Μια γνώριμη προπονητική ιστορία.

Η λέξη διαπραγμάτευση σου θυμίζει κάτι;

Νέος κι ενθουσιώδης προπονητής δέχεται πρόταση από γνωστό σύλλογο κι αναλαμβάνει βασικό αγωνιστικό τμήμα.
Μεγάλη χαρά,τρελός ενθουσιασμός,απίστευτη όρεξη για δουλειά από τη πλευρά του,που έχει σαν.
αποτέλεσμα να βάλει στόχους για υψηλή διάκριση.
Έχει ακούσει ότι ο ενθουσιασμός του προπονητή είναι μεγάλο προσόν με αποτέλεσμα να <<ουρλιάζει>> μέσα στη προπόνηση , θέλοντας να διδάξει πολλά πράγματα και να μεταφέρει το κίνητρο και τον ενθουσιασμό του στους παίκτες.


Οι αθλητές όμως δεν μαθαίνουν ούτε ανταποκρίνονται σ' αυτά που διδάσκει,
ο προπονητής δε μπορεί να καταλάβει τι φταίει, σιγά σιγά απογοητεύεται κι εσωτερικά αδειάζει.
Το ισχυρό κίνητρο που είχε όταν ξεκινούσε υποχωρεί σιγά.. σιγά.

Αρχίζει να μην είναι συνεπής στην ώρα του, ξεχνάει να ετοιμάσει το πρόγραμμα της προπόνησης ή δε φέρνει καθόλου το μπλοκ και τη τσάντα του προπονητή, δεν δείχνει ενδιαφέρον να διορθώσει τα λάθη των αθλητών του, μιλάει στο κινητό του την ώρα της προπόνησης και τέλος περιορίζεται σε μια προπόνηση χωρίς περιεχόμενο,
δηλαδή ζέσταμα - σουτάκια - διπλό.
Έχει πάψει να ψάχνεται.. έχει απογοητευτεί πλήρως.. έχει αφεθεί στη τύχη, στο τέλος απαξιώνει εντελώς την προσπάθεια του.
Σαν αποτέλεσμα παραιτείται ή τον απολύουν.

"Λοιπόν σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία;"

Αγαπημένοι φίλοι ,
το πρώτο πράγμα που πρέπει να κατανοήσετε σαν προπονητές (εκτός από το κίνητρο σας)
είναι το ποια είναι τα συναισθήματα σας κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης και προπαντός ενός αγώνα .
Αν θεωρείς ότι οι παίκτες θα πράξουν προπονητικά ή αγωνιστικά αυτό που διδάσκεις επειδή << ουρλιάζεις >> έχεις γελαστεί οικτρά.
Πολλές φορές κάνουμε λάθη επειδή δε μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας και τα αφήνουμε να επιδρούν αρνητικά προς τους αθλητές.. ο θυμός λοιπόν.
Πολλές φορές θυμώνετε με τους αθλητές σας γιατί άργησαν, γιατί δεν ακολούθησαν τις οδηγίες σας, γιατί δε σας προσέχουν όταν μιλάτε, γιατί συζητούν μεταξύ τους την ώρα της προπόνησης..
γιατί .. γιατί .. γιατί .. χιλιάδες γιατί μπορώ να γράψω.

Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να δουλέψετε σωστά όταν υπάρχει εκνευρισμός, δεν είστε σε θέση να κρίνετε σωστά και να μεταδώσετε τον ενθουσιασμό και τις σωστές τεχνικές - τακτικές λύσεις που χρειάζονται οι παίκτες και η ομάδα σας.
Ο παίκτης << ρομπότ>> , το αυταρχικό μοντέλο προπονητή,
ο προπονητής που φώναζε και όλοι ήταν σε στάση προσοχής ,
(μαζί με τις κλωτσιές,τις σπρωξιές και τα καραγκιοζιλίκια που έκαναν κάποιοι..)
δυστυχώς για κάποιους προπονητές τελείωσαν.

Οι εποχές έχουν αλλάξει,οι παίκτες (ακόμα και τα μικρά παιδιά ) έχουν δει πολύ μπάσκετ, καταλαβαίνουν αν είσαι γνώστης ή <μπακαλόγατος> προπονητής,
θέλει σωστή στρατηγική απ' τη πλευρά σου για να τον κερδίσεις και να παίξει για πάρτη σου, σε οποιοδήποτε επίπεδο,
δε μπορείς να τον ξεγελάσεις για καιρό με ουρλιαχτά και λεκτικό ή κυριολεκτικό μαστίγωμα.

"Η λέξη διαπραγμάτευση σου θυμίζει κάτι; "

Πως ξεχωρίζεται το πρέπει απ' το μπορώ;
Οι λέξεις υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια και πως προπονητικά αναπτύσσονται;
Η χρήση της λέξης <μπράβο> σαν αναγνώρισης προσπάθειας μπροστά στους άλλους αθλητές;
Οι λέξεις - συναισθήματα αυτοπεποίθηση και κίνητρο πως εξελίσσονται, πως αλληλοσυμπληρώνονται και σε ποιο βαθμό αναπτύσσονται μεταξύ τους;
Τι γνωρίζεται και πως δημιουργούνται οι εμπειρίες επιτυχίας;
Μήπως αφού δούμε το επίπεδο των παικτών και της ομάδας να βάζουμε εφικτούς
(και λίγο πιο κάτω) στόχους έτσι
ώστε να τους πετυχαίνουμε και να μην απογοητευόμαστε εμείς και οι αθλητές μας
(και οι γονείς.. η διοίκηση.. οι φίλαθλοι.. )
Φιλικά παιχνίδια κάνεις;
Στη προετοιμασία , κατά τη διάρκεια , στη γνωριμία με την ομάδα και τους παίκτες;
Με τι προπονητικό - διδακτικό στόχο;
Μήπως ο στόχος πρέπει να είναι η πρόοδος.. η εξέλιξη.. η βελτίωση.. λέω εγώ τώρα.

Τελειώνοντας,
είναι σημαντικό να μάθουμε - καταλάβουμε το ρυθμό της διαδικασίας μάθησης και εξέλιξης ενός αθλητή και μιας ομάδας.
Ο αθλητής πρέπει να κάνει λάθη .. πολλά λάθη για να εξελιχθεί,
ο αθλητής πρέπει να παίζει απελευθερωμένος από το φόβο του λάθους,
για λάθος επιλογή δε πρέπει να γίνεται &##@*&^%......!!!!!

'' Κράτα τον ενθουσιασμό και το φρόνιμα της ομάδας ψηλά, κάνε σωστή κρίση στη δυναμική της ομάδας σου, μη χάνεις το θάρρος και τις ελπίδες σου.''

Σου εύχομαι καλή επιτυχία.
'' Basketball is life '' Διονύσης Γκιουλέας