Κάτι… μαγικό!

Του Γιώργου Κογκαλίδη


Άντε μετά να μην σκίσεις "διπλώματα", άντε μετά να μην πέσεις έξω σε προβλέψεις. Δηλαδή, πείτε μου ότι συναντούσατε έναν φίλο σας, γνώστη του μπάσκετ, και τον .
ρωτούσατε "πώς βλέπεις το παιχνίδι"; Αν σας έλεγε "ο Ολυμπιακός θα νικήσει με 20 πόντους, χαλαρά, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει όλο κι όλο ένα λέι απ, τον Χάινς πρώτο παίκτη και πως θα πάρει 30 πόντους από Μάντζαρη - Σλούκα και Λο" τί θα του απαντούσατε;

Μαγική η εμφάνιση του Ολυμπιακού, χορταστικό το θέαμα, και πώς να μην είναι όταν σκοράρουν όλοι, όταν παίζουν άμυνα για σεμινάριο, όταν τρέχουν σαν δαιμονισμένοι, όταν παίρνουν τα ριμπάουντ σαν να κρίνεται η ζωή τους από αυτά; Όταν ο Σπανούλης, τραγικός επιθετικά, μοιράζει έξι ασίστ σε λιγότερο από 22 λεπτά συμμετοχής, έχει προσφέρει συνολικά 14 πόντους και καθένας από αυτούς που έφευγαν απόψε από το ΣΕΦ θα μονολογούσε "χειρότερα δεν μπορεί να παίξει".

Η Σιένα μόνο για το… γούρι μπορούσε να παίξει τόσο χάλια. Γιατί, αλήθεια είναι πως εξαιρουμένου του μισού πρώτου δεκαλέπτου δεν υπήρχε στο γήπεδο και αυτό είναι προϊόν της φοβερής και τρομερής "ερυθρόλευκης" άμυνας.

Όπως και να 'χει, τίποτα δεν έχει κριθεί, ο Ολυμπιακός θέλει άλλη μια νίκη την Παρασκευή για να κάνει αυτό για το οποίο κανείς δεν θα πόνταρε ούτε μισό ευρώ: να πάει στο φάιναλ φορ! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ακόμα και αν (φτου κακά) χάσει από τους Ιταλούς θα έχει άλλη μια ευκαιρία, να διεκδικήσει την πρόκριση.

Όποιος νομίσει ότι το τέταρτο παιχνίδι της σειράς θα είναι περίπατος, ενδεχομένως είναι βαθιά νυχτωμένος. Η συνολική εικόνα των αγώνων της σειράς δείχνει ξεκάθαρα "Ολυμπιακός", ο Πιανιτζιάνι δύσκολα θα καταφέρει να πάει στο φάιναλ φορ με τα… γερόντια, όμως η Σιένα είναι ομάδα που έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων και κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει στο ελάχιστο.

Πάντως, όσο ο Ολυμπιακός βγάζει αυτή την ενέργεια στο παρκέ, καμία ομάδα δεν τον έχει του χεριού της κι αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις φέτος, ακόμα και στις κακές του βραδιές. Χωρίς να έχει γίνει υπερομάδα, με βασικό σέντερ που χάνει τέσσερις συνεχόμενες βολές και τελειώνει το ματς άποντος (εντάξει, κάνει απίστευτη δουλειά στο άλλο μισό του γηπέδου), με χαμηλό προφίλ και ακόμα χαμηλότερο μπάτζετ, υποχρέωσε τους φίλους του να δηλώσουν εν χορώ πως… έτσι ονειρεύονται
την ομάδα τους.

Ο πρώτος (και δυσκολότερος) τίτλος κατακτήθηκε: Ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς (που, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, απόψε έκανε σπουδαίο κοουτσάρισμα) και των μικρότερων προσδοκιών από τη στιγμή που ανέλαβαν τα ηνία του οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, καταξιώθηκε στη συνείδηση του κόσμου.

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι "τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία", ενδεχομένως να ξέρουν και από μπάσκετ. Κι ίσως να είμαστε μπροστά στο υπερσύγχρονο μοντέλο πορτοκαλί απάντησης στην οικονομική κρίση που μαστίζει και το μπάσκετ.

Υ.Γ.: Καλή επιτυχία αύριο στον Παναθηναϊκό. Μακάρι για τέταρτη φορά, μετά το Τελ Αβίβ, τη Σαραγόσα και το Βερολίνο, να ζήσουμε ένα φάιναλ φορ με δύο ελληνικές ομάδες. Εμείς (σε αντίθεση με τον χώρο του ποδοσφαίρου) και το μπορούμε, και το θέλουμε…

kogas@on.gr
 Πηγή: www.basketblog.gr