερωτήσεις που έκανα εγώ προς αυτούς, μου έλεγαν, όπως πολύ σωστά λέει το ρεπορτάζ σου, “μα, εμείς ρωτήσαμε την Αστυνομία και το αρνήθηκε”. Εγώ γελούσα με όλα αυτά γιατί ο οποιοσδήποτε γνωρίζει ότι εάν πάει στην Αστυνομία και ρωτήσει για μία έρευνα, δεν υπάρχει η περίπτωση να του αποκαλύψει τι έργο κάνει, αφού κάτι τέτοιο θα χαλάσει τις έρευνες της!
Γίνεται τότε σύγκληση συμβουλίου γονέων; Υπάρχει τέτοιο όργανο στην ομάδα του ΑΓΟΡ;
Αν έγινε κάτι τέτοιο, δεν το γνωρίζω.
Κλήθηκες να λογοδοτήσεις σε κάποιο Διοικητικό Συμβούλιο;
Ποτέ και πουθενά. Σε λιγότερο από ένα μήνα μετά, έγινε ένα άλλο περιστατικό και υπέβαλλα την παραίτηση μου στην ομάδα. Το γεγονός αυτό καθεαυτό δεν είχε σχέση με τη δράση Σειραγάκη, αλλά είχε να κάνει σε συναισθηματικό κομμάτι, αφού η ομάδα δε μου έδειξε την εμπιστοσύνη σε ένα τέτοιο ιδιαίτερα σοβαρό θέμα. Η ομάδα δε μου έδειξε την απαιτούμενη ευαισθησία, οπότε υπέβαλλα την παραίτηση μου σε λιγότερο από ένα μήνα. Το περιστατικό που αναφέρω εδώ δεν έχει να κάνει με τη συζήτηση και είναι ήδη γνωστό στους κύκλου του μπάσκετ (σ.σ.: εννοεί τη διένεξη που υπήρξε με τον Στέργιο Κουφό, στον αγώνα της Α2 μπάσκετ, όπου οι Ρεθυμνιώτες ηττήθηκαν στη Δράμα με σκορ 71-70). Παραιτήθηκα αφού σιγουρεύτηκα ότι η ομάδα δε θα έκανε τίποτα για να προστατέψει τα παιδιά που ήταν και είναι στις τάξεις της.
Υπάρχει άλλη μία διαρροή από την πλευρά της ομάδας, που λέει ότι η αναφορά σου έγινε προφορικά και όχι γραπτά…
Δε θέλω να πω τίποτα γι’αυτό, Αφήνω τον κόσμο να το σχολιάσει. Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη της αίσθησης του κόσμου σε αυτό το κομμάτι και αφήνω τον κόσμο να κρίνει.
Όταν παραιτήθηκες, λίγο μετά τα μέσα Μαρτίου του 2011, πόσα χρόνια έκλεισες σαν μέλος του ΑΓΟΡ;
7 συνεχόμενα χρόνια, από το 2004 έως το 2011. Είχα υπάρξει και παλιότερα προπονητής, μάλιστα το πρώτο πρωτάθλημα η ομάδα το πήρε με εμένα στις τάξεις της. Μπορεί να είμαι και εκ των παλαιότερων Ρεθεμνιωτών που ασχολούνταν με το μπάσκετ, μέχρι που έφυγα και εγώ.
“Πρόλαβαν τα γεγονότα αυτούς που μου ετοίμαζαν μήνυση”
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η αναφορά του Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη για ανθρώπους που δεν κατονομάζει και οι οποίοι διέρρεαν ότι θα του έκαναν μήνυση για συκοφαντική μήνυση, όταν η σύλληψη Σειραγάκη ανέτρεψε τα δεδομένα. Λίγο πριν, τονίζει τη δύσκολα θέση στην οποία περιήλθε όταν δε μπορούσε να γίνει πιστευτός …
Θέλω να μου πεις εάν, μετά την παραίτηση σου, συνεχίζεις να ακούς διάφορα επί του ζητήματος και τι κάνεις τότε;
Άκουγα διάφορα. Μέχρι και το ότι “αυτός ο Θεοδωρουλάκης έχει μεγάλη ευθύνη γιατί το ήξερε και δεν έκανε κάτι”. Εγώ θεωρώ ότι μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια γιατί έπρεπε να είχα μιλήσει, εκεί που έπρεπε να μιλήσω. Να πάω να τα πω στην Αστυνομία; Αφού η Αστυνομία ήταν ενήμερη, είχε τις καταγγελίες, τι να τους έλεγα εγώ; “Ξέρω τις καταγγελίες που έχουν γίνει σε εσάς”; Αφού οι καταγγελίες έγιναν στην αστυνομία και όχι σε μένα, για να πάω στη συνέχεια και να τις μεταφέρω εκεί.
Δεύτερον, από εκεί και μετά δε μπορούσα να πιάσω κάποιους γονείς και να τους πω να προσέχουν τα παιδιά τους, γιατί όπως καταλαβαίνετε, θα κινδύνευα με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση και άντε μετά να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Αυτό και ξέρω πολύ καλά και να το ξέρουν αυτοί που έχουν πει αυτό το πράγμα πίσω από την πλάτη μου…
Τι εννοείς;
Προειδοποιώ αυτούς που τα έλεγαν αυτά και που ετοιμάζονταν να μου κάνουν μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση ότι τους προλάβανε τα γεγονότα. Γι’αυτό δε μου έγινε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση. Ξέρω πάρα πολύ καλά το τι λέω και σε ποιους απευθύνομαι, αυτοί ας προσέχουν τι λένε και που το λένε άλλη φορά, γιατί ξαναλέω ότι ο κόσμος είναι πολύ μικρός, πιο μικρός από ότι νομίζουν…
“Ο ΑΓΟΡ δεν ήθελε να “σπάσει αυγά””
Η ερμηνεία που δίνει ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης για την αντίδραση του ΑΓΟΡ αξίζει να διαβαστεί…
Βαγγέλη, κατά την προσωπική σου άποψη σαν πρώην μέλος της ομάδας, γιατί ο ΑΓΟΡ δε κίνησε κάποιες διαδικασίες, τη στιγμή που υπήρξαν τόσο σοβαρές καταγγελίες;
Εγώ θα δώσω μία ερμηνεία. Ο ΑΓΟΡ έπεσε θύμα μιας γενικότερης νοοτροπίας που υπάρχει στο Ρέθυμνο και στις περισσότερες μικρές πόλεις. Θύμα δηλαδή μια αρρωστημένης νοοτροπίας, με την οποία μας ενδιαφέρει περισσότερο το “φαίνεσθαι” απ’ότι το “είναι”. Και επειδή ο ΑΓΟΡ αρέσκεται να λέει στο σύνθημα του ότι αρέσκεται να “έχει παντού φίλους”, δεν ήθελε να “σπάσει αυγά”. Για να γίνουν όμως οι ομελέτες, πρέπει να σπάσουν πρώτα αυγά. Οπότε υπέθεσαν πως ήταν καλύτερα να σπάσει το “αυγό” του Θεοδωρουλάκη που είναι ευέξαπτος και ευερέθιστος. Στην τελική, έφυγα εγώ, δε με έδιωξαν, υπό το βάρος αυτού του γεγονότος.
Έχοντας ακούσει τις καταγγελίες, εσύ πως ένιωθες που έβλεπες αυτόν τον άνθρωπο να συνεχίζει να βρίσκεται στον πάγκο και να προπονεί τα παιδιά;
Από την ημέρα που έφυγα από το σωματείο, δεν έχω ξαναπάει στο γήπεδο. Δεν έχω πάει ούτε Α1 γιατί γνώριζα αυτό το διάστημα όλα αυτά τα πράγματα. Αναπολώ την εποχή του ’80 που ασχολούμασταν οι τρεις κι ο κούκος με το άθλημα και απορώ με ορισμένους τυχάρπαστους που έπεσαν στο Ελληνικό μπάσκετ και την είδαν παράγοντες, προπονητές, παίκτες. Μιλώ γενικά για το Ελληνικό μπάσκετ.
“Εάν κληθώ από τον εισαγγελέα, θα μιλήσω”
Χωρίς να φοβάται, ο άνθρωπος που τόλμησε να μιλήσει και να κρούσει πρώτος τον κώδωνα του κινδύνου για το “τσουνάμι διαστροφής” που έπληξε στη συνέχεια τη Ρεθυμνιώτικη κοινωνία, τονίζει κατηγορηματικά ότι είναι στη διάθεση των Αρχών…
Όταν έμαθες το περιστατικό της σύλληψης, τι σου είπαν οι οικείοι σου, το περιβάλλον σου, η σύζυγος σου; Εσύ πως αντέδρασες;
Αυτή είναι πολύ καλή ερώτηση. Δυστυχώς, ακόμα και άνθρωποι που ήταν στο άμεσο περιβάλλον μου δε μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που τους έλεγα. Όταν έγινε αυτό, δε μπορούσα και εγώ ο ίδιος να πιστέψω το μέγεθος του προβλήματος. Διαβάζοντας τα ρεπορτάζ όλες αυτές τις ημέρες, έχω δεχθεί τεράστια γροθιά στο στομάχι μου και κάπου μέσα μου άρχισα να αναρωτιέμαι αν έχω παραπάνω ευθύνες, αν έπρεπε να κάνω παραπάνω από αυτά που έκανα, αγνοώντας ίσως και τις ποινικές επιπτώσεις πάνω μου, σε περίπτωση που έβγαινα ανοιχτά στην κοινωνία του Ρεθύμνου, αφού δεν έβρισκα πριν ανοιχτά αυτιά να ακούσουν αυτά που έλεγα. Από την άλλη, έλεγα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να εισακουστώ, βλέποντας όλο αυτό το πράγμα που υπάρχει.
Εάν κάποια στιγμή κληθείς από τον εισαγγελέα, είσαι έτοιμος να καταθέσεις στοιχεία για την υπόθεση;
Όχι απλά είμαι έτοιμος. Τη μέρα που έφυγα από τα σκαλιά του κυρίου που ανέφερα πριν με τον οποίον είχα την τελευταία συνάντηση και με συνδέει φιλία ετών, του είπα, ως τελευταία μου λέξη “πρόσεχε, εάν κληθώ από τον εισαγγελέα, θα μιλήσω”. Εννοούσα για ανθρώπους με τους οποίους υπήρχε, δε θα πω όχι, μια φιλική σχέση μαζί τους. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι του ΑΓΟΡ έπεσαν θύματα του “φαίνεσθαι”, του να είναι ομάδα-πρότυπο της Κρήτης και δε θέλησαν να το χαλάσουν αυτό, μην κάνοντας πράγματα που έπρεπε να έχουν κάνει.
“Να μη γίνει το Ρέθυμνο το Σικάγο της Μεσογείου, από τη δεκαετία του ’30”
Στο κλείσιμο αυτής της συνέντευξης που έφερε στον δημοσιογράφο και τον συνεντευξιαζόμενο έναν συνεχή κόμπο στο στομάχι, το ανθρωπιστικό και βαθιά αλληλέγγυο μήνυμα του Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη προς τις οικογένειες του θύτη, των θυμάτων αλλά και προς τη Ρεθυμνιώτικη κοινωνία αξίζει να εισακουστεί
Πώς πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει ένα ικανοποιητικό στήριγμα στα θύματα του ανθρώπου αυτού και στις οικογένειες τους;
Δεν είμαι ειδικός, αλλά θεωρώ τεράστιο λάθος αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή. Προσπαθεί ο καθένας να περνά την άποψη ότι “ας είναι δύο σπιθαμές από τον πισινό μου, και ας είναι όπου να ‘ναι. Θέλω να πω ότι ίσως η κοινωνία του Ρεθύμνου θέλει να τραβηχτεί από το πρόβλημα ή να το βάλει κάτω από το χαλί και να πει ότι “α, έγινε στον δίπλα, αλλά δεν έγινε σε μένα”. Αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ λάθος γιατί τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα. Είναι a priori αθώα και πρέπει να τα κρατήσουμε έτσι. Ακούστηκαν κάποιες απίστευτες ατάκες του στυλ “τα θέλανε και τα πάθανε”. Είναι εφιαλτικό και μόνο που ακούστηκε. Θα πρέπει οι γονείς να αγκαλιάσουν τα παιδιά τους και να τους δείξουν ότι δε φταίνε αυτά σε τίποτα. Εάν βρέθηκε κάποιος διεστραμμένος εγκέφαλος και εκμεταλλεύτηκε την παιδική τους αθωότητα και την παιδική τους δίψα για ζωή, δε φταίνε σε τίποτα.
Με δυσαρέστησε επίσης το γεγονός ότι γράφτηκε σε εφημερίδα, ευτυχώς όχι σε τοπικό επίπεδο, για την οικογένεια του Νίκου. Τα παιδιά του Νίκου δε φταίνε σε τίποτα, ούτε ο πεθερός του, ούτε η οικογένεια του. Αυτά είναι εικασίες και φαντασίες του καθενός. Εδώ πρέπει να μιλάμε γι’αυτά που ξέρουμε και όχι γι’αυτά που φανταζόμαστε.
Θέλεις να προσθέσεις κάτι;
Να προσθέσω κάτι σαν μήνυμα, από εδώ και στο εξής. Επειδή κινδυνεύει το Ρέθυμνο να γίνει Σικελία, αν δεν έχει ήδη γίνει, επειδή κινδυνεύει, από πόλη τον γραμμάτων, να γίνει, αν δεν έχει ήδη γίνει, το Σικάγο της Μεσογείου από τη δεκαετία του ’30, επειδή υπάρχει αυτή η εκτεταμένη “ομερτά”. θα πρέπει κάποτε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια και να λέμε αλήθειες, ανεξαρτήτως κόστους, να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας γιατί δε χρειάζεται να ξαναγνωριστούμε. Γνωρίζει ο ένας τον άλλον. Eπίσης θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Ελληνική Αστυνομία.
Δημήτρης Σταράκης
ΠΗΓΗ http://rethemnosnews.gr
ΕΝΩΣΗ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ/ 7-12-2011
Τα μέλη του Δ.Σ. της Ε.ΚΑ.Σ.Κ., μετά την πάροδο μερικών ημερών από το αρχικό τεράστιο σοκ, της αποκάλυψης για την φρικτή δράση του συγκεκριμένου προπονητή καλαθοσφαίρισης και πρώην (2007-09) περιφερειακού προπονητή Κρήτης, θέλουν να τονίσουν τα εξής:
1. Επειδή ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για τα θύματα της υπόθεσης αυτής, όποια κι αν είναι η τιμωρία του δράστη, πρέπει να προβληματιστούμε όλοι για το μέλλον. Παράγοντες, προπονητές και ιδιαίτερα γονείς, να προβληματιστούμε για την ευκολία με την οποία κάτω από τη μύτη όλων μας, συνέβαιναν όλα αυτά που διαβάσαμε στην έκθεση της αστυνομίας και ποιες δικλείδες ασφαλείας είμαστε υποχρεωμένοι έστω και τώρα να τοποθετήσουμε, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες για επανάληψη τέτοιων φαινομένων σε κάθε χώρο που δραστηριοποιούνται παιδικές ψυχές.
2. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για το Μπάσκετ της Κρήτης, θεωρούμε ότι πρέπει , πολύ περισσότερο τώρα, να συνεχίσουμε να προσφέρουμε ανιδιοτελώς και από το μετερίζι του ο καθένας, ώστε να συνεχίσουν τα Κρητικόπουλα να βρίσκουν διέξοδο στους χώρους άθλησης.
Τέλος, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το μεμονωμένο και πρωτοφανές αυτό περιστατικό δε μπορεί να ακυρώσει ή να αμαυρώσει τις προσπάθειες όλων όσων δραστηριοποιούνται στον χώρο του υγιούς αθλητισμού.
http://www.ekask.com\