Το Μιλάνο νίκησε / Γιωργος Κογκαλιδης /

Αυτός ο Ολυμπιακός ήταν ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΣ. Είχε λύσεις μέσα κι έξω από το καλάθι, είχε αμυντική προσήλωση, είχε ενέργεια, είχε πάθος. Είχε πολλούς διακριθέντες, με τον Βαγγέλη Μάντζαρη (κατά την ταπεινή μου άποψη) να είναι ο πιο… ισχυρός κρίκος, τον Κώστα Παπανικολάου να είναι ο MVP, τον Βασίλη Σπανούλη να είναι ηγέτης και τον Δημήτρη Μαυροειδή να αναδεικνύει την αμυντική ανεπάρκεια του Γιάννη Μπουρούση (και όχι μόνο). Βεβαίως, η εικόνα ήταν εξαιρετικά καλή, γιατί ήταν εξαιρετικά καλά και τα ποσοστά από τα μακρινά σουτ. Κρατάω μια μικρή επιφύλαξη, όχι ως προς το χθεσινό σούπερ παιχνίδι των "ερυθρόλευκων", αλλά ως προς το κατά πόσο θα είναι εξίσου θετική μια εμφάνιση όταν δεν θα μπαίνουν τα σουτ. Γιατί, για την ώρα, οι "κόκκινοι" ζουν και… πεθαίνουν με το σουτ. Συνολικά, πάντως, ο Ολυμπιακός ήταν πειστικός και με τέτοιες εμφανίσεις όχι μόνο δεν θα κινδυνεύσει για να περάσει στους "16", αλλά θα κάνει πολλούς να ιδρώσουν, σε μια χρονιά που μοιάζει να είναι γεμάτη με λεπτές ισορροπίες και αποτελέσματα τα οποία δεν περιμένουμε. Ποιος αλήθεια περίμενε ότι θα χάσει με τέτοιο εμφατικό τρόπο η ΤΣΣΚΑ από την Μπαρτσελόνα, ή πως η Καντού θα διαλύσει τη Φενέρ; Όλα είναι ανοιχτά και ο Ολυμπιακός με τέτοια εικόνα -αν έχει διάρκεια- δικαιούται να ονειρεύεται. Για 39λεπτά είχα μάτια ΜΟΝΟ για την ελληνική ομάδα (παράλογο;), αλλά στο τέλος το Μιλάνο ΝΙΚΗΣΕ. Η αποθέωση του Βασίλη Σπανούλη από τους φιλάθλους της ιταλικής ομάδας δείχνει το υψηλό επίπεδο αθλητικού πολιτισμού που διαθέτουν. Μπορεί το γήπεδο να μην ήταν γεμάτο, αλλά οι φίλαθλοι της Αρμάνι είναι φωνακλάδες, υποστηρίζουν με πάθος την ομάδα τους, δεν είναι "φλώροι" (κατά την οπαδική έκφραση του συρμού), αλλά ξέρουν μπάσκετ. Η αναγνώριση στον Βασίλη Σπανούλη, η αποθέωση, το παρατεταμένο χειροκρότημα είναι ένα ηχηρό χαστούκι στη δική μας σταθερά απολίτιστη συμπεριφορά. Όχι πως μεμονωμένα δεν έχει σημειωθεί ανάλογη κίνηση (μικρότερης έντασης και διάρκειας, αλλά μικρή σημασία έχει το γεγονός) σε ελληνικά γήπεδα. Είναι, όμως, εξαίρεση, ενώ έπρεπε να είναι κανόνας. Γιατί έπρεπε να είναι κανόνας; ● Επειδή εμείς διαθέτουμε δύο ομάδες που είναι σε υψηλό, υψηλότατο, επίπεδο στην Ευρώπη. ● Επειδή εμείς έχουμε κλεισμένη μόνιμη θέση στα φάιναλ φορ. ● Επειδή εμείς μετράμε οκτώ τρόπαια από το 1996 και πέρα. ● Επειδή από τα μέρη μας έχουν περάσει ορισμένοι εκ των καλύτερων Αμερικανών (και όχι μόνο) καλαθοσφαιριστών. ● Επειδή έχουμε εξαγώγιμο προϊόν, με… Πιστοποίηση Ονομασίας Προέλευσης σε παίκτες (εσχάτως και προπονητές) πρώτης διαλογής. ● Επειδή έχουμε τους κορυφαίους διαιτητές στη γηραιά ήπειρο. ● Επειδή έχουμε ορισμένους από τους κορυφαίους -με πρώτο τον Γιώργο Βασιλακόπουλο- παράγοντες της Ευρώπης. Ως μπάσκετ δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τους Ιταλούς, πέρα από τον αθλητικό πολιτισμό που διαθέτουν. Και τώρα, που όλοι πλέον έχουμε πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε από το να σπάσουμε το κεφάλι του αντιπάλου (δεν είναι τυχαίο πως -να χτυπήσω ξύλο- δεν υπάρχουν ως τώρα βίαιες συμπεριφορές στα ελληνικά γήπεδα), ας κρατήσουμε αυτή τη φοβερή και τρομερή εικόνα από το Μιλάνο. kogas@on.gr ΠΗΓΗ: Basketblog