4 ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά για να ενισχύσουμε την κινητοποίηση τους προς τον αθλητισμό

Αρκετές φορές θα έχετε παρατηρήσει ότι τα παιδιά είτε μετά την προπόνηση είτε μετά το τέλος ενός αγώνα έρχονται κοντά μας για να μας πούνε άλλοτε χαρούμενα ότι κέρδισαν, άλλοτε στεναχωρημένα ότι έχασαν ή ότι δεν έπαιξαν καλά.
Και εμείς τι απαντάμε και πώς μέσα από τις ερωτήσεις που θα τους κάνουμε μπορούμε να τους παρακινήσουμε [motivation] να συνεχίσουν την προσπάθεια τους;

Οι ερωτήσεις μας ενδεικτικά μπορούν να αναφέρονται στα ακόλουθα σημεία

1.                   Ευχαρίστηση από τη συμμετοχή στον αθλητισμό

Παρόλο που το πρώτο που μπορεί να μας πει το παιδί είναι σχετικά με το αποτέλεσμα του αγώνα [νίκη-ήττα], είναι βοηθητικό να το ρωτήσουμε αν πέρασε καλά ή αν η προπόνηση ήταν ευχάριστη και όχι αν κέρδισε. Και αυτό διότι είναι σημαντικό πρώτα το παιδί να νιώθει καλά με το άθλημα που ασχολείται, να παίρνει χαρά και ικανοποίηση. Όταν παύει το παιδί να παίρνει ευχαρίστηση από τη συμμετοχή του στον αθλητισμό θα σταματήσει. Το θέμα της ικανοποίησης ας το έχουμε στο μυαλό μας ακόμη περισσότερο για μικρούς αθλητές.

2.                   Νέες δεξιότητες

Δοκιμάζουμε να ρωτήσουμε το παιδί αν έμαθε κάτι καινούριο στην προπόνηση, κάποια νέα τεχνική, δεξιότητα ή οτιδήποτε άλλο που του φάνηκε ενδιαφέρον.

3.                   Βελτίωση δεξιοτήτων

Κάποιες νεοαποκτηθείσες δεξιότητες το παιδί τις αφομοιώνει γρήγορα και τις εξασκεί πολύ καλά ενώ άλλες ίσως τον δυσκολεύουν περισσότερο. Σε αυτή τη περίπτωση είναι βοηθητικό να ρωτήσουμε αν στις προπονήσεις αντιλαμβάνεται ότι βελτιώνει αυτές τις δεξιότητες και πώς νιώθει. 

4.                   Προσπάθεια

Το μπράβο μας να έχει να κάνει πρώτα με την προσπάθεια και έπειτα με το αποτέλεσμα. Είναι φορές που μπορεί να προσπαθούμε αρκετά αλλά να μην έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όσο επικεντρωνόμαστε όμως μόνο στο αποτέλεσμα [νίκη-ήττα] παραβλέπουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας είτε γιατί θεωρούμε ότι είμαστε καλοί [όταν κερδίζουμε] είτε γιατί πιστεύουμε ότι δεν είμαστε καλοί ή δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ ξανά [όταν χάνουμε]. Συνεπώς, η συζήτηση μας με το παιδί και οι ερωτήσεις μας γίνονται διότι θέλουμε να ξέρουμε αν το παιδί νιώθει ότι προσπάθησε αρκετά ή αν δεν προσπάθησε να δούμε τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς και πώς νιώθει αντίστοιχα [ικανοποίηση ή δυσαρέσκεια].

Ευφροσύνη Μήτσιου
ΨυχολόγοςΕξειδίκευση στη Μη Κατευθυντική Εμψύχωση ΟμάδωνMsc.

 Σχολικλη-Εξελικτική Α.Π.Θ.
Master Practitioner στις Διατροφικπές Διαταραχές και στην Παχυσαρκία
www.frosomitsiou.gr
https://www.facebook.com/frosomitsiou.gr
Αν το επιθυμείτε πατήστε LIKE στην επίσημη σελίδα του Coachbasketball.gr στα  social media και στηρίξτε την προσπάθεια μας H ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...!!!