O ΜΠΡΑΪΑΝΤ NTANΣΤΟΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΗ-ΣΧΟΡΤΣΑΝΙΤΗ

To Ηοοpfellas επιστρέφει, αξιολογώντας την προσθήκη του Μπράϊαντ Ντάνστον στον Ολυμπιακό ενώ παράλληλα εστιάζει στο τι χάνει και τι κερδίζει ο Παναθηναϊκός από την «αλλαγή» του Σχορτσανίτη με τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη..
Οι ελληνικές ομάδες δουλεύουν προς την κατεύθυνση του γρήγορου κλεισίματος των ρόστερ τους και οι τελευταίες προσθήκες τους στη φροντκόρτ είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Πάμε να τις τσεκάρουμε..




ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΠΡΑΙΝΤ ΝΤΑΝΣΤΟΝ

Γνωστός στην Ευρωπαϊκή πιάτσα, ο 27χρονος Αμερικανός, που πέρασε και από τον Άρη επί Ντρούκερ (μαζί με Μπόμπι Μπράουν και Πι Τζέη Τάκερ το 2010-11).

Ξεκινώντας θα ήθελα να πω ότι ο Ντάνστον ήταν μια «λογική» επιλογή, σε συνάρτηση με την κατάσταση της αγοράς και την φιλοσοφία της ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ακόμα και αν εμπεριέχει σχετικό ρίσκο. Όσο παράδοξο και εάν ακούγεται αυτό (λογική επιλογή/ρίσκο) όταν ένα κλαμπ επιλέγει τον δρόμο της δημιουργίας ενός σταρ (αγοράζοντας –σχεδόν- την πρώτη ύλη) και όχι την απευθείας αγορά του, βρίσκεται σε κατάσταση ρίσκου, μικρού ή μεγάλου, ανάλογα με το κόστος και την σημασία του ρόλου του αθλητή. Οι ερυθρόλευκοι «δουλεύουν» τέτοιες καταστάσεις και ζουν με αυτές. Οπότε η επιλογή του πρώην σέντερ της Βαρέζε ήταν λογική, με βάση τα θέλω της ομάδας.

Το πιο θετικό κομμάτι (παραπάνω και από τα αγωνιστικά πλεονεκτήματα του παίκτη) είναι ότι πρόκειται για έναν φιλόδοξο αθλητή, με ισχυρό κίνητρο (αυτά είναι τα χαρακτηριστικά-μπετόν με τα οποία «οργώνει» την αγορά ψάχνοντας και η μετρ στην ανάπτυξη τέτοιων παικτών, Παρτίζαν) ο οποίος προέρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και έχει μια τεράστια ευκαιρία μπροστά του πλέον να πιάσει το τοπ-επίπεδο, που σημαίνει καταξίωση και πολύ περισσότερο χρήμα. Ο Ολυμπιακός είναι η μεγάλη ευκαιρία του Ντάνστον, αυτό είναι δεδομένο.



Ο Ντάνστον (27, 2.03μ.) είναι ο αντικαταστάτης του Κάιλ Χάινς στο ρόστερ των ερυθρολεύκων. Από σήμερα, 15/7/13, είναι καλό να πούμε ότι ενώ το παιδί έχει προοπτική να εξελιχτεί σε καλό και πολύ χρήσιμο παίκτη, καλύτερα να αφήσουμε στην άκρη τις σύγκριση με τον προκάτοχο του, η οποία δεν βοηθά σε κάτι καθώς ο Χάινς υπερέχει ατομικά σαν παίκτης (κυρίως στη γραμμή αφετηρίας, όταν υπέγραψε στο λιμάνι, όπως ο Ντάνστον τώρα). Όμως ο Ντάνστον μπαίνοντας σε ένα τέτοιο σύνολο μπορεί να αναπτυχθεί σημαντικά, για αυτό καλό είναι η οποιαδήποτε σύγκριση αν θέλετε να γίνει στο τέλος της χρονιάς, ώστε να είναι πιο δίκαιη.



Μεγαλωμένος στο Κουίνς, φοίτησε στο Φόρντχαμ παίζοντας με τους Ράμς του Μπρόνξ. Σκληρό παιδί, ξεχωρίζει κυρίως με τη σωματοδομή του. Χτιστό κορμί, τεράστιο wingspan 7’3’’, το οποίο τον βοηθά να παίζει σαν «ψηλότερος» από τα 2.03μ. στο παρκέ. Πέρυσι κυριάρχησε με αυτά τα εφόδια στη Lega A με τη Βαρέζε του Βιτούτσι, παίζοντας σε ένα γρήγορο τέμπο μαζί με ουσιαστικά 4 περιφερειακούς, όντας ο μοναδικός παίκτης ρακέτας σε ένα πρωτάθλημα που ευνοεί τέτοιες καταστάσεις. Τα χέρια του, του δίνουν πολλά πλεονεκτήματα σε άμυνα και επίθεση. Είναι απλά τ α ν ά λ ι ε ς και μάλιστα ο Ντάνστον μπορεί να τις κινεί γρήγορα, γεγονός που του «κερδίζει» φάσεις.. Πολύ δυνατός, δεν κουνιέται εύκολα. Δεν είναι ο σούπερ αθλητής, όχι. Πάνω από τον μέσο όρο, σαφώς. Μπορεί να τρέξει το γήπεδο, ψάχνοντας συνήθως την καίρια θέση για να τελειώσει. Επιθετικά, είναι παίκτης που θα «δείξει» περισσότερο παίζοντας με τα γκαρντς του Ολυμπιακού. Καλός σκρίνερ, θα αποτελέσει τον main screaner σε καταστάσεις πικ εν ρολ με τον Σπανούλη (ιδιαίτερα όταν δίπλα του παίζει ο Πρίντεζης) ενώ η διάταξη με σκρίν επιλογής στην κορυφή της ρακέτας (με Ντάνστον-Πετγουέη) θα φορεθεί πολύ λογικά. Ξέρει να κινείται στον κενό χώρο, ενώ υποστηρίζει το παιχνίδι του με επιθετικό ριμπάουντ, κομμάτι στο οποίο είναι δραστήριος με τα γρήγορα και δυνατά του χέρια.



Την τελευταία τριετία έχει δουλέψει τις κινήσεις του στο ποστ. Όχι, δεν είναι ο παίκτης που η επίθεση μιας ομάδας επιπέδου Ολυμπιακού θα ακουμπήσει τη μπάλα πάνω του. Απέχει από το να θεωρηθεί «άρτιος» τεχνικά. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πρέπει να δουλέψει συγκεκριμένες καταστάσεις για αυτόν, μιας και το δυνατό του σημείο είναι να πάρει τη μπάλα όσο το δυνατόν πιο κοντά, κυρίως αφού έχει «κλειδώσει» τον αντίπαλο του, μιας και είναι τουλάχιστον μέτριος ball handler. Αυτό του αφαιρεί την περίπτωση drive απέναντι σε πιο ψηλά κορμιά (κατάσταση που έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι τα τελευταία χρόνια, ειδικά επί Ίβκοβιτς) ενώ περιφερειακά το σούτ του (μιλάω για τα 4-4.5μ. όχι πιο πίσω..) είναι μέτριο, σε σημείο που το σκέφτεται σοβαρά και ο ίδιος. Η ακτίνα δράσης του είναι μικρή λοιπόν. Γυρνάμε στο ποστ.. Ο Ντάνστον προσπαθεί να επιβληθεί με τη δύναμη του, ώστε να κερδίσει την καλύτερη δυνατή θέση, τομέας στον οποίο είναι καλός. Του αρέσει να πηγαίνει στην επαφή (πολλές φορές βρίσκει ισορροπία μέσα από αυτή) και να τελειώνει αφού γυρίσει μπρος το κέντρο αφήνοντας τη μπάλα από χαμηλά. Επιδιώκει επίσης να βρεθεί δίπλα στο καλάθι γυρνώντας δυνατά από την base line και εκεί θα τελειώσει τις περισσότερες προσπάθειες του (χρησιμοποιεί πολύ και την προσποίηση). Στην περιοχή αυτή θα δούμε και πολλά βροντερά καρφώματα μιας και ο Ντάνστον τελειώνει πάντα πολύ δυνατά. Στα συν του ότι δεν είναι κακός πασέρ, μιας και έχει δείξει ότι αποκωδικοποιεί καταστάσεις και να χρησιμοποιήσει την εξωτερική πάσα σε καλό χρόνο. Σουτέρ του 65-67% από τις προσωπικές.


Στο αμυντικό κομμάτι, ο Ντάνστον είναι overall αρκετά δυνατός αλλά καλό θα είναι να γράψουμε την αλήθεια σε πιο ειδικές κατηγορίες. Πρόκειται όπως είπαμε για ένα πολύ δυνατό παιδί με μεγάλο άνοιγμα χεριών που τον «ψηλώνει». Είναι δύσκολο να τον ποστάρεις. Ξέρει να αμύνεται στο ποστ και στο «παιχνίδι θέσης» (σε άμυνα και επίθεση) είναι πολύ μαχητικός και βγαίνει εύκολα εκτός τροχιάς. Το πιο πιθανό είναι να βγεί ο αντίπαλος.. Μπορεί να αμυνθεί ψηλά. Ακόμα και σε καταστάσεις που θα φανεί ότι μπαίνει σχετικά νωθρός στη φάση, τελικά φτάνει ψηλότερα από ότι είχε κάποιος αρχικά φανταστεί. Έχει εξαιρετικό timing στο μπλοκ, γεγονός που σε συνδυασμό με τα μακριά του χέρια θα αποτρέψει κόσμο από τη ρακέτα των ερυθρολεύκων. Δεν είναι εύκολο να σκοράρεις «πάνω του».

Όσον αφορά την άμυνα στο πικ εν ρολ.. Αντίθετα με τα όσα έχετε διαβάσει μέχρι τώρα στην πλειοψηφία των διάφορων ελληνικών μπασκετικών σελίδων, ο παίκτης δεν είναι τόσο δυνατός όσο παρουσιάζεται στην αντιμετώπιση με «αλλαγές» (που χρησιμοποιούν κατά κόρον και οι δύο ελληνικές ομάδες πλέον) μιας και τα πίσω και πλάγια βήματα του δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορα. Εάν μείνει ψηλά με έναν σχετικά καλό penetrator, δύσκολα θα μπορέσει να τον ακολουθήσει. Για να δούμε εάν θα μπορέσει να δουλέψει το footwork του στον Πειραιά σε αυτό το κομμάτι, το οποίο σε σχέση με το αμυντικό του πακέτο είναι αδύνατο. Η άλλη αδυναμία του είναι ότι ένας «έξυπνος» παίκτης ρακέτας μπορεί να τον βάλει να τσιμπάει σε προσποιήσεις και να τον φθείρει. Γυρνώντας πάλι στην pick ‘n roll defense θα πούμε ότι ο Ντάνστον είναι καλός σε καταστάσεις flash & recover (καλύπτει με τα μακριά του χέρια την μπάλα ματσάρωντας τον χρόνο επιστροφής προς τον παίκτη του) και είναι αποτελεσματικός όταν μένει «πίσω», απέναντι σε γκαρντ που δεν έχουν το midrange shot μετά από ντρίμπλα καλύπτοντας λόμπες και drives. Τα γρήγορα χέρια του γαρνίρονται με εξαιρετικό συγχρονισμό στο να «πηγαίνει στη μπάλα». Καλός «κλέφτης», τοπ για τη θέση του.



Συμπερασματικά, η γνώμη μου είναι θετική για την υπογραφή του Ντάνστον. Αυτό δε το αλλάζει το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι μπορούσαν να πάρουν ίσως και καλύτερο παίκτη με αυτά τα χρήματα. Κοιτώντας την φιλοσοφία του κλαμπ όμως, το κλειδί για φέτος, το οποίο θα παίξει αποφασιστικό ρόλο και στο performance του Ντάνστον, θα είναι το βάθος στη φροντκόρτ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν fundamental post ψηλό και τότε ο 27χρονος πρώην σέντερ του Άρη θα αποδώσει καλύτερα. Ας μη κρυβόμαστε, ο Πολ Ντέηβις είναι μια πολύ καλή περίπτωση (και η Κίμκι το εμπόδιο).. Με αυτή την μορφή, η φροντκόρτ του Ολυμπιακού μπορεί να είναι και καλύτερη από πέρυσι. Και ο Ντάνστον θα επικεντρωθεί σε αυτό που μπορεί να κάνει, κατάσταση στην οποία μπορεί να φτάσει το μάξιμουμ της αποτελεσματικότητας του και πιθανόν να εκτινάξει την αξία του.

Θα έλεγα ότι αυτή τη το ποσό των 1.050.000 που θα διαθέσει ο Ολυμπιακός σε βάθος διετίας για τον παίκτη είναι ελαφρά τσιμπημένο σε σχέση με αυτό που ουσιαστικά «παραλαμβάνει» η ομάδα αλλά απολύτως λογικό με βάση το «παιχνίδι» της αγοράς, μιας και οι ερυθρόλευκοι υπέγραψαν έναν ψηλό που κυριάρχησε σε μια πολύ ανταγωνιστική λίγκα ενώ συγκυριακά είχαν χάσει πριν λίγες μέρες έναν παίκτη που θα τους κόστιζε σχεδόν τα διπλάσια..

ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΗΣ vs ΣΟΦΟΚΛΗ


Αντίθετα με τον αιώνιο αντίπαλο, στους πράσινους μια «σύγκριση» των συν και των πλην της απόκτησης του Λουκά Μαυροκεφαλίδη (29, 2.07μ.) με τον προκάτοχο του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, βρίσκει περισσότερο πρόσφορο έδαφος, στην κατεύθυνση πάντα να κατανοήσουμε τη σκέψη του Αργύρη Πεδουλάκη, μιας και τα δύο Ελληνόπουλα είναι πιο κοντά αγωνιστικά και χρηματιστηριακά σε σχέση με τους δύο Αμερικανούς του Ολυμπιακού. Πάμε να δούμε μερικά σημεία..

-Ότι και αν λέγεται, η απόκτηση ενός πρώην ερυθρόλευκου που αποτελούσε και πάλι στόχο του «αιωνίου» αντιπάλου από τους πράσινους, αποτελεί μεγάλη επικοινωνιακή νίκη. Αυτό είναι γεγονός, αν και η δική μου αίσθηση είναι ότι ο Μαυροκεφαλίδης από την αρχή δεν ήθελε τόσο να γυρίσει στον Ολυμπιακό, έχοντας κρατήσει πράγματα στο μυαλό του από το παρελθόν. Το σημαντικό εδώ όμως είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει αναστρέψει την κατάσταση. Τη στιγμή που πέρυσι παιδιά όπως ο «δικός του» Περπέρογλου ή ο Μαυροειδής διάλεγαν τους ερυθρόλευκους.. Credit στους πράσινους.

-Ακόμα και αν ο Λουκάς είναι περίπτωση παίκτη με αγωνιστικά χαρακτηριστικά πιο κοντά σε αυτά του Κώστα Τσαρτσαρή, στο φετινό ρόστερ του Αργύρη Πεδουλάκη παίρνει τη θέση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη (με κάποιες προσαρμογές π.χ. στην ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του 5ου παίκτη της φροντκόρτ) με κοινά σημεία στη γραμμή της αφετηρίας 1.) το ποστ παιχνίδι, το οποίο αποτελεί σημαντικό δόρυ στη φαρέτρα των πρασίνων στο μισό γήπεδο 2.) την φανερή –σε κάποια κομμάτια- αμυντική αδυναμία 3.) το γεγονός ότι είναι Έλληνας.


-Ο 29χρονος, 2nd rounder της Μινεσότητα, είναι ο Έλληνας ψηλός με τη μεγαλύτερη γκάμα κινήσεων στο ποστ. Μεγάλο ρεπερτόριο, άρτια τεχνική. Έχει μεγάλη αίσθηση του που βρίσκεται το καλάθι ανά πάσα στιγμή και μπορεί να σκοράρει με πολλούς τρόπους αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο. Οι προσποιήσεις του είναι fun watch. Έχει καθαρές κινήσεις πίβοτ, μπορεί να τελειώσει με τα δύο χέρια. Πλαστικός..

Η άλλη όψη του νομίσματος

Όσο fundamental ψηλός και αν είναι ο Λουκάς, οι πράσινοι δε θα μπορούν να προκαλέσουν την ίδια φθορά στο ζωγραφιστό όπως με τον Σοφοκλή. Ο Σχορτσανίτης είχε την ικανότητα να «αλλάζει» το επίπεδο της αμυντική ισορροπίας του αντιπάλου όταν «πατούσε» στην ποστ επίθεση των πρασίνων, με το δυνατό «ωμό» του παιχνίδι, όπου οι πράσινοι έπαιρναν «εκβιαστικά» πόντους με το «έτσι θέλω» από τον αντίπαλο.


-Ο Μαυροκεφαλίδης είναι tweener. Αυτό έχει και θετικά αρνητικά κομμάτια αλλά οι πράσινοι χρησιμοποιώντας το βάθος του ρόστερ τους μπορούν να βγάλουν αυτό που θέλουν από τον παίκτη. Ο Λουκάς δεν είναι ξεκάθαρα «5» ή «4», πρόκειται κυριολεκτικά για σέντερ-φόργουορντ. Το μεγάλο του θέμα, όσον αφορά τη συγκεκριμένη του ιδιομορφία (με την καλή έννοια) είναι η αδυναμία του στο αμυντικό κομμάτι. Δεν είναι αθλητικός, ούτε ταχύς για να βγεί ψηλά και να αμυνθεί στο «4», δεν είναι ιδιαίτερα σκληρός ούτε τραχύς ώστε να παίξει άμυνα στο ποστ απέναντι σε πιο δυνατά κορμιά στο «5». Ο Σοφοκλής είχε επίσης θέμα στο αμυντικό κομμάτι και στα διαστήματα τα οποία έμπαινε στο παρκέ οι πράσινοι στόχευαν αποκλειστικά να «σηκώσουν» την επίθεση τους παίζοντας μαζί του στο ποστ.

Το θετικό της κατάστασης “tweener” είναι ότι με τον Μαυροκεφαλίδη πλέον ο Παναθηναϊκός αποκτά περισσότερες επιλογές και συνδυασμούς στη φροντκόρτ καθώς μπορεί να παίξει δίπλα σε όλους του ψηλούς των πρασίνων, οι οποίοι είναι αρκετά ικανοί μάλιστα στο αμυντικό κομμάτι. Αυτό διευρύνει τη γκάμα επιλογών του κόουτς Πεδουλάκη αδιαμφισβήτητα. Μην ξεχνάμε ότι με τον Μαυροκεφαλίδη ο Παναθηναϊκός στοχεύει να έχει τον 2ο του σέντερ τουλάχιστον 15’ μέσα στο παρκέ, χρόνους που ο Σοφοκλής δε μπόρεσε για πολλούς λόγους να πιάσει μέσα στη σεζόν που πέρασε.


-Ο Παναθηναϊκός διευρύνει την ακτίνα δράσης του στο επιθετικό κομμάτι. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος της ομάδας και με τα γκάρντ που υπάρχουν φέτος, οι πράσινοι έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν μια πιο πολυδιάστατη επίθεση (σε ανάπτυξη και εκτέλεση). Ο Μαυροκεφαλίδης έχει το συν ότι είναι το ίδιο καλός με πρόσωπο όσο και με πλάτη. Μπορεί να τραβηχτεί μακριά από το καλάθι (και στο τρίποντο) και να «ματώσει» τον αντίπαλο. Σκεφτείτε τον Λουκά στημένο στη γραμμή του φάουλ απέναντι στη φετινή άμυνα ζώνης του Πασκουάλ.. Το midrange jumper του είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και σίγουρα θα δούμε καταστάσεις pop out. Στα συν του Λουκά, το καλό του διάβασμα και η ικανότητα του να πασάρει τη μπάλα και φυσικά το ότι μπορεί να πάει στο drive (μετά από προσποίηση συνήθως) βάζοντας τη μπάλα κάτω.


Δεν έχει τα «κιλά» του Σοφοκλή στο ζωγραφιστό. Ο Σχορτσανίτης ποτέ δεν ήταν ο καλός ποστ αμυντικός αλλά είχε –αναμφισβήτητα- το κορμί να σπρώξει και να βγάλει τον οποιονδήποτε από τη ρακέτα. Εδώ οι πράσινοι ποντάρουν στην επιλογή που τους μένει για τη θέση «5».. Έχω γράψει το ιδανικό συμπλήρωμα. Ψηλός (sevenfooter), σκληρό κορμί, με αμυντικούς προσανατολισμούς, παιχνίδι «ψηλά».. Ένας τέτοιος παίκτης θα καλύψει αυτή την έλλειψη του Παναθηναϊκού προστατεύοντας τον Στεφάν Λάσμε από τη φθορά.. Όπως καταλαβαίνετε, η θέση του τρίτου «5», την οποία πολλοί μπορεί να υποτιμούν, είναι αυτή που θα μοιράσει άρτια ρόλους στο ρόστερ και θα φέρει ισορροπία..

Υ.Γ Επειδή με ρωτάτε συνεχώς.. Ο Μπατίστ μπορεί ακόμα και τώρα να αποτελεί πολυτέλεια (οικονομικά και μη) για τη θέση του τρίτου «5» στον Παναθηναϊκό αλλά οι πράσινοι δε χρειάζονται τέτοιο παίκτη εκεί. Το εξήγησα πιο πάνω..

Υ.Γ2: Tο έγραψα και εχθές και θα το ξαναγράψω.. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που αυτή την εβδομάδα της απουσίας μου κράτησαν το μπλοκ πολύ ψηλά. Είναι φανερή η ποιότητα των σχολίων και αποτελεί την καρδιά του Hoopfellas. Μπράβο..


Πηγή: hoopfellas