Γίνε Διαφορετικός ή Μείνε Μέτριος

Του Αντώνη Νικολετάκη
Η διαφορετικότητα είναι η φίλη της επίθεσης στο μπάσκετ.

Τι είναι αυτό που κάνει σημαντικό το Juan Carlos Navarro;

To άλμα του;

Η ταχύτητά του;

H δύναμή του;

Συμφωνώ, τίποτα από αυτά.


Αυτό που τον κάνει σημαντικό είναι η διαφορετικότητά του.

Όταν είναι υγιής, είναι σχεδόν αδύνατο ν’αντιμετωπισθεί.

Ο τρόπος που επιτίθεται, μου θυμίζει προβλήματα που καλούνται να λύσουν υπολογιστές χωρίς όμως να έχουν τα αντίστοιχα εργαλεία στην ”αντιμετώπιση προβλημάτων”.

Έτσι λοιπόν και οι αμυντικοί, μοιάζουν να μην έχουν ποτέ απάντηση στην αντισυμβατικότητα του.

Σουτάρει πάντα στατικά, βγαίνοντας από τα σκρίν υποδειγματικά, φέρνοντας όμως την μπάλλα πάνω από το αριστερό μάτι άν και δεξιόχειρας.

Ζητάει τα σκρίν του στο δεξί πόδι του αμυντικού, ακριβώς για να εκμεταλευτεί αυτή του την

ιδιοτροπία (άσχημη κατά τη γνώμη μου, αλλά ποιός νοιάζεται αφού είναι τόσο αποτελεσματικός) στη μηχανική του, που του προσφέρει μια εξαιρετικά γρήγορη εκτέλεση μακριά από το αριστερό χέρι του αμυντικού, που όταν καταφέρει να σπάσει το σκρίν αντανακλαστικά χρησιμοποιεί για να κόψει.

Όταν αποφασίσει να κάνει drive, παίζει κι αυτός με τους ρυθμούς του, χρησιμοποιώντας στο τέλος τις δικής του έμπνευσης, μπομπίτες.

Τις οποίες μπομπίτες δεν τις λές και βασικά του μπάσκετ, παρ’όλο που για να τις κάνει κανείς, χρειάζεται την άριστη γνώση τους.

Tι είναι η μπομπίτα όμως; Τι διάολο την κάνει τόσο αποτελεσματική;

Πρόκειται για ένα απλό μπάσιμο και σούτ με το χέρι πάνω και όχι κάτω από την μπάλα όπως τα συνηθισμένα lay ups, δίνοντας μεγάλη καμπύλη.

Nα τη εδώ στο 0:27…





Είναι απλή στην εκτέλεση, αλλά το πόσο αποτελεσματική θα είναι, είναι άλλο καπέλο.

Όσο έπαιζα, μου ήταν πολύ εύκολο να βάλω νέες κινήσεις στο παιχνίδι μου.

Έ αυτήν δεν τα κατάφερα ποτέ.

Δεν είναι περίεργο που δεν την κάνουν άλλοι; Ίσως λίγο ο Marcelinho Huertas.

Tι διάολο, ένα παλιομπάσιμο είναι. Άμ δε…

Η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από την ασυνήθιστα μεγάλη καμπύλη που θα δώσει κανείς, που από μόνη της είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Για να μην τα πολυλογώ, είναι εξαιρετική για το Νavarro ( άντε και για τον Huertas) αλλά μάλλον πονοκέφαλος για εμάς τους υπόλοιπους.

Το αποτύπωμα του Navarro είναι πολύ βαθύ στο ευρωπαικό μπάσκετ. Όταν σταματήσει θα τον θυμόμαστε έντονα ακριβώς γιατί ήταν διαφορετικός.

Σε αντίθεση άς πούμε με άλλους σπουδαίους παίκτες ( Antonello Riva πχ), που όταν σταματούν, δυσκολεύεσαι να τους αναγνωρίσεις σε κάποιο βίντεο.

Όμως τι εννοώ αλήθεια, με τοτ τίτλο του άρθρου; Μήπως την αντισυμβατικότητα; Όχι βέβαια.

Εννοώ φυσικά το να μπορεί κανείς να επιτίθεται με πολλούς τρόπους.

Και είναι και λογικό.

Άν επιτίθεσαι με έναν τρόπο, είσαι προβλέψιμος.

Άν επιτίθεσαι με δύο, λιγότερο και ούτω καθεξής.

Ο πολύς κόσμος νομίζει ότι ο Jordan ήτανε αυτός που ήτανε επειδή πήδαγε ψηλότερα από τους άλλους.

Ο λόγος που ο Jordan ήτανε αυτός που ήτανε, είναι οι χίλιοι και ένας τρόποι που είχε για να επιτεθεί.

Τι βήματα πίσω, τι ποσταρίσματα χαμηλά, τι σταυρωτά βήματα και βήματα δισταγμού.

Σελίδες επί σελίδων οι επιθετικές του κινήσεις.Τι να προβλέψεις?

Παρεπιμπτόντως, κανείς ποτέ δεν έκανε το σταυρωτό βήμα τόσο σωστά όσο αυτός.

Δείτε τον εδώ να το διδάσκει…

Το σταυρωτό βήμα είναι ο ορισμός της μπασκετικής κίνησης, που δυστυχώς στην Ευρώπη και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, η κουτοπονηριά των κανονισμών που απαγορεύουν αυτό το ελάχιστο πλεονέκτημα στην ντρίμπλα μετά το σταυρωτό βήμα, και η μανία των διαιτητών ν’ανακαλύπτουν βήματα, την καθιστούν περίπου απαγορευμένη.

Ποικιλία λοιπόν, γεμάτο οπλοστάσιο, πείτε το όπως θέλετε. Αυτό εννοώ με τον τίτλο του άρθρου.

Άς θυμηθούμε λοιπόν μερικούς από τους σημαντικότερους ευρωπαίους και τους τρόπους που επιτίθονταν ή επιτίθεντε.

Θα ξεκινήσω από τον Γκάλη και στο επόμενο άρθρο με το Drazen Petrovic και αμέσως μετά θα έρθω στους σημερινούς.

Να σημειώσω, πως η ανάλυση θα αφορά τις κινήσεις που μπορούν κατά τη γνώμη μου να αντιγραφούν και όχι αυτές που μπορούσαν να κάνουν μόνο αυτοί.

Νίκος Γκάλης – Ανάλυση


Ο τύπος επέλεγε κινήσεις από μια όχι μεγάλη αλλά ούτε και αμελητέα γκάμα, που περιελάμβανε επίθεση με ντρίμπλα αλλά και την καινοτόμο για την εποχή, jump shoot χωρίς ντρίμπλα.

Όταν έβαζε την μπάλα κάτω, προτιμούσε την προσποίηση με την μέση χρησιμοποιώντας το δεξί χέρι.

Όχι πολύ συχνά, αλλά ούτε και σπάνια, αμέσως μετά έβαζε και μια σταυρωτή η reverse.

Συνήθως του αρκούσε μία ντρίμπλα για να σηκωθεί να σουτάρει, αφού ο αμυντικός του είχε χάσει την αμυντική του ισορροπία.

Όταν αποφάσιζε να πάει ”μέσα”επιζητούσε την επαφή, γιατί εξαιρετικά δυνατός καθώς ήταν, έβρισκε με αυτόν τον τρόπο ισορροπία στον αέρα είτε με μπάσιμο είτε ακόμη συχνότερα πατώντας με τα δύο πόδια.

Ο συνδυασμός, σταυρωτή κάτω από τα πόδια και reverse (κάθε συνδυασμός που περιλαμβάνει reverse είναι αδύναμος) που χρησιμοποιούσε, δεν είχε σκοπό ν’αδειάσει τον αντίπαλό του (όχι ότι δεν το κατάφερνε κι αυτό) αλλά να τον κουράσει. Ούτως ή άλλως τα χέρια μπροστά του δεν τον απασχόλησαν ποτέ ιδιαίτερα , αφού το μεγάλο άλμα του καικυρίως ο τρόπος που σούταρε απελεθερώνοντας όχι μόνο ψηλά αλλά και λίγο πίσω από το κεφάλι, του επέτρεπε να σουτάρει από πάνω τους.

Δείτε εδώ στο 1:55 τι εννοώ…

Ο Γκάλης καινοτόμησε με διάφορους τρόπους στο ευρωπαικό μπάσκετ.

Κυρίως όμως με τρόπους που δεν μπορούν ν’αντιγραφούν.

Τον λάτρεψα όπως όλοι μας, βάζω ακόμη και τώρα βιντεάκια του στο youtube και τον απολαμβάνω, όμως δεν θα ήταν από τους παίκτες που θα έλεγα σε κάποιον ν΄αντιγράψει στοιχεία του, εκτός από δύο.

Την ντρίμπλα με προσποίηση της μέσης (εδώ το μυστικό είναι να ακολουθήσει το χέρι την κίνηση της μέσης)

Να τη εδώ στο 2:00…

και κυρίως το jump shoot χωρίς ντρίμπλα.

Εδώ θα σταθώ λίγο περισσότερο.

Έψαξα πάρα πολύ να τη βρώ στο youtube αλλά στα μονταρισμένα βιντεάκια του, δεν τη συμπεριλαμβάνουν, προφανώς επειδή δεν είναι εντυπωσιακή.

Ένα δείγμα, όχι πολύ πιστό είναι αλήθεια, αλλά που τέλος πάντων δείχνει περίπου την κίνηση αυτή, βρήκα στο προηγούμενο βίντεο από έναν αγώνα με την Ιταλία.

Πηγαίνετε στο 0,33…

Κατέβαζε την μπάλα με μια κυκλική κίνηση μπροστά από τον αμυντικό και την ανέβαζε πάνω από τον αριστερό (δικό του) ώμο.

Η κυκλική αυτή κίνηση, είναι παρόμοια μ’αυτήν που κάνει κανείς όταν βάζει την μπάλα κάτω μετά από σταυρωτό βήμα για να διεισδύσει.

Ο αμυντικός ώς τέτοια την αναγνωρίζει και αντανακλαστικά μετακινείται για να την αντιμετωπίσει.

Πρόκειται για κίνηση δικής του έμπνευσης, που θα ήθελα να σας δείξω αντιπροσωπευτικότερα δείγματά της, αλλά για να το κάνω αυτό θα έπρεπε να παρακολουθήσω ολόκληρα παιχνίδια του και ούτε την υπομονή αλλά ούτε και το χρόνο είχα.

Πρόκειται για κίνηση που απαιτεί ρυθμό, φυσικά,αλλά το σημαντικότερο ελάχιστη ενέργεια.

Την είδα μετά από τον Γκάλη, εξαιρετικά εκτελεσμένη από τον Oscar Schmidt, αλλά και από τον Bane Prelevic.

Να εδώ από τον Bane στο 6:10

Ο Γκάλης τρομοκράτησε για μιάμιση δεκαετία τους πάντες.

Έπαιξε με το μυαλό των αντιπάλων του περισσότερο απ’οποιονδήποτε άλλο και μας χάρισε στιγμές οπωσδήποτε μοναδικές, χρησιμοποιώντας είτε απλές κινήσεις, που οι αθλητικές του ικανότητες τις έκαναν ακαταμάχητες, είτε κινήσεις που μόνο αυτός μπορούσε να πραγματοποιήσει, όπως οι αλεπάλληλες προσποιήσεις στον αέρα.

Μια ανάλυση μερικών εκατοντάδων λέξεων για έναν παίκτη που σημάδεψε όσο λίγοι το παγκόσμιο μπάσκετ, δεν μπορεί παρά να είναι ελλιπής. Στο μέλλον ίσως να επανέλθω με λεπτομερέστερη.

Ούτως ή άλλως το άρθρο αυτό δεν έχει το χαρακτήρα scouting report. Περισσότερο εντοπίζει κινήσεις σπουδαίων παικτών που νεαροί μπασκετμπωλίστες μπορούν με την κατάλληλη καθοδήγηση να βάλουν στο παιχνίδι τους.

Θα συνεχίσω αυτή τη σειρά των άρθρων με τον αγαπημένο μου Drazen Petrovic και αμέσως μετά θα έρθω μάλλον στους σημερινούς.



Υ.Γ.Όταν ξεκίνησα το Basketball Mind Blog δεν μπορούσα να προβλέψω ότι θα ενδιέφερε τόσους πολλούς. Είναι πολύ τεχνικό και οι περισσότεροι θα βαριούνται, έλεγα στον εαυτό μου.

Η αποδοχή ήτανε και συνεχίζει να είναι εντυπωσιακή, με αποκορύφωμα τις τρείς περίπου εβδομάδες που το blog ήτανε ”κάτω” λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισα με την εγκατάσταση του καινούριου θέματος. Εσείς συνεχίζατε να επισκέπτεστε το blog, άν και δεν μπορούσατε να διαβάσετε. Και φυσικά τα μηνύματά σας, που μου λέτε πόσο ανυπομονείτε για το επόμενο άρθρο.

Να είστε καλά όλοι.
Γίνε Διαφορετικός ή Μείνε Μέτριος

Άν το άρθρο μου σε βοήθησε, σε παρακαλώ να το μοιραστείς με τους φίλους σου στα Social Media.

Δεν περιμένω από κανέναν να συμφωνεί ντε και καλά με τα άρθρα μου.

Θέλω πάρα πολύ τα σχόλιά σας, είτε συμφωνείτε είτε ακόμη περισσότερο όταν διαφωνείτε.

Θα εγκρίνω όλα όσα είναι ευπρεπή και θα απαντώ.

ΠΗΓΗ http://basketballmind.com

Αν το επιθυμείτε πατήστε LIKE στην επίσημη σελίδα του Coachbasketball.gr στα  social media και στηρίξτε την προσπάθεια μας H ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...!!!