Euroleague power ranking (4)

Λίγο πριν το τέλος του πρώτου γύρου του TOP-16, το Ηoopfellas βγάζει τα καθιερωμένα Power Rankings.. Κάτι έχει αλλάξει..(?)

Έτοιμα, ζεστά, στο πιάτο σας.. Πάμε..!

1. Real Madrid (6-0): Η μόνη αήττητη ομάδα πλέον στη διοργάνωση, παρουσιάζει ένα διαφορετικό προφίλ στο ΤΟP-16, όπου η επίθεση της δεν παράγει το ίδιο αλλά το αμυντικό της performance έχει ανέβει κατακόρυφα (66.7 παθητικό, Νο1 στην φάση αυτή) κερδίζοντας ματς που κυλούν σε διαφορετικό τέμπο, είτε γρήγορο είτε αργό (εδώ εξαρτάται και από την ποιότητα και κατάσταση  του αντιπάλου κατά τη γνώμη μου). Σουτάρει μακράν τα περισσότερα τρίποντα από όλους με πολύ κακό ποσοστό (30.4%, προτελευταία) όμως είναι πολύ δυνατή στο ριμπάουντ, ιδιαίτερα στο επιθετικό. Η φονική βραδιά του Κάρολ απέναντι στην ΤΣΣΚΑ μένει ως  “classic”.. προτιμούσα κάτι καλύτερο του Χεητσχάημερ στο «5» είναι αλήθεια.. Αν και Νο1 στα rankings και σε αρκετά γραφεία στοιχημάτων, η Ρεαλ στα μάτια μου δεν είναι το πρώτο φαβορί –σήμερα 8 Φεβρουαρίου- για να φτάσει μέχρι
τέλους. Στο ΤOP-3 ναι, πρώτο φαβορί όμως όχι..

2. Barcelona (5-1): Η Μπαρτσελόνα πέρασε ένα «χεράκι» τα δύο underdogs του ομίλου που είχαν ξεκινήσει με φόρα κάνοντας το πολύ πειστικά μάλιστα.  Οι Καταλανοί είναι δυνατό φαβορί για την πρωτιά στον όμιλο, παίζοντας το ίδιο κυνικό αποτελεσματικό μπάσκετ. Πολύ παιχνίδι στο ποστ (η ποιότητα της είναι εντυπωσιακή εκεί), εξαιρετική άμυνα, ταχύτητα και αυτοματισμοί στο μισό γήπεδο. Έκανε μόλις ένα κακό παιχνίδι, στην Κίμκι χωρίς τον Ναβάρο.  Έχει μερικά  δύσκολα ματς στη συνέχεια αλλά και εμπιστοσύνη σε αυτό που παίζει.

3. CSKA Moscow (4-2): Ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν οι δύο ήττες έχει εξοργήσει τον Μεσίνα, ο οποίος εντόπισε διαφορετικά προβλήματα πάνω που η ομάδα είχε δείξει ότι αρχίζει να κινείται προς την κατεύθυνση που είχε χαράξει ο Ιταλός από την αρχή της σεζόν. Η ΤΣΣΚΑ παρουσιάζει ένα θέμα στην άμυνα, αντίθετα με την επίθεση της η οποία λειτουργεί καλά, κάνοντας θραύση στο ζωγραφιστό, με πολύ βελτιωμένη κυκλοφορία της μπάλας (παίκτης-κλειδί ο Μίτσοβ σε αυτό το κομμάτι). Ο Κρίστμας είναι υπό καθεστώς σιωπηλής τιμωρίας και ο Τεόντοσιτς άκουσε πολλά  για τρίποντο της Μαδρίτης και οι Ρώσοι ξαφνικά έφτασαν στο 4-2 και ανησυχούν.. Γνώμη μου ότι θα βελτιωθούν και θα κυνηγήσουν την Ρεαλ (από την οποία για να χάσουν έπρεπε να βγούν τα κανόνια του Ναβαρόνε τσάρκα..) αλλά ακόμα τους λείπει αυτό το «κάτι».  Είναι παίκτης ή μια αλλαγή ρόλων στο ροτέησιον..?

4. Montepaschi (5-1): Η Μοντεπάσκι τρέλανε κόσμο κάνοντας την πρώτη της ήττα στο Παλάου Μπραουγκράνα την εβδομάδα που μας πέρασε. Παίζει το ίδιο up tempo style παιχνίδι, με τα λίγα λάθη και τα πολλά περιφερειακά σουτ, αλλά ο τραυματισμός του Ρες (έπαιζε σαν γρήγορο «5») έχει αλλοιώσει τη φύση της ομάδας με τον Μπάνκι να παίζει περισσότερο τον Εζέ πλέον, κάτι που κάνει τη Μοντεπάσκι πιο προβλέψιμη(προτιμώ το σχήμα Κανγκούρ-Σανικίτζε). Η Σιένα πάντως ψάχνει για γκαρντ (τραυματίστηκε ο Καραρέτο) και περιμένει την Κάχα στην Παλα Εστρα γνωρίζοντας ότι με νίκη και 6-1 δύσκολα θα χάσει την πρόκριση..

5. Efes Anadolu (5-1): O Μαχμουντί αθόρυβα έχει παρουσιάσει μια βελτιωμένη αμυντικά Εφές (69.5) η οποία βρίσκεται στη δεύτερη θέση πίσω από την Ρεάλ, μετρώντας μόνο μια ήττα, την 1^η αγωνιστική στη Μόσχα. Η επίθεση της ακόμα θέλει δουλειά, καθώς δεν έχει φτάσει στο θεμιτό επίπεδο συνεργασιώ και δημιουργίας  όμως το 44.1% στο οποίο υποχρεώνει τον αντίπαλο να σουτάρει δίποντα είναι σίγουρα κολακευτικό. Έχει δύο σημαντικές νίκες  (Παναθηναϊκό με συν 14, Ουνικάχα έξω) που μπορούν να παίξουν ρόλο στη συνέχεια. Εάν κερδίσει και τη Ρεαλ, μπορούμε να πούμε, ότι στον πολύ μακρινό ορίζοντας ίσως φανεί, για πρώτη φορά φέτος, λίγο από Λονδίνο..

6. Caja Laboral (4-2): Ξεκίνησε τραίνο το ΤΟΠ-16 αφήνοντας όλη την Ευρώπη με ανοιχτό το στόμα αλλά τις τελευταίες δύο εβδομάδες έκανε δύο ήττες εντός, η μία «κακή» (από Κίμκι). Παίζει χωρίς τον Όλεσον πλέον, ο οποίος ήταν ηγετικός και εξισορροπιστής στην περιφέρεια. Πάντως η ομάδα έχει λυθεί, κυκλοφορεί πολύ καλά τη μπάλα στην επίθεση, κάνει τα λιγότερα λάθη (!) από κάθε άλλον και έχει το εντυπωσιακό 158.7% στην αναλογία ασσίστς/λαθών. Ο Λαμπέ αποτελεί το κέντρο της επίθεσης του Τάμπακ, όμως το παιχνίδι των wings (2/3) θα είναι το βαρόμετρο στη συνέχεια, με τον Κοζέρ να έχει την ευκαιρία του. Δεν έχει εύκολο δρόμο, μπορεί να χρειαστεί να τα παίξει όλα μέχρι και την τελευταία αγωνιστική..

-Khimky (3-3): Η φετινή Κίμκι είναι ομάδα πλέη-οφς, αυτό είναι το συμπέρασμα μου.. Είτε μπεί είτε όχι στην επόμενη φάση, το επίπεδο της είναι για εκεί. Παίζει όμορφο μπάσκετ, έχει χημεία, ρόλους και πολύ σωστό spacing στην επίθεση της, η οποία δουλεύει πολύ αποτελεσματικά και όταν αναπτύσσεται με τρανζίσιον και στο μισό γήπεδο. Ισορροπημένη ομάδα. Ο Ρίβερς έχει αρχίσει και σουτάρει καλύτερα και ο Ντέηβις έχει ανέβει και άλλο.. Οι Ρώσοι έχουν κάνει κάβα δύο νίκες που δεν θα κάνουν εύκολα άλλοι (Μπάρτσα μέσα, Κάχα έξω) συν μια συντριβή της Μακάμπι. Το ματς που έρχεται με τον Ολυμπιακό μπορεί να κρίνει πολλά.. Η ποιότητα τους δείχνει ότι μπορούν πάντως να βγούν από τον όμιλο αυτό, ειδικά αν αυξήσουν λίγο την ένταση στην άμυνα και προσέξουν λίγο τα λάθη τους.

8. Panathinaikos (4-2): Πιθανόν να είναι η φύση του ομίλου τέτοια (και οι δικές του αλλαγές στο ρόστερ θα συμπληρώσω εγώ) αλλά όπως και η ΡΕΑΛ έχει αλλάξει..δέρμα! Η ομάδα κυρίαρχος των boards στην πρώτη φάση έδωσε τη θέση της σε μια καινούργια, η οποία μάλλον χαρακτηρίζεται average σε αυτό το κομμάτι. Τα ποσοστά του Παναθηναϊκού έχουν πέσει επίσης, η αστοχία στις προσωπικές παραμένει (σουτάρει μάλιστα τις περισσότερες, αν μη τι άλλο δείχνει έξυπνη ομάδα που ξέρει να πηγαίνει στο φάουλ).. Υπάρχει φανερά θέμα στην επίθεση όπου η ομάδα σκοράρει κάτω από 70 π.μ.ο… Οι άστοχες επιλογές στη θέση «1» έχουν δημιουργήσει ανεπούλωτες πληγές στο παιχνίδι της ομάδας. Ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι πράσινοι μείωσαν τα λάθη τους και overall συνεχίζουν να παίζουν καλή άμυνα, κρατώντας μάλιστα τον αντίπαλο στον μικρότερο αριθμό ασσίστς στη διοργάνωση. Το παιχνίδι με τη Ρεάλ βέβαια θα μπορούσε να είχε αλλάξει τα δεδομένα (όχι στην ποιότητα του μπάσκετ της ομάδα, αλλά  στον βαθμολογικό πίνακα)  και ο τρόπος που χάθηκε θα συζητιέται για καιρό.. Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά θέματα αλλά και την προσωπικότητα, μη το ξεχνάμε αυτό.  Γνώμη μου, θα δώσει μάχη μέχρι τέλους για την πρόκριση..

-Olympiakos (3-3): Ο Ολυμπιακός δεν παίζει καλό μπάσκετ και στην ομάδα περίμεναν πως και πως τη διακοπή και τα ματς με Παναθηναϊκό, τα οποία θεωρητικά μπορούν να λειτουργήσουν ως ηλεκτροσόκ. Οι ερυθρόλευκοι στάθηκαν τυχεροί στο ότι βρήκαν απέναντι τους και αντιπάλους οι οποίοι περνούν επίσης ντεφορμάρισμα (Μακάμπι, Φενέρ) και το εκμεταλλεύτηκαν. Είναι η πιο δυνατή ομάδα στο αμυντικό ριμπάουντ και παραμένουν αποτελεσματική στο τρανζίσιον, όμως δεν αμύνονται το ίδιο και έχουν χάσει τη σκληράδα τους, στοιχεία που έκαναν τη διαφορά  πέρυσι.  Σε όλα αυτά προσθέστε τον τραυματισμό του Μάντζαρη και ότι η ομάδα ψάχνει για γκαρντ στην αγορά.. Ο Μπαρτζώκας σωστά προσπαθεί να μοιράσει περισσότερο την επίθεση του, με τον Σπανούλη να προσπαθεί περισσότερο να αναμείξει τους υπόλοιπους συμπαίκτες του στο παιχνίδι. Οι ερυθρόλευκοι πιθανόν θα χρειαστούν ρεφάρισμα μετά το διπλό της Σιένα στο Φάληρο. Κομβικής σημασίας τα δύο ματς που ακολουθούν..

10. Zalgiris (2-4): Η Ζαλγκίρις είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα από αυτό που δείχνει το ρεκόρ της. Αυτό ασυζητητί.. Παίζει πολύ αποτελεσματική άμυνα, έχει αρχές και είναι δυνατή στο τακτικό κομμάτι, χαλάει τη δημιουργία του αντιπάλου και τον αναγκάζει στα περισσότερα λάθη από κάθε άλλη ομάδα πιέζοντας πολύ καλά τη μπάλα (1^η σε κλεμμένες μπάλες, αν και έχασε τον Τζαάμπερ πλέον..).  Εντοπίζω ένα πρόβλημα στην ανάπτυξη βέβαια, νομίζω είναι φανερό. Αποτελεί την πιο σοβαρή αντίπαλο του Παναθηναϊκού για την πρόκριση. Έχασε μόνο από την ΤΣΣΚΑ καθαρά (την οποία κέρδισε προχθές) και έχει καλό πρόγραμμα στον δεύτερο γύρο. Ας μη γελιόμαστε, οι πιθανότητες της είναι καλές. Κομβικό το αποτέλεσμα της (όπως και του Παναθηναϊκού) στη Μάλαγα.. Στα μάτια μου (και ας είναι 2 παιχνίδια πίσω) οι Λιθουανοί είναι τώρα ισχυρό αουτσάιντερ για την πρόκριση..

11. Maccabi (2-4): Τα λάθη στη στελέχωση του ρόστερ πληρώνει η Μακάμπι φέτος και όχι το αισθητά μειωμένο μπάτζετ. Ο Μπλατ παλεύει να βρεί χημεία αλλά η «ομάδα του λαού» και κυπελλούχος πλέον Ισραήλ, παρουσιάζει μια μονοδιάστατη επίθεση η  οποία δεν παίζει το τρανζίσιον όπως παλιά, στηρίζεται πολύ στο inside game το οποίο όμως δεν υποστηρίζει με καλό περιφερειακό σουτ καθώς η φύση του ρόστερ της δίνει πολλές επιλογές στις αντίπαλες άμυνες. Η Μακάμπι πρέπει να κάνει μεγάλο δεύτερο γύρο ρεφάροντας τις δύο ήττες στο Τελ Αβίβ και –ίσως χρειαστεί- τη συντριβή στη Μόσχα..

12. Unicaja (2-4): Όπως ακριβώς την περίμενα και είχαμε πεί από την αρχή..  Αλλοπρόσαλλη, χωρίς να παίζει κάτι το ιδιαίτερο, με αμφισβητούμενη –τουλάχιστον- χημεία. Κέρδισε όταν άνοιξαν οι ουρανοί στη Μόσχα αλλά η ήττα από την Εφές εντός ήταν «κάτσε στα αβγά σου..». Έχει ποιότητα σαν υλικό και είναι από την αρχή της σεζόν δυνατή στο ριμπάουντ (ιδιαίτερα το επιθετικό) αλλά δεν..  Έχει βέβαια τους δύο βασικούς της αντιπάλους εντός (ΠΑΟ, Ζαλγκίρις) και αυτό δε μπορούμε να το παραβλέψουμε αλλά δεν πείθει σαν ομάδα. Προσωπικά θα το θεωρήσω έκπληξη εάν αφήσεις τους υπόλοιπους έξω. Το παιχνίδι της είναι σαν την ατμόσφαιρα της πόλης. Αλέγκρο..

13. Fenerbahce (1-5): Θα είμαι ευγενικός. Η Φενέρ είναι για κλωτσιές.. Η εικόνα που παρουσιάζει είναι απλά αποκαρδιωτική. Με 91.7 παθητικό στην άμυνα (ούτε 4 12λεπτα να παίζαμε..) είσαι ντροπή για τη διοργάνωση. Επιτρέπει σχεδόν 63% ποσοστό ευστοχίας εντός παιδιάς στους αντιπάλους (άλλο τρόπαιο..) ενώ το οσκαρικό performance της γαρνίρεται με την τελευταία μακράν θέση στα ριμπάουντς (εδώ ήταν και φαβορί βεβαίως..) και στις ασσίστς.. Ο Πιανιτζιάνι με απογοήτευσε πλήρως φέτος στην Ευρωλίγκα. Παρ’όλα αυτά επιμένω, με δύο σωστές κινήσεις πριν το  ΤΟΠ-16 (ωμό αθλητικό παίκτη του ποστ και εγκεφαλικό γκαρντ), τις οποίες τελικά δεν έκανε, μπορούσε να μαζέψει το παιχνίδι της και να παίξει καλύτερο μπάσκετ. Τώρα.. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε..

14. Alba Berlin (1-5): Ο Ομπράντοβιτς παλεύει να κρατήσει την Άλμπα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο στο ΤΟΠ-16 και σε γενικές γραμμές το έχει καταφέρει, αναλογικά με το υλικό που έχει στα χέρια του. Οι Βερολινέζοι παρουσιάζονται μαχητικοί, προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλά το τέμπο αλλά η επίθεση τους είναι «ξύλινη» χωρίς δημιουργία και με πολλά λάθη. Το όλο περιτύλιγμα βέβαια (γήπεδο, προσέλευση κόσμου) είναι το μέλλον, γι’αυτό και στην Ευρωλίγκα έχουν μυρίσει χρήμα και πάντα θα προμοτάρουν τέτοια πρότζεκτ.. Έτσι είναι..

15. Brose Baskets (0-6): Παίζει σαφώς καλύτερα εκτός έδρας. Ή μάλλον εκτός χώρας (γιατί στο Βερολίνο έπεσε σε..τείχος).  Η επίθεση της έχει κίνηση (χαρακτηριστικό της Αμερικανικής παιδείας του Φλέμινγκ, αντίθετα με άλλες ομάδες αυτής της ταχύτητας) και σουτάρει καλά από το τρίποντο αλλά είναι πολύ κακή στο αμυντικό κομμάτι. Πρόσθεσε τον Μάσεη και μπορεί να παίξει καλύτερα. Αν κερδίσει κάποιον, τον πήρε μαζί..  Μπορεί να συμβεί, γιατί παρά το 0-6 συνεχίζει και παίζει, γεγονός τιμητικό για τον προπονητή και το κλαμπ..

-Besiktas (0-6): Η Μπεσίκτας έχει «κάτσει».. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι ο στόχος του ΤΟΠ-16 επετεύχθη αλλά η εικόνα της στην πρώτη φάση είχε δείξει potential και ανταγωνιστικό πνεύμα. Απεδείχθη το λάθος με τον Γιούινγκ επίσης για το οποίο μιλήσαμε από την αρχή. Δεν είναι η χειρότερη ομάδα του ΤΟΠ-16 αλλά έχει απογοητευθεί πλήρως και πλέον παίζει κακό μπάσκετ.. 

Y.Γ: Η φήμη του Κόπα Ντελ Ρέη μεγαλώνει περισσότερο μετά από παιχνίδια σαν το χθεσινό έπος.. Εκπληκτικό ματς, πολύ πάθος και θέληση. Στο μπάσκετ σήμερα παίζει μεγάλο ρόλο πως αξιοποιείς αυτό που σου δίνει ο αντίπαλος. 6/17 τρίποντα ο Γιούλ, σπουδαίος Σέρχιο Ροντρίγκεθ (με αυτόν στο «1» παίζει καλύτερα η Ρεάλ, το λέμε από ..πέρυσι) και από την άλλη ένας Πιτ Μάικλ που θυμάται τον «καλύτερο φόργουορντ της Ευρώπης» προ διετίας και φυσικά η κίνηση της σεζόν, Άντε Τόμιτς. Η Μπάρτσελόνα σε επίπεδο τακτικής θυμίζει ελληνική ομάδα. . Οι δύο τους (Ρεάλ και Μπαρτσελόνα) είναι πολύ κοντά πάντως..


ΠΗΓΗ: hoopfellas