ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΙ, η αλλιώς πως καταστρέφεις τους μικρούς αθλητές στο βωμό της νίκης.

Αγαπητοί συνάδελφοι καλησπέρα,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ενα φαινόμενο το οποίο δυστυχώς από μεμονωμένο εχει καταντήσει συνήθεια στις μικρές ηλικίες.
Το σημαντικότερο πρόβλημα με τη συγκεκριμένη "τακτική" ειναι ότι δημιουργεί έναν ανόητο κύκλο. Ας το πάρουμε από την αρχή.
Ο "προπονητής" έχοντας ως μοναδικό μπούσουλα τη νίκη της ομάδας και τη προσωπική του προβολή παίζει αμυνα η οποία περισσότερο με 2-1-2 μοιάζει παρά με man to man. Δεδομένου ότι σε αυτές τις ηλικίες (προ-μίνι, μίνι) ειναι αρκετά δύσκολη η αντιμετώπιση αυτής της άμυνας, ο "προπονητής" φέρνει αποτελέσματα άρα γίνεται αρεστός σε διοίκηση και γονείς. Περνώντας ο καιρός όμως οι μάσκες πέφτουν και ο προπονητής απομακρύνεται. Το κακό που εχει αφήσει πίσω του όμως ειναι τεράστιο. Στη θέση του έρχεται ένας νέος προπονητής με όρεξη να μάθει τα παιδιά σωστό μπασκετάκι. Προσπαθεί να πείσει τα παιδιά να παίξουν αμυνα ( τα παιδιά δε ξέρουν τι θα πει αμυνα γιατι πάντα κρυβόντουσαν πίσω από ενα ταμπούρι), μέσα στη προσπάθεια του όμως δε φέρνει τα αποτελέσματα που έπαιρνε η ομάδα το προηγούμενο καιρο και απομακρύνεται. Τη θέση του προφανώς θα τη πάρει ένας νέος "προπονητής" που θα φέρει τα αποτελέσματα που πρέπει. Μεγαλώνοντας τα παιδιά αδυνατούν να παίξουν αμυνα και το σύγχρονο μπάσκετ τα φτύνει έξω από αυτο.
Αποτέλεσμα; Άλλοι 15 αθλητές χαμένοι σε κάποιο μπαρ της Αθήνας, και ένας πραγματικός δάσκαλος σε αναζήτησή εργασίας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ας τελειώσει πλέον αυτο το αστείο με τις καλλυμενες ζώνες στις μικρές ηλικίες , αλήθεια μια διάκριση σε αυτές τις ηλικίες αξίζει τη πλήρη καταστροφή των ΙΔΙΩΝ των αθλητών ΣΑΣ;



Με εκτίμηση,
Μελισσάρης- Παπανικολάου Αλέξανδρος

Αν το επιθυμείτε πατήστε LIKE στην επίσημη σελίδα του Coachbasketball.gr στα  social media και στηρίξτε την προσπάθεια μας H ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...!!!