(10) Δέκα κανόνες που πρέπει να τηρεί κάθε προπονητής μικρών ηλικιών

(10) Δέκα κανόνες που πρέπει να τηρεί κάθε προπονητής μικρών ηλικιών και όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι όροι του παιχνιδιού μπαίνουν ή, νωρίς η, ποτέ..(ΜΑΝΟΥΣΕΛΗΣ ΜΑΝΟΣ) 


Η οικονομική κρίση, όσο και αν. μας είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε, έχει και καλή πλευρά. Ξαφνικά 14 Έλληνες προπονητές βρίσκονται στον πάγκο των 14 ομάδων της Α1. Ξαφνικά οι πάντες θυμήθηκαν τους μικρούς και θέλουν να τους βάλουν να παίξουν. Ξαφνικά η έμφαση στις .υποδομές έχει γίνει μονόδρομος για την επιβίωση των συλλόγων.

Μόνο που η ενασχόληση με τις ακαδημίες δεν είναι απλή υπόθεση. Το μπάσκετ σαν άθλημα είχε μαζέψει και στο παρελθόν χιλιάδες παιδιά στα γήπεδα, τόσο το 1987, όσο και το 2005, αλλά η ευκαιρία χάθηκε. Το χτίσιμο αθλητών από το μηδέν είναι δύσκολη δουλειά και την εποχή των παχέων αγελάδων προτιμήθηκαν οι έτοιμες λύσεις. Τώρα που έχουν …σφίξει τα γάλατα – όπως λένε στα Σφακιά- είναι πλέον υποχρεωτικό να αλλάξουμε ρότα.

Οι άνθρωποι κλειδιά στην σωστή λειτουργεία μιας ακαδημίας είναι οι προπονητές που οφείλουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον όπου θα κυριαρχεί ο ενθουσιασμός, αλλά και η βεβαιότητα ότι ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν για να κρατήσουν τα παιδιά στο γήπεδο και τα κάνουν να αγαπήσουν το παιχνίδι.
Οι προπονητές και οι συνεργάτες τους θα πρέπει πρώτοι να δίνουν το παράδειγμα της σωστής νοοτροπίας. Η αγάπη για τα παιδιά και το μπάσκετ, το χαμόγελο, η διάθεση για συνεργασία με τα παιδιά, τους γονείς τους και τους διοικητικούς παράγοντες, θα πρέπει να είναι το σήμα κατατεθέν κάθε coach που ασχολείται με αθλητές σε μικρές ηλικίες.
Ο προπονητής θα πρέπει να έχει μια σταθερή συμπεριφορά, κοινή απέναντι σε όλα τα παιδιά, τόσο σε ότι αφορά το μπάσκετ και την διδασκαλία του, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με τα ζητήματα νοοτροπίας, για τις προσωπικότητες που θέλει να χτίσει.

Ο προπονητής φροντίζει από την πρώτη μέρα να ξέρουν τα παιδιά γιατί κάνουν ότι τους ζητάει μέσα στο γήπεδο. Ο coach φροντίζει να γνωρίζουν οι αθλητές του τι επιτρέπεται να κάνουν και ποιες είναι οι γραμμές που δεν μπορούν να περάσουν. Ο coach θα πρέπει να συζητάει με τα παιδιά και να τους δίνει να καταλάβουν ότι η συμμετοχή σε μια ομάδα, σε ένα κοινωνικό σύνολο συνεπάγεται δικαιώματα, υποχρεώσεις και εφαρμογή κανόνων. Ο βαθμός και ο τρόπος επιβολής των κανόνων έχει να κάνει με την ηλικία των αθλητών. Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά, τόσο πιο λίγοι θα είναι οι κανόνες. Ο προπονητής πρέπει να ξέρει ότι ο ρόλος του είναι τέτοιος ώστε όχι μόνο εκπαιδεύει παιδιά , αλλά βοηθάει και τους γονείς να αντιληφθούν τι σημαίνει το να έχουν στο σπίτι τους ένα ενεργό αθλητή.

Ας δούμε, λοιπόν, δέκα κανόνες που πρέπει να τηρεί κάθε προπονητής μικρών ηλικιών και όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι όροι του παιχνιδιού μπαίνουν ή, νωρίς η, ποτέ..

1. Ο κόουτς πρέπει να πηγαίνει στο γήπεδο 30 λεπτά πριν την έναρξη της προπόνησης, να έχει έτοιμο το πλάνο και να ζητάει από τα παιδιά του να έρχονται επίσης νωρίτερα, ώστε να προετοιμάσουν το σώμα τους και το μυαλό τους για ότι έχουν να κάνουν στη συνέχεια.

2. Ο συνειδητοποιημένος αθλητής από την στιγμή που θα περάσει την είσοδο του γηπέδου και ως το τέλος της προπόνησης δεν περπατάει ποτέ. Μόνο τρέχει! Είναι δουλειά του προπονητή να το εξηγήσει στα παιδιά του και να τους ζητήσει να το κάνουν.

3. Ο σωστός αθλητής δεν αντιμιλάει ποτέ στον προπονητή του για οποιοδήποτε λόγο. Αν θέλει κάτι να πει ή, να ρωτήσει το κάνει πριν αρχίσει ή, όταν τελειώσει η προπόνηση. Ο coach πρέπει να το ξεκαθαρίσει στους αθλητές του από την πρώτη στιγμή.

4. Ο αθλητής με υγιή νοοτροπία μιλάει μόνο στην άμυνα και όχι στην επίθεση. Και αυτή η συνήθεια πρέπει να αποτελεί καθημερινά σημείο έμφασης στην δουλειά του προπονητή.

5. Όταν τελειώσει μια φάση ο καλός συμπαίκτης λέει «μπράβο» σε όποιον έχει κάνει κάτι καλό και «δεν πειράζει» αν έγινε λάθος. Ο καλός συμπαίκτης δεν κριτικάρει ποτέ τους συναθλητές του. Ο προπονητής πρέπει να φροντίζει να τηρούνται αυτοί οι βασικοί κανόνες σωστής

συμπεριφοράς και υγιούς αθλητικής νοοτροπίας.

6. Ο προπονητής δεν κρίνει ποτέ την προσωπικότητα ενός παίκτη δημόσια. Ο coach, για παράδειγμα, δεν πρέπει να πει στον αθλητής «είσαι ανόητος». Κρίνει και κριτικάρει μόνο την επιλογή του αθλητή. Μπορεί να του πει «έκανες ανοησία …»

7. Ο προπονητής προτρέπει τους παίκτες να μην χαίρονται παραπάνω από όσο πρέπει για κάτι καλό και να μην στενοχωριούνται πολύ μετά από ένα λάθος.

8. Ο προπονητής διδάσκει στους παίκτες να δίνουν σημασία στην «παρούσα στιγμή» και να μην επηρεάζονται από ότι έγινε στο παρελθόν ή, από ότι περιμένουν να συμβεί στο μέλλον.

9. Τα παιδιά πρέπει την ώρα της προπόνησης να ακούνε μόνο τους προπονητές τους. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει στην προπόνηση. Ο coach πρέπει να διαφυλάξει αυτόν τον κανόνα.

10. Οι γονείς είναι συνεργάτες του coach, αλλά την ώρα της προπόνησης δεν πρέπει να απευθύνονται στα παιδιά τους. Όταν τους επιτρέπεται να παρακολουθούν την προπόνηση, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο.

Αντί επιλόγου. Ο στόχος στις μικρές ηλικίες δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι η νίκη στον επόμενο αγώνα. Ο προπονητής (και ο γονιός) θα είναι πάντα στην πλευρά των νικητών μόνο αν τα παιδιά του τα έχουν δώσει όλα στο παιχνίδι και αν αδημονούν να έρθουν στην επόμενη προπόνηση…


ΠΗΓΗ: http://theinsiders.gr