ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΛΟΝΔΙΝΟ 2012 (ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ..!!)

 Οι Ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη και κάθε τετραετία συγκεντρώνουν επάνω τους δισεκατομμύρια βλεμμάτων. Έτσι και το ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ αποτελεί μια ύψιστης μορφής μονομαχία όπου οι 12 καλύτερες ομάδες από κάθε ήπειρο παρατάσσουν τα καλύτερα όπλα τους με στόχο το μετάλλιο και όσες μπορούν το χρυσό. Αν προσθέσει κανείς και το τεράστιο ενδιαφέρον που δείχνει η υπερδύναμη Αμερική γι αυτούς τους αγώνες καταλαβαίνει κανείς ότι τα μεγαλύτερα ονόματα είναι εκεί. Το παρόν αφιέρωμα θα επικεντρωθεί στις ομάδες από προπονητική σκοπιά όπως ακριβώς είχα κάνει και πέρυσι ο ίδιος στο ευρωμπάσκετ βασιζόμενος κυρίως στα όσα έχουν γίνει στα φιλικά παιχνίδια, στα ρόστερ των ομάδων και στην φιλοσοφία του κάθε προπονητή έτσι ώστε να γνωρίζουμε τι να προσέξουμε σε κάθε ομάδα και να προσεγγίσουμε τον τρόπο παιχνιδιού με τον οποίο θα διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν χαρίσει μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές του αθλήματος, έχουν αναδείξει dream team, έχουν βγάλει πρόσωπα που «σκότωσαν» την dream team, δημιουργήθηκε η redeem team που είχε στόχο την αποκατάσταση της τιμής της αμερικανικής ομάδας, έχουν υπάρξει ήρωες με τεράστιες εμφανίσεις και μεγάλες ομάδες που πούλησαν ακριβά το τομάρι τους. Αποκορύφωμα όλων η μεγαλύτερη ίσως διαφήμιση του μπάσκετ, ο μυθικός τελικός του 2008 ανάμεσα στα μεγαθήρια Ισπανία και Αμερική που ανέδειξε νικητές τους τελευταίους. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την ανάλυση και να περάσουμε στα επιμέρους τεχνικά ζητήματα θεωρώ σκόπιμο πρώτα να αναλύσω την μορφή της διοργάνωσης. Οι 12 ομάδες χωρίστηκαν σε δύο ομίλους των 6, όπου ο καθένας θα παίξει με όλους,θα έχουμε δηλαδή 5 αγωνιστικές και οι 4 πρώτοι από κάθε όμιλο να προκρίνονται στα προημιτελικά με τον 1ο του ενός ομίλου να αντιμετωπίζει τον 4ο του άλλου, τον 2ο να συναντά τον 3ο κ.ο.κ. Στους 8 και έπειτα έχουμε νοκ άουτ αγώνες μέχρι την ανάδειξη του πρωταθλητή. Αλλά πάμε να δούμε μία-μία τις ομάδες :

Α ΟΜΙΛΟΣ

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Οι χρυσοί ολυμπιονίκες του 2004 και χάλκινοι του 2008 κατεβαίνουν ακριβώς με τους ίδιους στυλοβάτες που χάρισαν αυτές τις δύο επιτυχίες. Αυτό αυτόματα σημαίνει δύο πράγματα, από τη μία έχουν έναν αδιαπέραστο κορμό σαν ομάδα και έχουν το know how για το πώς θα φτάσουν στην επιτυχία αλλά από την άλλη είναι μια πολύ γερασμένη ομάδα με τον μέσο όρο ηλικίας τους να είναι ο μεγαλύτερος του τουρνουά. Ο Julio Lamas θα στηριχθεί κυρίως στον μεγάλο ηγέτη της ομάδας τον Many Ginobilι των San Antonio Spurs έναν παίχτη με φοβερή επαφή με το καλάθι που θα έχει άξιο συμπαραστάτη του τον Luis Scola, ο οποίος είναι από τους καλύτερους στη θέση του. Στο ρόστερ έχει ακόμα έναν NBAer, τον Delfino ενώ έχει και τρεις παίχτες που αγωνίζονται στην ACB της Ισπανίας. Ο προπονητής ήταν βοηθός το 2008 στο Πεκίνο ενώ είχε ξανά κοουτσάρει την εθνική το 1998. Αρέσκεται να αφήνει την μπάλα στους καλύτερούς του επιθετικούς σε καταστάσεις απομόνωσης και πώς να κάνει αλλιώς όταν έχει στα guards τον Ginobili και στους ψηλούς τον Scola. Σίγουρα σαν ομάδα δεν έχουν τις δυνάμεις να παίξουν φουλ σε όλη την διοργάνωση αλλά πιστεύω πως έχουν την εμπειρία να γνωρίζουν πότε να ανεβάσουν ρυθμούς. Βρίσκονται στον πρώτο όμιλο της διοργάνωσης, εκεί που λογικά δεν θα έχουν πρόβλημα να περάσουν στους 8 αλλά πολύ δύσκολα να χτυπήσουν την πρωτιά από τους Αμερικανούς. Με αντιπάλους την Λιθουανία και την Γαλλία θα παλέψουν για την όσο το δυνατόν καλύτερη κατάταξη ώστε να ματσάρουν καλύτερο αντίπαλο στους 8. Σίγουρα δεν θέλουν να πέσουν πάνω στους Ισπανούς αλλά δύσκολα θα φορτσάρουν στην πρώτη φάση για μια θεωρητικά καλύτερη θέση πρόκρισης. Πρόβλεψή μου είναι ότι αυτή η ομάδα έχει το μέταλλο του πρωταθλητή και στα νοκ άουτ παιχνίδια αν είναι να σταματήσει η πορεία της από τον οποιοδήποτε θα γίνει με πολύ αίμα και κόπο. Ο τελευταίος χορός για μια μεγάλη φουρνιά-ομάδα.


ΓΑΛΛΙΑ
Οι Γάλλοι πέρυσι έκαναν μια εξαιρετική πορεία στο eurobasket όπου και έφτασαν μέχρι την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου και φιλοδοξούν να κάνουν ανάλογη πορεία και στους Ολυμπιακούς. Με προπονητή τον Vincent Collet για μια ακόμη χρονιά θα περίμενε κανείς οι Γάλλοι να είχαν αποκτήσει μια επαρκή χημεία ως ομάδα, αλλά ο τρόπος παιχνιδιού τους είναι
τέτοιος που δεν έχει επιφέρει τα παραπάνω αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα βασίζονται στο ελεύθερο και γρήγορο παιχνίδι, στο physical game και στο ένας εναντίον ενός. Αν δει κανείς το ρόστερ δεν θα του φαινόταν περίεργο, καθώς έχουν παίχτες με πολλά φυσικά προσόντα. Κάποιοι από αυτούς αγωνίζονται στο NBA με τον Tony Parker να είναι ο μεγάλος σουπερ σταρ. Από εκεί και πέρα έχουν ικανούς παίκτες για isolation game όπως ο Batum, o Diaw, o Seraphin και ο De colo.  Παρόλα αυτά είναι ομάδα με χαμηλή μπασκετική νοημοσύνη, δύσκολα διαβάζουν τα ρήγματα και τα miss match που δημιουργούνται και όπως προανέφερα δεν λειτουργούν σε κανένα μισό του γηπέδου ως ομάδα. Κυριαρχούν βέβαια στα ριμπάουντς αλλά είναι επιρρεπείς στα λάθη. Στα φιλικά έδειξαν τραγική εικόνα που δεν ξέρω πόσο μπορεί να βελτιωθεί μέχρι το τουρνουά. Στο παιχνίδι με την Αμερική είμαι βέβαιος ότι θα δείξουν πολύ καλό πρόσωπο γιατί τους ταιριάζει το στυλ αλλά από εκεί και πέρα θα τα βρουν σκούρα. Θα περάσουν στους 8 αλλά είναι ερώτημα το από ποια θέση, καθώς πιστεύω πως κατά πάσα πιθανότητα στους 8 θα είναι το αουτσάιντερ και έχουν πολύ λίγες πιθανότητες να φτάσουν στη ζώνη των μεταλλίων.

ΤΥΝΗΣΙΑ

Η πιο αδύναμη ομάδα του τουρνουά, έκανε την έκπληξη ακόμα και πέρυσι που κατέκτησαν το αφρικανικό πρωτάθλημα. Δεν έχει ούτε έναν αναγνωρίσιμο παίχτη, καθώς όλοι παίζουν στην Αφρική εκτός ενός που αγωνίζεται στο Βέλγιο. Προπονητής ο Adel Tlatli, σίγουρα χρεώνεται το πρώτο Africa basket της χώρας πέρυσι και θα απολαύσουν την εφετινή διοργάνωση σαν την μεγαλύτερη της ζωής τους και αυτός και οι παίχτες. Θα έχουν την ευκαιρία για 5 πολύ δυνατά παιχνίδια και να διεκδικήσουν την νίκη και την 5η θέση του ομίλου την πρώτη αγωνιστική απέναντι στην Νιγηρία, τίποτα περισσότερο.

Η.Π.Α.

Οι υπερασπιστές του τίτλου και το μεγάλο φαβορί δεν είναι άλλοι από τις ΗΠΑ. Με προπονητή τον Mike Krzyzewski για 6η συνεχόμενη χρονιά κατεβαίνουν με φιλοδοξίες καθώς το ρόστερ τους περιέχει μερικά από τα πιο καυτά ονόματα της ιστορίας του παγκοσμίου μπάσκετ, όπως ο Kobe Bryant, o Lebron James, o Kevin Durant, o Carmelo Anthony και άλλοι πολλοί. Οποιοσδήποτε παίχτης της 12άδας θα ήταν super star σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα του τουρνουά. Τελευταία διεθνής τους ήττα ήταν στον ημιτελικό του 2006 απέναντι στην Ελλάδα και από τότε έχουν χριστεί παγκόσμιοι πρωταθλητές και χρυσοί ολυμπιονίκες. Έγιναν δηλώσεις μάλιστα περί μιας ακόμα αυθεντικής Dream team σαν και αυτές που πρωτοπαρουσιάστηκαν στις αρχές του 90΄.   Κι όμως το παιχνίδι τους δεν εντυπωσιάζει. Βασισμένοι στο καθαρά ΝΒΑ σκεπτικό, έχουν συνέχεια παιχνίδια isolation και την μπάλα στα χέρια των πιο προικισμένων επιθετικά παικτών. Μονόπλευρο μεν, σχεδόν ασταμάτητο δε, όταν έχεις τέτοιους παίχτες. Στην άμυνα έχουν προβλήματα καθώς σπάνια εφαρμόζονται οι αρχές της weak side από την οποία πάντα προέρχονται ρήγματα για το καλάθι τους ενώ το κενό που έχουν στη θέση 5, θυμίζει εποχές 2006 γιατί όσο γεμάτο και αν είναι το ρόστερ η αλήθεια είναι ότι εκεί μειονεκτούν απέναντι σε ομάδες που έχουν υψηλού επιπέδου ψηλούς( Ισπανία, Αργεντινή, Βραζιλία). Howard δεν υπάρχει φέτος και η θέση 5 αποτελεί πρόβλημα σε άμυνα και επίθεση. Είναι το απόλυτο φαβορί, απίθανο να μην πάρει μετάλλιο, πολύ δύσκολα θα χάσει το χρυσό, με τους αμερικανούς να είναι πλέον υποψιασμένοι και να μην αφήνουν το γόητρό τους στην τύχη.

ΝΙΓΗΡΙΑ

Η μεγάλη έκπληξη του προ-ολυμπιακού τουρνουά πήρε την πρόκριση μετά την ιστορική της νίκη απέναντι στην Ελλάδα. Βέβαια πλέον δύσκολα θα μπορέσει κάποια ομάδα να αιφνιδιαστεί ξανά αλλά όπως και να χει η παρουσία μόνο και μόνο σε αυτή την μεγάλη διοργάνωση αποτελεί επιτυχία. Προπονητής της ομάδας ο αμερικάνος John Lucas έχει εμφυσήσει τον τρόπο παιχνιδιού του ΝΒΑ στους παίχτες του, οι οποίοι είναι πολύ αθλητικοί. Οι συνεργασίες είναι ανύπαρκτες και βασίζονται μόνο στα παιχνίδια ένας εναντίον ενός χωρίς βέβαια να διαθέτουν το μακρινό σουτ. Στόχος τους η νίκη την πρώτη αγωνιστική στο αφρικανικό ντέρμπι απέναντι στην Τυνησία και η 5η θέση του ομίλου καθώς είναι πραγματικά δύσκολο το κάτι παραπάνω, ειδικά για μια ομάδα που δεν πολύ ασχολείται με την άμυνα. Αλλά δύσκολο δεν ήταν και να βρεθούν εδώ?


ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Μια παραδοσιακή δύναμη των Ολυμπιακών αγώνων και του παγκοσμίου μπάσκετ είναι η Λιθουανία. Πάντα τροφοδοτούσε την ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης με παίχτες ενώ από την διάσπαση και μετά σε κάθε διοργάνωση ως ανεξάρτητο κράτος έχει φτάσει στη 4αδα. Προπονητής ο Kemzura, έχει στη διάθεσή του μερικούς παίχτες υψηλού επιπέδου. Μπροστάρης ο μεγάλος Sarunas Jasikevicius ο οποίος έχει δώσει μερικές μοναδικές παραστάσεις σε Ολυμπιάδες, είναι ίσως ο πιο έμπειρος παίχτης της διοργάνωσης και το απαράμιλλο πάθος του σε συνδυασμό με την  οξυδέρκειά του και τις παραστάσεις του τον καθιστούν τον βασικό πυλώνα της ομάδας. Συμπαραστάτες του ο πολύ ταλαντούχος νεαρός Valanciunas, ένας ψηλός που μπορεί να ολοκληρώσει άνετα τα μοναδικά pick n roll του σάρας αλλά και ο συμπαίκτης του στους Toronto Raptors Linas Kleiza ο οποίος επιστρέφει μετά από έναν χρόνο στην εθνική έτοιμος να προσφέρει με τους χίλιους και έναν τρόπους που γνωρίζει για να σκοράρει. Από εκεί και πέρα υπάρχουν στο ρόστερ μια σειρά παιχτών που έχουν «ψηθεί» στο ψηλό επίπεδο και είναι έτοιμοι να προσφέρουν στα μεγάλα παιχνίδια. Από πλευράς τακτικής θέλουν να χτυπήσουν στο γρήγορο παιχνίδι και όταν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε επιλέγουν το pick n roll ή συστήματα που καταλήγουν σε ποστάρισμα του Kleiza και του Valanciunas. Στην άμυνα για πρώτη φορά εφαρμόζουν εκτός του κλασσικού man to man και κάποιες άμυνες ζώνης match up με μια σχετική επιτυχία στα φιλικά και στο προ-ολυμπιακό τουρνουά. Το ότι προκρίθηκε μέσω του προ-ολυμπιακού τουρνουά και ότι ξεκίνησε πολύ νωρίς την προετοιμασία, ακριβώς αμέσως μετά την λήξη μιας γεμάτης για τους περισσότερους σεζόν, μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα στις αντοχές αυτής της ομάδας μιας και οι περισσότεροι παίχτες δεν είναι και τόσο νέοι πλέον. Θα προκριθεί στους 8 και εκεί θα δώσει μια μεγάλη μάχη για ακόμα μια είσοδο στην 4άδα με πολύ καλές πιθανότητες ανεξαρτήτου αντιπάλου.


Β ΟΜΙΛΟΣ

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Μια ομάδα που οφείλω να ομολογήσω πως με εντυπωσίασε στα φιλικά. Και πως θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά όταν στην άκρη του πάγκου της κάθεται ο αργεντίνος μαέστρος, χρυσός ολυμπιονίκης του 2004, Ruben Magnano. Ομάδα με έμφαση στην άμυνα, προσπαθεί να τρέξει με κάθε ευκαιρία, τρέχει σωστά δίνοντας υψηλό ρυθμό στο παιχνίδι ενώ διαθέτει μερικούς εξαιρετικούς παίχτες που πρωταγωνιστούν στο NBA. Ο Splitter, o Varejao, o Barbosa, o Nene καθώς και ο Huertas της Barcelona μαζί με τον Garcia αποτελούν μια πολύ δυνατή ομάδα που μπορεί να χτυπήσει τον οποιοδήποτε. Όπως θα καταλάβατε από τα ονόματα που προανέφερα έχουν μια πανίσχυρη front- line, ίσως η καλύτερη της διοργάνωσης μαζί με της Ισπανίας, αλλά αποτελεί ερωτηματικό το βάθος του πάγκου ειδικά στην περιφέρεια. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι οι επόμενοι διοργανωτές τον Ολυμπιακών και έχουν ξεκινήσει το χτίσιμο μιας ανταγωνιστικής ομάδας με ορίζοντα το 2016. Θα περάσουν στους 8 και αν κάποιος ψάχνει για μια ευχάριστη έκπληξη στο τουρνουά πιστεύω πως θα πρέπει να σταθεί στην Βραζιλία.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Η ομάδα με προπονητή τον Brett Brown στερείται σε αυτή την διοργάνωση το μεγαλύτερό της όνομα τον NBAer Bogut. Και αν κανείς θα πίστευε πως αυτή η απουσία μετατρέπει την παρουσία της στο τουρνουά σε τυπική κάνει λάθος καθώς στο ρόστερ υπάρχουν αξιόλογα ονόματα που μπορούν να κάνουν την διαφορά. Πρώτα απ όλα έχει στον άσσο τον Mills έναν παίχτη που αγωνίζεται στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και έχει μια μοναδική επαφή με το καλάθι, ενώ και το back up του, ο Dellavedova είναι ένας νεαρός παίχτης που ξεχώριζε σε παγκόσμιο επίπεδο στα ηλικιακά πρωταθλήματα. Στο ρόστερ υπάρχει ο πολύπειρος και μέγας σουτέρ David Andersen ενώ με τους Maric, Nielsen, Baynes, Barlow συμπληρώνεται μια αξιοπρεπής σύνθεση ψηλών που μπορεί να δώσει λύσεις.  Σαν ομάδα κατέχουν σε εξαιρετικό βαθμό τα βασικά του μπάσκετ και τα εκμεταλλεύονται πλήρως στο παιχνίδι τους, ειδικά στην επίθεση δημιουργώντας ρήγματα τα οποία διαβάζουν εξαιρετικά. Πιστεύω πως εύκολα ή δύσκολα θα περάσουν στους 8 αλλά εκεί ανάλογα και με τον αντίπαλο είναι ένα ζήτημα πόσο ανταγωνιστικοί μπορούν να φανούν. Ενδεχομένως να μπορούν, έχουν τις δυνατότητες αλλά δεν θα είναι εύκολα.


ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Οι διοργανωτές των αγώνων συμμετέχουν σε αυτή την διοργάνωση μόνο και μόνο για αυτόν το λόγο όπως και η μόνη της συμμετοχή μέχρι σήμερα ήταν το 1948 για ακριβώς τον ίδιο λόγο. Προπονητής ο Chris Finch των Houston Rockets,  με ελάχιστες δυνατότητες στα χέρια του ώστε να φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα. Οπωσδήποτε ξεχωρίζει ο NBAer Luol Deng που θα αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό αυτής της ομάδας, τον πραγματικό πρωταγωνιστή και ηγέτη. Στο πλάι του ο Mensah-Bonsu που έχει εμπειρία από το NBA καθώς και οι Archibald, Freeland και Clarke που αγωνίζονται στην ACB της Ισπανίας, από εκεί και πέρα το χάος. Όπως καταλάβατε δύσκολα θα είναι ανταγωνιστικοί στο υψηλό επίπεδο, τα φιλικά ήταν απογοητευτικά και θεωρώ πως θα μαζέψει μερικά βαριά σκορ στην πλάτη της. Στόχος τους είναι η πρόκριση στην 8αδα, μεγάλος στόχος αλλά σχεδόν ανέφικτος. Αν τα καταφέρουν θα πρέπει να είναι υπερευχαριστημένοι από την παρουσία τους στους αγώνες.

KINA

Την συνεχή άνοδο της προηγούμενης δεκαετίας της Κίνας ακολούθησε μια κατακόρυφη πτώση, η οποία κατέστρεψε τις όποιες προσπάθειες να εισέλθει στο υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως. Ο Γιάο Μινγκ είναι παρελθόν ανεπιστρεπτί και ο μόνος αναγνωρίσιμος παίχτης είναι ο Γι Γιανλιαν των Dallas Mavericks και το ενδιαφέρον των Ασιατών έχει πέσει για το άθλημα. Με δύο συνεχόμενες προκρίσεις στην 8άδα των Ολυμπιακών, ο στόχος τους είναι και πάλι ο ίδιος αλλά αυτή τη φορά είναι πολύ πιο δύσκολος και προσωπικά πιστεύω ανέφικτος. Στον τελικό του ασιατικού πρωταθλήματος επικράτησαν με μόλις έναν πόντο διαφορά στη λήξη απέναντι στην αδύναμη, όπως όλοι είδαμε στο προ-ολυμπιακό, Ιορδανία και ρίσκαραν την συμμετοχή τους στους αγώνες. Ο Bob Donewald είναι προπονητής της ομάδας για 3η συνεχόμενη χρονιά, με ένα χρυσό στο ασιατικό πρωτάθλημα και μια 16η θέση στο παγκόσμιο να είναι τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Είναι ένας προπονητής χωρίς μεγάλη εμπειρία και βιογραφικό και συμμετέχει στην μεγαλύτερη διοργάνωση της ζωής του με ένα μη ανταγωνιστικό ρόστερ οπότε το μόνο που έχει να περιμένει είναι να βρεθεί σε δαιμονιώδη φόρμα ο Γι.

ΡΩΣΙΑ 

Μετά το χάλκινο μετάλλιο στο περυσινό Eurobasket οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να διεκδικήσουν και να κερδίσουν την πρόκριση μέσω του προ-ολυμπιακού τουρνουά της Βενεζουέλας. Με προπονητή τον David Blatt για 6η συνεχόμενη χρονιά και με παίκτες κυρίως της Cska η ομάδα έχει οπωσδήποτε αποκτήσει την δική της ταυτότητα και έχει μια σπάνια για εθνικές ομάδες χημεία. Πρωταγωνιστής φυσικά ο Kirilenko, ένας παίκτης με φοβερά φυσικά προσόντα, έτοιμος να σηκώσει στις πλάτες του την ομάδα. Συμπαραστάτες του ο Mozgov των Denver Nuggets, o εκπληκτικός αμυντικός Khryapa και ο guard νέας γενιάς, και παίκτης NBA πλέον , Alexey Shved.
O Blatt είναι ένας προπονητής που ενδιαφέρεται για την άμυνα, με τις κλασσικές για αυτόν ζώνες match-up, ενώ στην επίθεση αρέσκεται να έχει plays ώστε να εκμεταλλευτεί τα προσόντα των παικτών του, όπως τον Kirilenko ή το ποστάρισμα του Shved κ.α. Η Ρωσία θα περάσει στους 8 και σίγουρα το ζευγάρι που θα σχηματίσει θα είναι από τα πιο δυνατά των νοκ άουτ. Εάν στο μεγάλο παιχνίδι, στην μεγάλη μάχη, τελικά επικρατήσουν, έχουν δυνατότητες να πάνε ψηλά και να διεκδικήσουν κάποιο μετάλλιο. Θέλουν από τη μία να ξεπλύνουν το κάζο του 2008 εκεί όπου σαν πρωταθλητές ευρώπης αποκλείστηκαν από την πρώτη φάση νικώντας μόνο το Ιράν από την άλλη τίθεται το ίδιο ερωτηματικό που τέθηκε για την Λιθουανία, κατά πόσο δηλαδή θα επηρεαστούν οι αντοχές της από την προετοιμασία που ξεκίνησε αμέσως μόλις τελείωσε η γεμάτη με τους συλλόγους σεζόν λόγω του προ-ολυμπιακού τουρνουά.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Η ευρωπαϊκή dream team, μια ομάδα με ένα υπερπλήρες ρόστερ φυσικά και είναι ένα από τα μεγάλα φαβορί αυτής της διοργάνωσης. Είναι πρωταθλητές Ευρώπης των δύο τελευταίων διοργανώσεων, αλλά και κάτοχοι του αργυρού ολυμπιακού μεταλλίου, κατεβαίνουν στη διοργάνωση με στόχο τον μοναδικό τίτλο που λείπει από το παλμαρέ τους( το παγκόσμιο το κατέκτησαν το 2006). Μετά και από τις αλλεπάλληλες επιτυχίες του ποδοσφαίρου οι Ισπανοί ξεκίνησαν την προετοιμασία τους με τον τίτλο ότι φέτος είναι η χρονιά τους. Μετά και τον συγκλονιστικό τελικό του 2008 πιστεύουν στα ίσια ότι έχουν ομάδα για χρυσό μετάλλιο. Υπάρχουν όμως κάποια αγκάθια σε αυτή τους την προσπάθεια. Από το ρόστερ λείπει ο NBAer Ricky Rubio, μια λύση υψηλότατου επιπέδου στον άσσο και αυτόματα η ταχύτητα των Ισπανών πέφτει επίπεδο. Σε συνδιασμό με το ντεφορμάρισμα του Νavarro λόγω του τραυματισμού του αλλά και του Rudy Fernandez, ο οποίος τελειώνει τα πήγαινε-έλα με το NBA ακριβώς με την διοργάνωση με την οποία ξεκίνησε 4 χρόνια πριν, το παιχνίδι των Ισπανών γίνεται κάπως μονότονο. Σίγουρα, παρά την απουσία του Rubio οι Ισπανοί κυνηγούν το γρήγορο παιχνίδι, τους αιφνιδιασμούς και οι παίκτες της δεν διστάζουν με την παραμικρή ευκαιρία, με το κάθε εκατοστό που θα τους δοθεί να σουτάρουν, ειδικά τρίποντα ακόμα και στον αιφνιδιασμό. Στο set παιχνίδι ψάχνουν να περάσουν την μπάλα μέσα και κυρίως στον Pau Gasol, τον σημαιοφόρο της Ισπανικής αποστολής, o οποίος μοιάζει να είναι ο πιο φορμαρισμένος παίχτης της ομάδας και έτοιμος να τραβήξει το σκοράρισμα της ομάδας. Απλά το μονότονο έχει να κάνει με το ότι απεγνωσμένα ψάχνουν κυρίως τον Gasol μην έχοντας και πολλές άλλες επιλογές. Μεγάλη προσθήκη που φάνηκε και στο eurobasket είναι ο Ibaka, ένας ισχυρός ψηλός NBAer που εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο την επικέντρωση της άμυνας στον Gasol ώστε να πάρει σκορ ενώ πολυσήμαντη είναι η προσφορά του στα ριμπαουντ και στα μπλοκς. Ερωτηματικό αποτελεί ο Marc Gasol, ένας παίχτης που δείχνει τρομερή βελτίωση τα τελευταία χρόνια αλλά στην προετοιμασία έδειξε σημάδια κόπωσης. Στη θέση 3 Claver και San emeterio αποτελούν αξιόπιστες επιθετικές επιλογές αλλά το μεγάλο πρόβλημα είναι στο back up του Calderon στη θέση 1. Όσο ο Calderon αντέχει, η Ισπανία έχει έναν υψηλού επιπέδου άσσο που δημιουργεί με έναν μοναδικό τρόπο για τους συμπαίκτες του, όταν όμως χρειαστεί να βγει, τότε είναι ερωτηματικό το πώς θα ανταποκριθούν Sada και Lull. Προπονητής είναι ο Sergio Scariolo, ο οποίος είχε μια άσχημη χρονιά με την Armani Milano παρά τα χρήματα που δαπανήθηκαν και θέλει να επανέρθει στις επιτυχίες ξανά με τις εθνικές. Η πρώτη του απόπειρα βέβαια με την Ισπανία σε παγκόσμιο επίπεδο το 2010 ήταν απογοητευτική αλλά στα δύο eurobasket που συμμετείχε κυριάρχησε απόλυτα. Τεράστιο φαβορί σε αυτούς τους αγώνες κατά πάσα πιθανότητα θα κατακτήσουν ένα μετάλλιο και είναι από τις λίγες, αν όχι η μόνη, που μπορεί να κοντράρει και να διεκδικήσει το χρυσό από τους αμερικάνους όπως το 2008.

 (το γήπεδο των αγώνων Basketball Arena)

Λίγο ή πολύ αυτή ήταν μια μικρή και εύχρηστη ανάλυση των Ολυμπιακών αγώνων στο μπάσκετ, με το ενδιαφέρον δυστυχώς να είναι μειωμένο στην Ελλάδα λόγω της απουσίας της εθνικής μας(πραγματικά είναι απογοήτευση) αλλά σε κάθε προπονητή και υγιή φίλαθλο που αγαπάει το μπάσκετ αυτή η διοργάνωση έχει να χαρίσει πολλά, να δώσει νέα πράγματα και ιδέες καθώς και συγκλονιστικές μονομαχίες ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου.

Ηλιάδης Κωνσταντίνος
(Προπονητής Α.Γ.Σ. Ιωαννίνων)