Euroleague Chronicles

Του Τάκη Πανούλια


Τα χρονικά της Euroleague θα σας κρατήσουν συντροφιά ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης του μπάσκετ, με την καταγραφή και ανάδειξη σημαντικών λεπτομερειών των αγώνων κάθε αγωνιστικής. Οι δύο ελληνικές ομάδες θα έχουν φυσικά τον πρώτο λόγο σε αυτή την σειρά των άρθρων χωρίς να παραβλέπουμε την υπόλοιπη αγωνιστική κίνηση.

Η αναμονή για τους φίλους του μπάσκετ έφθασε στο τέλος της με την έναρξη της Euroleague και η πρώτη αγωνιστική τα είχε όλα. Συναρπαστικά παιχνίδια, ντέρμπι, εκπλήξεις και μια γρήγορη απόλυση προπονητή. Για τον λόγο αυτό λατρεύουμε την συγκεκριμένη διοργάνωση αφού είναι άκρως ανταγωνιστική και υψηλού επιπέδου. Παρόλο που οι ομάδες είναι ξεκάθαρα ανέτοιμες και χωρίς τον απαραίτητο ρυθμό πράγμα απόλυτα φυσιολογικό αφού η περίοδος μόλις ξεκίνησε.

Με το δεξί οι πρωταθλητές

Η παράδοση που θέλει τον πρωταθλητή να ξεκινά με νίκη στην πρεμιέρα τηρήθηκε πιστά και αυτή την φορά με τους "ερυθρόλευκους" να παίρνουν την νίκη απέναντι στην ανανεωμένη Caja Laboral μπροστά σε 8.000 θεατές. Αν και ξεκίνησαν με κεκτημένη ταχύτητα από την περσινή
περίοδο στην συνέχεια αντιμετώπισαν αρκετές δυσκολίες.

Ας μην ξεχνάμε ότι το σκορ στο 32' ήταν 67-68 από ένα layup του Lampe και χρειάστηκε ένα επιμέρους 15-5 για να έρθει η νίκη. Το τρίπτυχο της επιτυχίας για τον Ολυμπιακό παραμένει:

• Καλή ομαδική άμυνα
• Τρέξιμο στον αιφνιδιασμό
• Αλτρουισμός και ομαδικότητα στην επίθεση

Όμως η άμυνα χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να ενεργοποιηθεί πράγμα που επέτρεψε στον αντίπαλο να μείνει μέσα στο παιχνίδι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το παιχνίδι που πήγε στις 71 κατοχές, από το σκορ (85-81), δείχνει υψηλό eFG% (63.1 - 51.6) ειδικά για τον Ολυμπιακό, με την ισπανική ομάδα να πηγαίνει περισσότερο στην γραμμή του φάουλ (0.23 - 0.38) καλύπτοντας έτσι το χάντικαπ.

Αξιοσημείωτη ήταν η χρησιμοποίηση του Περπέρογλου "αλά Obradovic" (post ups) από τον Μπαρτζώκα που προτιμά να ενσωματώνει τον πρώην "πράσινο" στην ομάδα διατηρώντας το δικό του στυλ παιχνιδιού. Έτσι σε 26 λεπτά πήρε 14 πόντους, με 3/4 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 2/2 βολές, αλλά και 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ με μόλις 1 λάθος και ranking 17, το μεγαλύτερο από όλους τους συμπαίκτες του. Το ίδιο άλλωστε έκανε και πέρυσι ο Ivkovic με τον Σπανούλη πράγμα που κατά την γνώμη είναι σωστό.

Οι βάσκοι μετά την φυγή των Prigioni (Knicks) και Teletovic (Nets), είχαν και δύο πολύ σημαντικές ελλείψεις με τους Rochestie και Pless, παίκτες που είναι σημαντικοί για την ομάδα τους (θέσεις 1-5). Παραμένουν όμως μια υπολογίσιμη δύναμη και όταν γυρίσουν και οι δύο τραυματίες θα βελτιωθούν. Όμως αμυντικά θέλουν περισσότερη δουλειά αν θέλουν να είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο.

Η βασίλισσα και ο αυτοκράτορας

Στο γρηγορότερο παιχνίδι της βραδιάς (75 κατοχές), που πολλές φορές είχε και λίγη "τσαπατσουλιά", η κατά πολλούς βελτιωμένη Real του rum and gun, αντιμετώπισε τον πλήρως ανανεωμένο Παναθηναϊκό που έβαλε μεν στο παιχνίδι του μπόλικο "τσαμπουκαλίκι" αλλά προδόθηκε από τα πολλά λάθη (23) και ποσοστό επί των επιθέσεων (Tov% 29.8), αλλά και τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Οι Μαδριλένιοι ανανέωσαν 15 επιθέσεις τους δηλαδή το 44.1 (Orb% 44.1) με αποτέλεσμα να πάνε και περισσότερες φορές στην γραμμή της φιλανθρωπίας 24/31 ποσοστό Fta/Fga 0.51 έναντι μόλις 0.24 των "πρασίνων" που είχαν μόλις 11-13. Αυτά αναίρεσαν την αποτελεσματικότητα των "πρασίνων" στην επίθεση που είχαν το εξαιρετικό 60.9 στο eFG%.

Για να τα κάνουμε "λιανά" και να μην σας μπερδέψω, ο Παναθηναϊκός ξόδεψε σχεδόν το 30% των επιθέσεων του σε λάθη (βέβαια εκεί και η Real έκανε 17), αλλά από τις επιθέσεις που εκδήλωσε η Real με δίποντα και τρίποντα έχασε στην μάχη των ριμπάουντ σχεδόν τις μισές (!) με αποτέλεσμα σε πολλές από αυτές να δεχθεί καλάθι ή να κερδίσουν φάουλ οι αντίπαλοι και να εκτελέσουν πολύ περισσότερες βολές.

Ο αδύναμος κρίκος των "πρασίνων" ήταν ο Armstrong που στο διάστημα που έπαιξε το επιμέρους σκορ ήταν 2-19 σε μόλις 6:26 λεπτά που έπαιξε.

Αντίθετα ασταμάτητος ήταν ο Σχορτσιανίτης που η επιλογή του προπονητή της "βασίλισσας" να το παίξει ένας-εναντίον-ενός στο low post τον βοήθησε να κάνει "πάρτι" στην αντίπαλη ρακέτα με 23 πόντους με 9/9 δίποντα και 5/7 βολές. Βέβαια δεν απέφυγε τα λάθη (6). Το γεγονός επίσης της κούρασης είναι ένα θέμα, αν και παρουσιάζεται πολύ βελτιωμένος, αλλά αν τελειώνεις τις μισές επιθέσεις της ομάδας σου όσο παίζεις δικαιολογημένα θα υπάρξει κόπωση. Εκεί στο διάστημα της απουσίας του πρέπει να βρεθεί λύση είτε αλλάζοντας το στυλ του παιχνιδιού με τον Armstrong ή τον νεοαποκτηθέντα Lasme. Μένει να δούμε αν η απόδοση του πρώτου ήταν μια κακή παρένθεση και τι μπορεί να κάνει ο δεύτερος.

Ο Παναθηναϊκός έστειλε στο χαμηλό post και τα ψηλά guard του τον Διαμαντίδη, τον Ukic, και τον Μπράμος πράγμα που θα το βλέπουμε πολύ συχνά.

Ο "άνθρωπος των 3.000.000 ευρώ" τον χρόνο, ο πλήρως προσαρμοσμένος πλέον, Rudy Fernandez δεν αντιμετώπισε προβλήματα από το μαρκάρισμα του Maciulis και ξεκίνησε με 10 γρήγορους πόντους τον αγώνα και έβαλε και το κερασάκι στη τούρτα με το εκπληκτικά δύσκολο off balance fade away σουτ στο τέλος. Για αυτό τον λόγο πληρώνεις τόσα χρήματα. Για τα δύσκολα σουτ!

Παρόλα αυτά ο παίκτης βαρόμετρο για τη φετινή Real είναι κατά την γνώμη μου το τρομερό παιδί της ομάδας ο Nikola Mirotic. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν εύστοχος στο μακρινό σουτ έδειξε ότι είναι ο καλύτερος νέος παίκτης στην Ευρώπη και σύντομα θα περάσει στην άλλη όχθη του Ωκεανού.

Η βελτίωση του είναι συνεχής και πλέον δεν εξαρτάται μόνο στο σουτ αλλά παίζει πολύ καλύτερα στο post, αντέχει στο ξύλο και μπορεί να σκοράρει κάτω από συνθήκες πίεσης καθώς πλέον αντιμετωπίζεται σαν κίνδυνος πρώτης γραμμής από το scouting report κάθε αντιπάλου.

Παίκτης κλειδί και ο Llull, αλλά η ανατροπή ξεκίνησε για τους Ισπανούς από τον δαιμόνιο Draper, που είχε 5 κλεψίματα σε σύντομο χρόνο συμμετοχής. Έτσι η επιθετική ισπανική ομάδα μάλλον νίκησε τον Παναθηναϊκό χάρη στην άμυνα της στο δεύτερο ημίχρονο.

Για να επιστρέψουμε στον Παναθηναϊκό το πρώτο του δείγμα ήταν θετικό, το ρόστερ του μόνο φτωχό δεν είναι και είναι θέμα δουλειάς να παραμείνει ανταγωνιστικός και την φετινή περίοδο. Σε αυτή την ομάδα εκτός του ότι εξακολουθεί να παίζει ο Διαμαντίδης, η αναπλήρωση των παικτών που έφυγαν έγινε τηρουμένων των οικονομικών καταστάσεων με αρκετή σύνεση. Πρέπει να περιμένουμε όμως για να έχουμε καλύτερη εικόνα σε μεγαλύτερο δείγμα αγώνων. Αν χρειαστεί έναν παίκτη ή κάποια αλλαγή στην front court της ομάδας θα φανεί στην πορεία.

Στην περιφέρεια ο Ukic κουβαλώντας περισσότερο την μπάλα δίνει ανάσες στον Διαμαντίδη αλλά στο παιχνίδι στο μισό γήπεδο θα πρέπει ακόμα να υπάρχει δημιουργία από τον Έλληνα guard. Μια ισορροπία στην εναλλαγή ρόλων δηλαδή. Ο Κροάτης έχει πολύ ταλέντο και με το ύψος του μπορεί να τελειώσει αρκετά drive διασπώντας τις αντίπαλες άμυνες. Βοήθεια άλλωστε θα πάρουν και από τον Kitchen.

Θεωρώ ότι ο Μπράμος θα είναι πολύ καλός στον ρόλο του, και περιμένω περισσότερα από τον Maciulis. Ο Panko έχει εμπειρία και ικανότητα και θα φανεί στην πορεία. Με την ικανότητα που έχει να βάζει την μπάλα στο παρκέ αν ευστοχήσει στα μακρινά σουτ μπορεί να παίξει άριστα τον ρόλο του stretch four. Σταθερή αξία ο Τσαρτσαρής.

Το ευχάριστο στον Παναθηναϊκό είναι ότι κανείς δεν έδειξε ευχαριστημένος με την "καλή εμφάνιση" και όλοι καταλαβαίνουν το μέγεθος και την δυναμική της ομάδας που εκπροσωπούν. Ο χρόνος θα δείξει που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα που είναι σε χρονιά χτισίματος με 11 νέους παίκτες αλλά και προπονητή.

Οι υπόλοιποι

Οι εκπλήξεις της εβδομάδας ήταν η νίκες της Olimpija που είχε να νικήσει εκτός έδρας πολλά χρόνια εναντίον της Cantu με 84-71, και η Alba που πέρασε με 92-82 στην έδρα της μεταλλαγμένης Siena.

Η CSKA τα βρήκε σκούρα καθώς νίκησε 75-73 την Lietuvos βασιζόμενη στον οίστρο του Wheems με τους 6 πόντους στο τελευταίο λεπτό αλλά και ένα καθοριστικό κόψιμο, ενώ η Barcelona καθάρισε εύκολα με 72-60 την Bamberg και η Maccabi την Unicaja Malaga με 85-80. Από τις τούρκικες ομάδες η Fenerbahce Ulker νίκησε την Khimki 92-80, δείχνει να έχει τις δυνατότητες αλλά ακόμα δεν είναι στην κατάσταση που θα ήθελαν οι Τούρκοι ούτε ο Batiste αλλά ούτε και ο Andersen.

Η Anadolu Efes έχασε στο Μιλάνο από την Armani η οποία δείχνει καλύτερη αλλά το ερωτηματικό της παραμένει το βάθος του πάγκου της. Άλλωστε με 15 στα 28 τρίποντα κερδίζεις αλλά δεν γίνονται θαύματα κάθε μέρα. Οι Τούρκοι χωρίς τον Tunceri παραμένουν προβληματικοί.

Εύκολη νίκη για την Besiktas εναντίον της νεανικής Partizan (11 !!! από τους 14 παίκτες στο ρόστερ είναι γεννημένοι μετά το 1990), με 81-65 αλλά και της γεμάτης Λιθουανούς Zalgiris Kaunas εναντίον της Cedevita Zagreb με 90-62. Τέλος η Chalon νίκησε την Prokom με 81-74.

Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική και πολύ καλύτερη σε ποιότητα, γιατί οι ομάδες θα βρίσκουν τον ρυθμό τους. Έτσι θα έχουμε πολλά περισσότερα στοιχεία να αναλύσουμε αφού το δείγμα των αγώνων θα μας επιτρέπει να καταγράφουμε περισσότερα πράγματα.

ΠΗΓΗ: basketblog