Το μήνυμα ... Παοκ ...
Τα παιδιά του Σούλη Μαρκόπουλου μάσαγαν σίδερα στο κλειστό της Πυλαίας και έστειλαν ηχηρό μήνυμα στον πρωταθλητή Ολυμπιακό για την παρούσα αγωνιστική του κατάσταση σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της σεζόν. Απογοητευτική εμφάνιση των ερυθρολεύκων, δικαίωση για τον ΠΑΟΚ του «Σουλίνιο». Ξαφνικά η Α1 παίρνει φωτιά (?)Το Hoopfellas σχολιάζει..
Ο φετινός ΠΑΟΚ δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο πρωτάθλημα στο μέλλον. Δεν είναι το σημερινό αποτέλεσμα.. Αυτό αποτελεί επιβράβευση για τα παιδιά και τους προπονητές της ομάδας, που δουλεύουν πάνω σε ένα πρότζεκτ το οποίο βγάζει «υγεία». Λέξη βαρυσήμαντη, ιδιαίτερα για το μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη.
Άθελα του- και είμαι σίγουρος για αυτό- ο Σούλης Μαρκόπουλος έχει μετατραπεί στο «αστέρι» της φετινής ομάδας. Το αξίζει. Στα μάτια μου είναι δείγμα σωστής τουλάχιστον κατεύθυνσης και γερών βάσεων όταν ο προπονητής ενός συνόλου κατέχει αυτόν τον άτυπο τίτλο, στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μιλάμε για τον πιο περπατημένο προπονητή στις mean streets της Α1, μια αλεπού των Ελληνικών γηπέδων. Αυτός ο ΠΑΟΚ παίζει «μπάσκετ Α1», ίσως περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα στην κατηγορία. Έχει στηθεί –με λίγα χρήματα- πάνω σε δύο παίκτες (Χαραλαμπίδη-Παπαδόπουλο) που γνωρίζουν την κατηγορία σαν την παλάμη του χεριού τους, ξέρουν να επιβιώσουν και να «κουβαλήσουν» όταν χρειαστεί. Αλλά δεν είναι μόνο το γεγονός του καθαρά Ελληνικού συνόλου, αλλά και το ότι η ομάδα έχει δουλευτεί προς την κατεύθυνση να παίξει «μπάσκετ Α1», από τον μετρ του είδους, ώστε να προχωρήσει στη λίγκα. Ο φετινός ΠΑΟΚ του Μαρκόπουλου προσέχει την άμυνα του, έχει σταθερές (προεξεχόντων των δύο βετεράνων ηγετών του) στο μισό γήπεδο όπου του αρέσει να παίζει το παιχνίδι του, βάζει πολύ και κατ’εξακολούθηση τη μπάλα στο ζωγραφιστό (σουτάρει τα λιγότερα τρίποντα στην κατηγορία έτσι και αλλιώς), είναι πολύ δυνατός στο ριμπάουντ (κυρίως στο αμυντικό) και κάνει τα λιγότερα λάθη από κάθε άλλη ομάδα (στερούμενος πραγματικό πόιντ γκαρντ).
Έξυπνο μπάσκετ.. Heavy lineups με τους Μαργαρίτη και Κασελάκη στο «3» (σχήματα τα οποία τον βοηθούν στο ριμπάουντ αν και η άμυνα χάνει στις περιστροφές λόγω αργών ποδιών) και δύο «παιγμένα» off guards (Mαγκράθ-Χαραλαμπίδη) στις θέσεις τις περιφέρειας, τα οποία (μαζί με τον Λάζαρο μιας και ΠΑΟΚ δημιουργεί πολύ από το ποστ) κάνουν όλο το παιχνίδι και μοιράζουν την τράπουλα. Βέβαια το ρόστερ αναμφίβολα έχει σημαντικά κενά. Δεν υπάρχει πόιντ γκαρντ (πλέον με τον τραυματισμό του Χάτσερ οι Θεσσαλονικείς πρέπει να βγούν στην αγορά) ενώ η τρύπα στο «3» είναι φανερή (ο Χρυσικόπουλος εάν η συμφωνία τελειώσει θα είναι σημαντική προσθήκη και κυρίως Έλληνας, πάνω στη γραμμή που έχει επιλέξει η ομάδα). Και όμως οι προπονητές του ΠΑΟΚ έχουν δουλέψει το σύνολο έτσι ώστε να κρύβει αυτές τις αδυναμίες του και να τις μετατρέπει –σε όσο δυνατόν μεγαλύτερα κομμάτια του σαραντάλεπτου- σε πλεονεκτήματα που λειτουργούν υπέρ του. Αυτό σημαίνει σωστή δουλειά, οξυδέρκεια και ετοιμότητα στον πάγκο.. Πόσο καλύτερη θα ήταν αυτή η ομάδα με έναν pure PG και ένα αθλητικό defensive stopper στο «3»..? Πολύ, λέω εγώ... Η λέξη «διάθεση» που χρησιμοποίησε –φορώντας το λαμπερό του χαμόγελο- ο Λάζαρος Παπαδόπουλος στη συνέντευξη τύπου μετά το ματς περικλείει όλο το νόημα των όσων συμβαίνουν στη καθημερινότητα όσων εργάζονται για τον οργανισμό. Πολύ σημαντικό στις σημερινές ημέρες..
Ο Ολυμπιακός από την άλλη ήταν απογοητευτικός.. Όχι γιατί έκανε την πρώτη του ήττα, αλλά για αυτό που παρουσίασε. Μια ομάδα νωθρή, με φανερά «πειραγμένο» μυαλό στην επίθεση, η οποία έχανε σχεδόν κάθε προσωπική μονομαχία και διεκδικούμενη μπάλα από ένα αντίπαλο που μπήκε στο παρκέ για να αφήσει τα κόκκαλα του.. Ο ΠΑΟΚ τον πήρε από το χέρι και τον πήγε εκεί που ήθελε. Σε κακή βραδιά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Δε λέω, του στοίχισε το ότι δεν είχε τα δυνατά πόδια των Μάντζαρη-Λο (τα καλύτερα αμυντικά γκαρντ του) ώστε να πιέσει τη μπάλα περισσότερο (τακτική η οποία έπρεπε να αποτελεί την ναυαρχίδα των ερυθρολεύκων στο σημερινό πλάνο τους) και αυτό κόστισε περισσότερο από τις απουσίες στη φροντκορτ. Αλλά δεν είδα αντίδραση. Δεν χτύπησε τον αντίπαλο στα δικά του αδύναμα σημεία. Θυμηθείτε την περυσινή τακτική του Ίβκοβιτς (και πόσο το συνήθιζε στα κλειστά ματς) να στηρίζει την επίθεση του στο 4ο δεκάλεπτο, στα drives του Χάινς απέναντι σε αντιπάλους όπως ο Λάζος, εκμεταλλευόμενος την μεγάλη ταχύτητα του Αμερικανού σε μικρό χώρο.. Μήπως ο Παπανικολάου έπρεπε να «παιχτεί» περισσότερο σήμερα στην επίθεση (η οποία πάλι σε αρκετά μεγάλα κομμάτια ήταν εγωκεντρική). Ο ΠΑΟΚ φόρτωσε μπάλες στο ποστ επίσης και έκανε μεγάλη ζημιά (ο Τσαϊρέλης σε αυτόν τον ΠΑΟΚ ξεχωρίζει με τα προσόντα και τα τελειώματα του. Ναι κάποτε έπαιρνε ..130χιλ. στον Άρη χωρίς να αποδώσει πραγματικά αλλά φέτος έχει βρεί χώρο, ρόλο –σε ένα σύνολο που τον παίζει στα δυνατά του κομμάτια- και είναι εξαιρετικός).
Οι ερυθρόλευκοι έχουν βρεί πάνω σε τοίχο, δε παίζουν καλό μπάσκετ και έχουν χάσει το aggressiveness τους σαν ομάδα, αυτό που τους έφερε ψηλά πέρυσι. Σήμερα φάνηκε να μην έχουν και «πιστεύω». Δεν υπάρχει «ντέρμπι με Παναθηναϊκό» ακόμα, όλο το focus πρέπει να γίνει στο ματς με τη Φενέρ στο ΣΕΦ που είναι τεράστιας σημασίας και έπεται το ματς με τον «αιώνιο». Παιχνίδια τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα να «λυθεί» και να ανακτήσει τη
χαμένη επιθετικότητα στον χαρακτήρα της.. Για να είμαι ειλικρινής, βλέποντας το θέμα-Πάουελ πάντως, πίστευα ότι οι ερυθρόλευκοι θα έκανα ίσως κάποια κίνηση για τον Ρίτσαρντ Χέντριξ. Θα αποτελούσε ιδανική προσθήκη για τον Ολυμπιακό, δίνοντας λύση σε πολλά ζωτικά προβλήματα της ομάδας αυτή τη στιγμή. Παιχνίδι στο ποστ, άμυνα ψηλά και στο πικ εν ρολ, ταχύτητα και δύναμη στο ζωγραφιστό, θα «έδενε» άψογα με τον Σπανούλη και τα πάουερ φόργουορντς των ερυθρολεύκων.. Δεν έγινε όμως. Καλώς ή κακώς, θα δούμε στη συνέχεια..
ΠΗΓΗ: Hoopfellas
Ο φετινός ΠΑΟΚ δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο πρωτάθλημα στο μέλλον. Δεν είναι το σημερινό αποτέλεσμα.. Αυτό αποτελεί επιβράβευση για τα παιδιά και τους προπονητές της ομάδας, που δουλεύουν πάνω σε ένα πρότζεκτ το οποίο βγάζει «υγεία». Λέξη βαρυσήμαντη, ιδιαίτερα για το μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη.
Άθελα του- και είμαι σίγουρος για αυτό- ο Σούλης Μαρκόπουλος έχει μετατραπεί στο «αστέρι» της φετινής ομάδας. Το αξίζει. Στα μάτια μου είναι δείγμα σωστής τουλάχιστον κατεύθυνσης και γερών βάσεων όταν ο προπονητής ενός συνόλου κατέχει αυτόν τον άτυπο τίτλο, στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μιλάμε για τον πιο περπατημένο προπονητή στις mean streets της Α1, μια αλεπού των Ελληνικών γηπέδων. Αυτός ο ΠΑΟΚ παίζει «μπάσκετ Α1», ίσως περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα στην κατηγορία. Έχει στηθεί –με λίγα χρήματα- πάνω σε δύο παίκτες (Χαραλαμπίδη-Παπαδόπουλο) που γνωρίζουν την κατηγορία σαν την παλάμη του χεριού τους, ξέρουν να επιβιώσουν και να «κουβαλήσουν» όταν χρειαστεί. Αλλά δεν είναι μόνο το γεγονός του καθαρά Ελληνικού συνόλου, αλλά και το ότι η ομάδα έχει δουλευτεί προς την κατεύθυνση να παίξει «μπάσκετ Α1», από τον μετρ του είδους, ώστε να προχωρήσει στη λίγκα. Ο φετινός ΠΑΟΚ του Μαρκόπουλου προσέχει την άμυνα του, έχει σταθερές (προεξεχόντων των δύο βετεράνων ηγετών του) στο μισό γήπεδο όπου του αρέσει να παίζει το παιχνίδι του, βάζει πολύ και κατ’εξακολούθηση τη μπάλα στο ζωγραφιστό (σουτάρει τα λιγότερα τρίποντα στην κατηγορία έτσι και αλλιώς), είναι πολύ δυνατός στο ριμπάουντ (κυρίως στο αμυντικό) και κάνει τα λιγότερα λάθη από κάθε άλλη ομάδα (στερούμενος πραγματικό πόιντ γκαρντ).
Έξυπνο μπάσκετ.. Heavy lineups με τους Μαργαρίτη και Κασελάκη στο «3» (σχήματα τα οποία τον βοηθούν στο ριμπάουντ αν και η άμυνα χάνει στις περιστροφές λόγω αργών ποδιών) και δύο «παιγμένα» off guards (Mαγκράθ-Χαραλαμπίδη) στις θέσεις τις περιφέρειας, τα οποία (μαζί με τον Λάζαρο μιας και ΠΑΟΚ δημιουργεί πολύ από το ποστ) κάνουν όλο το παιχνίδι και μοιράζουν την τράπουλα. Βέβαια το ρόστερ αναμφίβολα έχει σημαντικά κενά. Δεν υπάρχει πόιντ γκαρντ (πλέον με τον τραυματισμό του Χάτσερ οι Θεσσαλονικείς πρέπει να βγούν στην αγορά) ενώ η τρύπα στο «3» είναι φανερή (ο Χρυσικόπουλος εάν η συμφωνία τελειώσει θα είναι σημαντική προσθήκη και κυρίως Έλληνας, πάνω στη γραμμή που έχει επιλέξει η ομάδα). Και όμως οι προπονητές του ΠΑΟΚ έχουν δουλέψει το σύνολο έτσι ώστε να κρύβει αυτές τις αδυναμίες του και να τις μετατρέπει –σε όσο δυνατόν μεγαλύτερα κομμάτια του σαραντάλεπτου- σε πλεονεκτήματα που λειτουργούν υπέρ του. Αυτό σημαίνει σωστή δουλειά, οξυδέρκεια και ετοιμότητα στον πάγκο.. Πόσο καλύτερη θα ήταν αυτή η ομάδα με έναν pure PG και ένα αθλητικό defensive stopper στο «3»..? Πολύ, λέω εγώ... Η λέξη «διάθεση» που χρησιμοποίησε –φορώντας το λαμπερό του χαμόγελο- ο Λάζαρος Παπαδόπουλος στη συνέντευξη τύπου μετά το ματς περικλείει όλο το νόημα των όσων συμβαίνουν στη καθημερινότητα όσων εργάζονται για τον οργανισμό. Πολύ σημαντικό στις σημερινές ημέρες..
Ο Ολυμπιακός από την άλλη ήταν απογοητευτικός.. Όχι γιατί έκανε την πρώτη του ήττα, αλλά για αυτό που παρουσίασε. Μια ομάδα νωθρή, με φανερά «πειραγμένο» μυαλό στην επίθεση, η οποία έχανε σχεδόν κάθε προσωπική μονομαχία και διεκδικούμενη μπάλα από ένα αντίπαλο που μπήκε στο παρκέ για να αφήσει τα κόκκαλα του.. Ο ΠΑΟΚ τον πήρε από το χέρι και τον πήγε εκεί που ήθελε. Σε κακή βραδιά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Δε λέω, του στοίχισε το ότι δεν είχε τα δυνατά πόδια των Μάντζαρη-Λο (τα καλύτερα αμυντικά γκαρντ του) ώστε να πιέσει τη μπάλα περισσότερο (τακτική η οποία έπρεπε να αποτελεί την ναυαρχίδα των ερυθρολεύκων στο σημερινό πλάνο τους) και αυτό κόστισε περισσότερο από τις απουσίες στη φροντκορτ. Αλλά δεν είδα αντίδραση. Δεν χτύπησε τον αντίπαλο στα δικά του αδύναμα σημεία. Θυμηθείτε την περυσινή τακτική του Ίβκοβιτς (και πόσο το συνήθιζε στα κλειστά ματς) να στηρίζει την επίθεση του στο 4ο δεκάλεπτο, στα drives του Χάινς απέναντι σε αντιπάλους όπως ο Λάζος, εκμεταλλευόμενος την μεγάλη ταχύτητα του Αμερικανού σε μικρό χώρο.. Μήπως ο Παπανικολάου έπρεπε να «παιχτεί» περισσότερο σήμερα στην επίθεση (η οποία πάλι σε αρκετά μεγάλα κομμάτια ήταν εγωκεντρική). Ο ΠΑΟΚ φόρτωσε μπάλες στο ποστ επίσης και έκανε μεγάλη ζημιά (ο Τσαϊρέλης σε αυτόν τον ΠΑΟΚ ξεχωρίζει με τα προσόντα και τα τελειώματα του. Ναι κάποτε έπαιρνε ..130χιλ. στον Άρη χωρίς να αποδώσει πραγματικά αλλά φέτος έχει βρεί χώρο, ρόλο –σε ένα σύνολο που τον παίζει στα δυνατά του κομμάτια- και είναι εξαιρετικός).
Οι ερυθρόλευκοι έχουν βρεί πάνω σε τοίχο, δε παίζουν καλό μπάσκετ και έχουν χάσει το aggressiveness τους σαν ομάδα, αυτό που τους έφερε ψηλά πέρυσι. Σήμερα φάνηκε να μην έχουν και «πιστεύω». Δεν υπάρχει «ντέρμπι με Παναθηναϊκό» ακόμα, όλο το focus πρέπει να γίνει στο ματς με τη Φενέρ στο ΣΕΦ που είναι τεράστιας σημασίας και έπεται το ματς με τον «αιώνιο». Παιχνίδια τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα να «λυθεί» και να ανακτήσει τη
χαμένη επιθετικότητα στον χαρακτήρα της.. Για να είμαι ειλικρινής, βλέποντας το θέμα-Πάουελ πάντως, πίστευα ότι οι ερυθρόλευκοι θα έκανα ίσως κάποια κίνηση για τον Ρίτσαρντ Χέντριξ. Θα αποτελούσε ιδανική προσθήκη για τον Ολυμπιακό, δίνοντας λύση σε πολλά ζωτικά προβλήματα της ομάδας αυτή τη στιγμή. Παιχνίδι στο ποστ, άμυνα ψηλά και στο πικ εν ρολ, ταχύτητα και δύναμη στο ζωγραφιστό, θα «έδενε» άψογα με τον Σπανούλη και τα πάουερ φόργουορντς των ερυθρολεύκων.. Δεν έγινε όμως. Καλώς ή κακώς, θα δούμε στη συνέχεια..
ΠΗΓΗ: Hoopfellas