Διατήρηση Θετικής Στάσης από τον Προπονητή.

Πολλές φορές οι προπονητές λόγω τελειομανίας, έμφασης στη λεπτομέρεια, ακόμα και χαρακτήρα, γίνονται λίγο παραπάνω επικριτικοί από όσο χρειάζεται. Αυτό είναι κάτι που όλοι οι προπονητές πρέπει να προσέχουν γιατί αν είστε πολύ επικριτικοί και συνέχεια τονίζετε τα λάθη των παικτών σας, θα χάσουν την αυτοπεποίθησή τους και θα παίζουν φοβισμένα. Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο (Αυτοκριτική..), σκοπός είναι να «μειώσετε το φόβο της αποτυχίας» στους παίκτες σας. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να παίζουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.


Ένας φίλος και γυμναστής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προπονεί την ομάδα του σχολείου του και την κατεβάζει στο σχολικό πρωτάθλημα. Ένα από τα πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτού του ανθρώπου είναι η ικανότητά του να παραμένει θετικός. Σε έναν αγώνα του, που με προσκάλεσε να καθίσω μαζί του στον πάγκο, μπορούσα να αισθανθώ τον ενθουσιασμό και τη θετική αύρα που επικρατούσε στην ομάδα του. Κάποια στιγμή του αγώνα, σε έναν αιφνιδιασμό 2 εναντίον 1 της ομάδας του, ο παίκτης με τη μπάλα άργησε τόσο πολύ να πασάρει που όταν το έκανε η άμυνα είχε πλέον γυρίσει και έκλεψε τη μπάλα. 

  Η ενστικτώδης σκέψη μου, ως προπονητική αντίδραση ήταν «Έπρεπε να πασάρεις νωρίτερα ή να ανέβεις για καλάθι, πάρε πιο γρήγορες αποφάσεις για να κάνεις καλύτερες επιλογές». Ο φίλος μου αναφερόμενος στον άλλο του παίκτη είπε «Πολύ καλό τρέξιμο, συνέχισε την προσπάθεια». Δεν είπε ούτε κουβέντα στον παίκτη που έκανε το λάθος. 
Κάποιος μπορεί να σκεφτεί «Ωραία, και πώς θα καταλάβει το παιδί τι έκανε λάθος;» ή «Πρέπει αμέσως να διορθώσεις το λάθος» ή «Δεν υπάρχει πίεση για νίκες σε αυτό το επίπεδο» κ.α.. Αυτό που έμαθα σχετικά νωρίς ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ πολλούς προπονητές, ομάδες αλλά και τους ίδιους μου τους παίκτες, είναι ότι αν διορθώνετε συνεχώς κάθε λάθος, οι παίκτες σας θα ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ. Θα σκέφτονται πολύ, το οποίο είναι η αιτία να παγώνουν και να μην αντιδρούν απλά στο παιχνίδι. 

Τις περισσότερες φορές θα ανακαλύψετε ότι ο παίκτης αφού κάνει μερικές φορές το λάθος, θα το διορθώσει μόνος του, χωρίς να χρειαστεί να πείτε τίποτα. ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να διορθώνετε καθόλου τους παίκτες σας. Αν συνεχίσει να κάνει το ίδιο λάθος θα τον διορθώσετε με θετικό τρόπο. Βέβαια, υπάρχουν και παίκτες που κάνουν τα ίδια λάθη για μια ολόκληρη χρονιά. Για αυτές τις περιπτώσεις δεν
υπάρχει κάποια πρόταση. Υπομονή! 

Η τεχνική διόρθωσης που κατέληξα να χρησιμοποιώ και πιστεύω ότι μου ταιριάζει περισσότερο είναι η λεγόμενη τεχνική sandwich. Δηλαδή: θετική παρότρυνση, διόρθωση, θετική παρότρυνση. 


Στο παραπάνω παράδειγμα: Θετική Παρότρυνση: "Πολύ καλό τρέξιμο στον αιφνιδιασμό, Μπράβο!" 
Διόρθωση: "Την επόμενη φορά προσπάθησε να αποφασίσεις γρηγορότερα"

Θετική Παρότρυνση: "Δεν πειράζει, συνέχισε να παίζεις δυνατά. Πάμε τώρα στην άμυνα!" 
Ποιες είναι οι δικές εμπειρίες; Μοιραστείτε τις απόψεις σας.

ΠΗΓΗ http://summerbasketballacademy.blogspot.gr/2013/03/blog-post_16.html