..Ντορόν Πέρκινς
Ντορόν Πέρκινς..
Ο Ολυμπιακός πήγε «βαθιά» στην αγορά και ξεχώρισε –ανάμεσα σε 2-3 αρκετά ποιοτικούς διαθέσιμους παίκτες- τον 29 χρονο πόιντ γκαρντ από το Σάντα Κλάρα. Στον παίκτη έχουν γίνει αρκετές και αναρτήσεις εδώ στη σελίδα μας, οπότε αυτή τη φορά θα εστιάσουμε σε πιο συγκεκριμένα πραγματικά, που αφορούν ρεαλιστικά τη συμμετοχή του στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Όπως θα ξέρετε οι αναγνώστες του Hoopfellas στη συντριπτική σας πλειοψηφία, τον παίκτη τον εκτιμώ αρκετά. Είναι το πρώτο όνομα που προτείναμε ανεπιφύλακτα το καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό (με δεδομένο το ότι ο ΟΣΦΠ είχε ήδη Λο-Μάντζαρη). Πέρκινς και Λάσμε, επιμέναμε. Σκεφτείτε μάλιστα ότι με τον γκαρντ του Σάντα Κλάρα, ο
Ολυμπιακός βάζει μια περιφερειακήversion του Στεφάν Λάσμε στο μπακόρτ του..
Ο Ντορόν Πέρκινς είναι το πρότυπο του quarterback γκαρντ, είδος περιφερειακών με ειδική σωματοδομή, αμυντικά/οργανωτικά προσόντα και teamspirit που σαρώνει στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Τον παρακολουθώ στενά από το ξεκίνημα του στην Όλντερμπουργκ, ενώ με έπεισε πλήρως για το ότι έχει προοπτική μάλιστα για top-Euroleague level στη Χάιφα όταν με τον Νταβόν Τζέφερσον (στη λίστα και αυτός εάν θυμάστε..) έκαναν παπάδες.
Ο τύπος είναι πραγματικά ένα μυώδες ντόμπερμαν.. Το 2010 ο Ντέηβιντ Μπλατ έστησε πάνω σε αυτόν και τον Τζέρεμι Πάργκο τη ραχοκοκαλιά της αμυντικής του τακτικής, που ήταν η ασφυκτική πίεση πάνω στη μπάλα και γενικά στην περιφέρεια (τόσο επιτυχημένη που συγκρίνεται στην on the ball defense με αυτή του διδύμου Αριελ Μακντόνλντ-Σαρπ)πνίγοντας τον αντίπαλο και φτάνοντας μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης με εκπληκτικό performance στο τρανζίσιον αμυντικά και επιθετικά. Εκείνη την εποχή (δεύτερη χρονιά του Πέρκινς στο πρόγραμμα της Μακάμπι) η εικόνα του Πέρκινς να περιμένει με το τεράστιο (6’8’’) wingspan του στα ¾ τον αντίπαλο, έκανε τους περισσότερους πόιντ γκαρντ να καταρρέουν.
Ο Πέρκινς έχει εξαιρετική σωματική διάπλαση, χτιστό κορμί (ακόμα και για το επίπεδο του ΝΒΑ), μεγάλα άκρα και μια πολύ σκληρή κράση που του επιτρέπει να διαπρέπει στη «χρυσή» πλέον βρώμικη δουλειά. Είναι δίχως πολύ σκέψη ένας εκ των καλυτέρων on the ball defenders στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή καθώς η πίεση που μπορεί να ασκήσει στον αντίπαλο είναι τεράστια. Ξέρει να βάζει πολύ σωστά τα χέρια του πάνω στη μπάλα (εξαιρετικός στις..αρπαγές), εκμεταλλεύεται το σκληρό κορμί του στο έπακρο. Εξίσου καλός στην προσωπική και ομαδική άμυνα, μπορεί λόγω «σωματικού πακέτου», να πάει σε πολύ ψηλότερους αντιπάλους (δεν ποστάρεται εύκολα). Πολύ καλά πόδια και γενικότερα αθλητικά προσόντα, παρά τον τραυματισμό που είχε προ διετίας. Βάζει μεγάλη ενέργεια στο παρκέ και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός. Μάλλον ο καλύτερος rebounding-guard αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, το τάιμινγκ και τα δυνατά του χέρια τον βοηθούν σημαντικά. Σίγουρα, ο Ολυμπιακός βρήκε μια σπουδαία λύση για την άμυνα πάνω στον Δημήτρη Διαμαντίδη για τη συνέχεια της σεζόν, αυτό είναι σίγουρο, και ένα defensivestopper ώστε να αντικαταστήσει τον εξαιρετικό σε αυτό το κομμάτι Βαγγέλη Μάντζαρη.
Επιθετικά επίσης οι ερυθρόλευκοι γνωρίζουν τι αγοράζουν. Ο Πέρκινς είναι αποτελεσματικός στην transition offense και παίζει με μεγάλη αποφασιστικότητα, χαρακτηριστικό που τον βοηθά πολύ στο βασικό του επιθετικό όπλο, τη διείσδυση. Πηγαίνει μέχρι μέσα, δε φοβάται κανέναν και δεν πτοείται από επαφές. Έξυπνος παίκτης, καλός οργανωτικά. Δεν έχει θέμα με το να αναλάβει τον ρόλο του κύριου δημιουργού ή να λειτουργήσει ως ball remover (που θα χρειαστεί στον Ολυμπιακό με τον Σπανούλη δίπλα του) διευκολύνοντας το παιχνίδι της ομάδας. Και σε αυτή τη περίπτωση θα βρεί τρόπο να είναι θετικός. Παίκτης με guts, μπορεί να βγάλει πράγματα από μέσα του στα μεγάλα ματς που ίσως την προκειμένη στιγμή κανείς να μην περιμένει. Έχει ποστ παιχνίδι -για γκαρντ πάντα- κυρίως σε επίπεδο δημιουργίας, αποτελεσματικός όταν κινείται στη base line.
Το βασικό του μειονέκτημα είναι το σουτ, αυτό είναι σαφές. Σε όλη του την καριέρα είναι παίκτης του 65% στις προσωπικές και 30% στα τρίποντα. Ειδικά φέτος ήταν η χαμηλότερη σε ποσοστά shooting-year του. Η φόρμα του σουτ του δεν είναι κακή αν και στην απελευθέρωση είναι στιγμές που δείχνει ότι σουτάρει έναν τόνο γρηγορότερα. Εδώ ίσως υπάρξει κάποιο θέμα, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ως πιθανό πρόβλημα με τον συγκεκριμένο παίκτη. Ο Μάντζαρης ήταν πολύ αξιόπιστος στα σουτ (δη στα ελεύθερα) και γενικά στο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα. Με τον Πέρκινς οι αντίπαλοι προπονητές θα "τζογάρουν", περιμένοντας τη διείσδυση του και αφήνοντας το σουτ. Αυτό είναι δεδομένο. Θεωρώ ότι μπορεί να βρεί λύσεις ο Ολυμπιακός εδώ πάντως. Παρά την αδυναμία του, ο Αμερικανός μπορεί να βοηθήσει στο μισό γήπεδο, με σύμμαχο την ευστροφία του.
Οι ερυθρόλευκοι θα έχουν χρυσή ευκαιρία –με ενδεχόμενη απόκτηση του Πέρκινς- να ανοίξουν και άλλο το τέμπο. Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη επιλογή την προκειμένη στιγμή, με την οποία μπορούν να «επαναφέρουν» τον Παπανικολάου και να αξιοποιήσουν έναν εκ των καλύτερων finishers στο transition, τον Γιώργο Πρίντεζη. Η ομάδα αυτή, με το συγκεκριμένο ρόστερ δεν πρέπει να παίξει κάτι άλλο. Πλέον με τον Πέρκινς μπορεί να ανεβάσει σημαντικά τον ρυθμό της άμυνας της και να ανοίξει το γήπεδο, κομμάτι στο οποίο ο Αμερικανός μπορεί να φανεί αρκετά χρήσιμος. Ο Ολυμπιακός ΠΡΕΠΕΙ να τρέξει ακόμα περισσότερο τώρα. Νομίζω θα του «βγεί» μέσα από την ίδια του την άμυνα..
Εν κατακλείδι οι ερυθρόλευκοι έκαναν μια από τις καλύτερες επιλογές την προκειμένη στιγμή. Δεν έχω καμία αμφιβολία. Μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος μπορεί να έχει γράψει 4-5 πόντους συνολικά σε ένα παιχνίδι και παράλληλα να είναι –μακράν του δευτέρου- ο καλύτερος που πάτησε το παρκέ, καθώς πρόκειται για ένα versatile γκαρντ που θα παίξει για την ομάδα (και συνήθως θα γεμίσει τη στατιστική του, ίσως κάποια βράδια στα όρια του τριπλ-νταμπλ όπως εκείνο που είχε κάνει απέναντι στους Κλίπερς στο StaplesCenter στην τουρνέε της Μακάμπι το ’09, 16π.-12 ριμπ.-10 τελικές-5 κλεψ.) Ο Πέρκινς είναι ένα πολύ σκληρό παιδί, που ότι κατάφερε το κατάφερε με τη δουλειά και την καρδιά του. Αυτή ( η τελευταία..) είναι και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του στη μάχη..
ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: OI ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ.
Για να δούμε που βρισκόμαστε λίγο πριν τις 20 Φεβρουαρίου..
Ο Ολυμπιακός έκανε την «καλή» κίνηση υπογράφοντας έναν «παιγμένο» σε αυτό το επίπεδο και με ανεπτυγμένα quarterback skills γκαρντ που μπορεί αλλάξει πράγματα μέσα στο παρκέ. Κατ’εμέ, εφόσον η διοίκηση των ερυθρολεύκων έκανε το παραπάνω (για την αμοιβή του θα γνωρίζουμε από τη στιγμή που θα οριστικοποιηθεί το deal,στη Κίνα έπαιρνε κάτι λιγότερο από 70χιλ. δολάρια μηνιαίως) στις θέσεις της περιφέρειας καλό θα ήταν να προσπαθήσει να κοιτάξει και κάποιον στη θέση του Πάουελ. Σύμφωνοι, ο Ολυμπιακός έχει 4 παίκτες στο «5» (πολυτέλεια) αλλά από τη στιγμή που η ομάδα δεν παίρνει τα αναμενόμενα,«κάτι» λείπει.. Ένας energy guy τύπου Τζεφ Άντριεν ή Χέντριξ (ονόματα που είχαμε προτείνει παλιότερα), ένας above the rim defender τύπου Ντόρσεη. Τότε το ρόστερ θα ήταν σούπερ.. Οι εποχές βέβαια είναι δύσκολες και αυτό είναι σεβαστό.
Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό τώρα.. Ίσως η «κίνηση Πέρκινς» σήμανε συναγερμό, αλλά οι πράσινοι παρουσιάζουν κινητικότητα αυτή τη στιγμή στην αγορά. Διαφωνώ με το να πληρώσει (πόσο μάλλον τα λεφτά που ακούγονται, εάν αληθεύει..) η διοίκηση των πρασίνων την Αρμάνι για έναν παίκτη που μπορεί να αποκτήσει το καλοκαίρι, τη στιγμή κιόλας που οι πράσινοι αιμορραγούν στα γκαρντ. Σε αυτή τη χρονική περίοδο πρέπει –εφόσον επιλέξεις περιφερειακό στη προκειμένη περίπτωση- να είσαι συνειδητοποιημένος. Και παίζει πρωτεύων ρόλο η χημεία, τι «υλικά» θες να κολλήσεις. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι που είχες μόνο Διαμαντίδη, ένα δίδυμο Πέρκινς-Κουίν δίπλα του θα ήταν ιδανικό. Τώρα έχεις Διαμαντίδη-Ούκιτς και θέλεις να αλλάξεις τον Μπανκς. Άλλα «θέλω».. Το κακό είναι ότι ο Ούκιτς δεν έχει ούτε quarterback skills, ούτε είναι σουτέρ.. Οπότε δεν γίνεται να γίνεις με μια κίνηση σούπερ αλλά κοιτάς να βελτιώσεις την ομάδα σου, πράγμα απόλυτα εφικτό. Καλοί παίκτες υπάρχουν. Και ο Κρις Κουίν και ο Σέλβιν Μακ έχουν αρκετή ποιότητα. Με έναν εκ των δύο, ο Παναθηναϊκός θα παίξει σαφώς καλύτερο μπάσκετ..
ΠΗΓΗ http://hoopfellas.blogspot.gr