Μην το διαβάσετε. Μιλάμε στεγνά για μπάσκετ

ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ

Η (μπασκετική) Ρεάλ προσέλαβε το περασμένο καλοκαίρι τον άσημο Πάμπλο Λάσο για την άκρη του πάγκου της, όχι μόνο διότι ο μπαμπάς του (Λάσο) είναι στο συμβούλιο της βασίλισσας, αλλά κυρίως διότι περιμένει να πέσει στην αγκαλιά της ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς σαν ώριμο φρούτο που πέφτει από το δέντρο!

Συνεχίζεις με τις προσπάθειες που θα κάνει ο Παναθηναϊκός να κρατήσει τον προπονητή του στην Αθήνα ανεξάρτητα με την (προαναγγελθείσα) αποχώρηση της τωρινής διοίκησης και έχεις θέμα που θα το διαβάσει όλος ο κόσμος, ανεξάρτητα με το πόσο τον ενδιαφέρει το μπάσκετ.

Το πλεονέκτημα, όμως, που έχουμε όσοι γράφουμε στο INSIDERS είναι ότι δεν μας καίγεται καρφί το πόσο …τρέντι είναι το κείμενο που θα ανεβάσουμε. Γράφουμε για ότι μας αρέσει. Επειδή, λοιπόν, στις γραμμές που ακολουθούν δεν θα αναλύσουμε το αν θα πετύχει η Ρεάλ τον στόχο της πρόσληψης του Ζοτς, ούτε το ποιοι πράσινοι θα τον ακολουθήσουν στην Μαδρίτη, αλλά θα γράψουμε …στεγνά για μπάσκετ, σταματήστε να διαβάζετε!

Πάμε, λοιπόν, στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Όχι δεν θα γράψουμε για τα 165 εκατομμύρια δολάρια που πήρε η Χουανίτα για να δώσει διαζύγιο στον Τζόρνταν, ούτε για την 32ηχρονη νέα αρραβωνιαστικιά του Αιρ-Μάικλ! Θα βάλουμε …κάτω το τι γίνεται στην επίθεση των Λος Αντζελες Λέϊκερς στην μετά Τζάκσον εποχή! Η τριγωνική επίθεση του Φιλ (και του Τεξ Γουίντερ) μπήκε στο χρονοντούλαπο και ο νέος τεχνικός , ο Μάϊκ Μπράουν δεν δίστασε να βάλει τον Κόμπι Μπράϊαντ και τους υπόλοιπους βετεράνους σταρ των Λέϊκερς στην διαδικασία να μάθουν ένα νέο επιθετικό σύστημα! Σας το είπαμε: Σταματήστε να διαβάζετε, εκτός αν είστε basketball junkies…

Οι Λέϊκερς δεν έχουν ξεκινήσει και τόσο σπουδαία την φετινή σεζόν. Εχουν ρεκόρ 4-4 και στην επίθεση τους σκοράρουν 94.9 πόντους, πολύ λιγότερους σε σχέση με τον μέσο όρο των 112.8 πόντων που είχαν στο αντίστοιχο ξεκίνημα της περσινής σεζόν όταν έτρεχαν την triangle offense. Βέβαια το δείγμα των οκτώ αγώνων δεν είναι μεγάλο, η σύγκριση των μέσων όρων σε απόλυτους αριθμούς είναι μια απλοϊκή μέθοδος, όπως δεν μπορεί να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα των δύο συστημάτων, όταν ο Τζάκσον πέρασε σχεδόν μια δεκαετία – με κάποιες ενδιάμεσες διακοπές –στην πόλη των αγγέλων, ενώ ο Μπράουν κάνει μόλις τα πρώτα του βήματα.

Παρόλα αυτά είναι τόσο μεγάλη η διαφορετικότητα της εικόνας που έχει η σημερινή επίθεση των Λέϊκερς σε σχέση με ότι έπαιζαν τα προηγούμενα χρόνια, ώστε αποτελεί πρόκληση η ανάλυση της επανάστασης που επιχειρεί ο πρώην τεχνικός του Κλίβελαντ στο Λος Αντζελες.

Το επιθετικό πλάνο του Μπράουν είναι πολύ ευρωπαϊκό και δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι δίπλα του στον πάγκο βρίσκεται ο Ετορε Μεσίνα σαν σύμβουλος του μόλις 42 ετών αμερικανού τεχνικού. Η φιλοσοφία του νέου αφεντικού των Λέϊκερς θέλει να υπάρχει στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας ένας σέντερ (5), ο Μπάϊνουμ ή, ο Γκαζόλ και οι υπόλοιποι τέσσερις επιθετικοί να κινούνται στην περιφέρεια καλύπτοντας τις γωνίες και τις θέσει των δύο γκαρντ στην κορυφή. (σχήμα 1, στο τέλος του κειμένου)

ΣΧΗΜΑ 1

Αντίθετα η τριγωνική έχει μια διαφορετική διάταξη, με κύριο χαρακτηριστικό ότι στο low post θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε παίκτης (για παράδειγμα ο Μπράϊαντ) και όχι μόνο οι σέντερ. Η διαφορετικότητα του τριγώνου εμφανίζεται στο σχήμα 2 όπου φαίνεται καθαρά ότι ο χειριστής έχει τέσσερις διαφορετικές επιλογές πάσας, καθιστώντας σχεδόν
αδύνατο για την άμυνα να προβλέψει την επιλογή του επιθετικού. (σχήμα 2)

ΣΧΗΜΑ 2

Από την άλλη μεριά, όμως, η τριγωνική επίθεση δεν φημίζεται για την ταχύτητα που δίνει στο
παιχνίδι. Από την στιγμή που ο παίκτης με την μπάλα αποφασίσει ποια θα είναι η επιλογή του θα χρειαστούν τουλάχιστον οκτώ δευτερόλεπτα κίνησης για να δημιουργηθεί ρήγμα στην άμυνα και ένα ελεύθερο σουτ.

Αντίθετα ο Μάικ Μπράουν έχε βάλει στην επίθεση του μια επιλογή που την ονομάζει beat the clock! Πιέζει τους ψηλούς του να τρέξουν δυνατά στον κεντρικό διάδρομο, ακόμη και μετά από εύστοχο σουτ των αντιπάλων, έτσι ώστε να σκοράρει στα πρώτα πέντε δευτερόλεπτα της κατοχής μπάλας.

Μια σημαντική διαφοροποίηση στο επιθετικό παιχνίδι των Λέϊκερς είναι ότι τώρα οι δύο πλέι μέικερ, ο Φίσερ και ο Μπλέϊκ έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν και να εκτελέσουν μόλις πιάσουν την μπάλα στα χέρια τους. Ετσι δεν είναι απαραίτητο να γίνουν πιο μπροστά όλες οι κινήσεις που απαιτεί η τριγωνική και να επιστρέψει στο τέλος του χρόνου η πρωτοβουλία στους γκαρντ, αν δεν έχει βρεθεί λύση ως τότε.

Ένα συν που έχει η επίθεση του Μπράουν είναι ότι σημαδεύει ξεκάθαρα τον σέντερ στο λόου ποστ, έχοντας τον άλλο ψηλό στην γραμμή του φάουλ. Με αυτόν τον τρόπο απομονώνει καλύτερα μέσα στην ρακέτα τον Μπάϊνουμ, ο οποίος στο ξεκίνημα της σεζόν έχει προλάβει να κάνει μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του. Παράλληλα παίκτες όπως ο Γκαζόλ, ο Μακ Ρόμπερτς και ο Μέρφι που προτιμούν να παίζουν με πρόσωπο στο καλάθι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να παίξουν στις θέσεις που προτιμούν. (σχήμα 3)

ΣΧΗΜΑ 3

Στα χρόνια του Τζάκσον, όταν ο Κόμπι αποφάσιζε να γράψει τους κανόνες της triangle offense στα παλαιότερα των υποδημάτων του και να παίξει ένας εναντίον ενός, ή, κάποιες φορές ένας εναντίον όλων, ο Φιλ το είχε φιλοσοφήσει λέγοντας ότι τώρα παίζουμε όχι μπάσκετμπολ, αλλά …Κόμπιμπολ!

Ο Μάικ Μπράουν έχει δει διαφορετικά το θέμα. Αντί να δείξει στον σούπερ σταρ το σύστημα που πρέπει να υποστηρίξει, δημιούργησε μια σειρά από isolation plays, από καταστάσεις όπου οι Μπράϊαντ έχει την μπάλα στα σημεία του γηπέδου που του αρέσει και οι υπόλοιποι τέσσερις φροντίζουν να μην μπλέκονται στα πόδια του, αλλά και να είναι έτοιμοι να υποδεχτούν την μπάλα αν ο Κόμπι αποφασίσει να δώσει πάσα. Ο αρχηγός των Λέϊκερς ήταν η εναλλακτική λύση όταν η τριγωνική δεν ήταν αποτελεσματική. Τώρα είναι βασικό κομμάτι της επίθεσης.

Αντί επιλόγου: Τρίγωνα τέλος! Ηρθε η ώρα του τετράγωνου! Κι όπως έλεγε ο μεγάλος Τεξ Γουίντερ «it doesn’t matter what system you run, so long you run it well». Δεν έχει σημασία τι σύστημα παίζεις, αρκεί να το κάνεις καλά…

ΠΗΓΗ http://theinsiders.gr/